نمایش پیانیست؛ در باب میوهگانی زیادی انسانی
به گزارش مخاطب۲۴، نمایش پیانیست با ایدهای از اقتدار بیدلیل و مشکوک رنج، از دفرمهگی آدم و میوه در هم و آگاهی شخصی سازی شدهای در میان میوههایی به ظاهر و عمل انسان است که در اقتدار حقیقت حل شده.اند و این اقتدار را ما از آووکادویِ انسانی نمایش متوجه میشیم که در تلاش برای گذار از آن و پرداختن به یک اقتدار شخصی را الزامی برای تغییر شرایط میداند، در شروع نمایش هم میبینیم آووکادوی میان مایهء ما هندوانه را بهجای سایه خود جازده است و همراه آن تلاشهایی منحصر در جهت بیان رد و درک این اقتدار موجود که جنبههای هستی شناسانه دارد، هر چند که خود او هم در آن جبر ترسناکی که انسانها را فرسوده میکند و میوهها را از شوری و شیرینی به تلخی و و ترشی و گندیدگی میکشاند حل شده باشد.
محاورات فلسفی میوهگان
آنچه که میوهها میگویند یا گفتمان میوهای در فضای اجرا منعکس میشود و خود این سمبلها و استعارههای زبانی است که متن اثر را به انگیزه و کنش درآورده و به شعر یا حتی ترانه مایل میکند، محاورهای که در متن بدنها و کارگردانی اثر میآید آنچنان جذاب و در لحظه است که به بداهه گویی طعنه میزند، بازیگری روان و در جریان به علاوه آنِ لحظهی بازیگران نمایش پیانیست را در این نمایش نمیتوان با خاصیت بدیع فیگوراتیو بودن ژستهای نمایشی یا بیانی سانتیمانتال شناخت، اثر در بطن خود ایدههایی فلسفی در دستگاه شناختی کارگردان را با نمکی شیرین به زبان میوه_انسانها که گاه با اغراق در حساسیتهای تنانه میوهها را در ما برمیانگیزاند همچون حساسیت هندوانه به سیب زمینی که احساس کهیرزدگی را متمایل میکند و خود هندوانه که فربه بودگی و شیریندهان را پردازش میکند و گل خشخاش نمایش که دست به هر میوهای بزند نشئهگی را بر تن ذهن به ضربه میاندازد، نمایش با آنکه به بداهه گویی گرایش دارد به سادگی و روانی یک جوی آب بیان میکند و سختی سخنان را به بندهای طنز مبدل میکند.
اندیشه معتدل روز و اندیشه یخچالی
دوگانه اندیشه در یخچال و بیرون از آن یکی از مهمترین دوئلهای شناختی است، چرا که به شکافهای حافظه و محدودیتهای میدان اجتماعی_ فرهنگی انسان اشاره دارد، آنکه در یخچال قفل روزگار زندگی میگذارند تکهای از حقیقت را دارد، آنکه در انبار و فضای معتدل چارچوبمند زیسته به شکل دیگری؛ بخش دیگری از حقیقت را دارد، اما هر دو در نادانی حقیقت فرسوده و مستهلک میشوند، چنانکه در پیانیست آشنایی آووکادو بعد از فاش شدن دروغش به هندوانه و رفتن او با پیاز مرحله جدیدی را در زندگی وشناخت برای او حاصل میکند، اما در واقع با تمام جملات و اندیشهای که بیان میکند: ما اختیار داریم! با اختیار خود عادت میکنند، اعتیاد به مایع ظرفشو را به چشم انسانی خلق میکنند و پیاز همچون اجتماع؛ لایه لایه بودن بدنش را بهسان جامعه، حاکی از دوری ما به ثبات و یقین را یادآوری میکند.
نقد و گزارش: محمدرضا دالکی
معرفی گروه نمایش
نمایش پیانیست به نویسندگی و کارگردانی محمدحسین خدایی هر شب از ۱۰ تا ۲۸ آذرماه در سالن شیشهای عمارت هما از ساعت ۲۱ تا ۲۲ به روی صحنه میرود.
خلاصه: مردی برای دیدن سایهاش به بیابان شطرنجی میرود، اما اینبار...
