جت جنگنده رادارگریز جی35 نسل جدید چین موسوم به J-35T، به گزارش مخاطب24، جنگنده شنیانگ جی-۳۵، یک جت جنگنده دو موتوره، پنهانکار، مناسب برای شرایط جوی مختلف و چند منظورهِ نسل پنجم ساخت شرکت شنیانگ چین میباشد.
یک عکس که از زاویه هوا به هوا گرفته شده، اخیراً در شبکههای اجتماعی منتشر شده و تقریباً به شکل قطعی از سوی ارتش چین یا منبع رسمی دیگری در این کشور بازتاب یافته است. در این تصویر، دو نمونه آزمایشی J-۳۵ در حال پرواز در کنار هم دیده میشوند. یکی از آنها با شماره بدنه ۳۵۰۱ مجهز به بوم پیتو برای تستهای پروازی است و دیگری با شماره ۳۵۰۶ ظاهراً به نمونه نزدیک به تولید نهایی شباهت دارد و احتمالاً درون دماغهاش رادار نصب شده است.
پوشش سطحی بیرونی J-۳۵ کاملاً صاف و یکدست است که با الزامات رادار گریزی آن همخوانی دارد. هر دو هواپیما دارای عدسی Luneburg در بخش زیرین بدنهشان هستند که به نحوی بازتابدهنده رادار بوده و البته این نکته رایجی در جنگندههای رادار گریز است که در مواقعی که پنهانکاری ضروری نیست یا در شرایطی که پرواز در فضای پرتراکم هوایی انجام میشود و یا حتی به منظور گمراه کردن اطلاعات راداری خارجی، مورد استفاده قرار میگیرد.
دو تصویر دیگر از هواپیمای ۳۵۰۶ که کیفیت پایینتری دارند، هم در نوع خود جالبتوجه هستند. در این تصاویر، نمای پشتی هواپیما را میبینیم که دید بهتری از موتورهای آنکه احتمالاً توربوفنهای بومی WS-۱۳E هستند، ارائه میدهد. این موتورها دارای نازلهایی با لبههای دندانهدار هستند و گمانهزنیهایی درباره وجود یک دریچه توپ در بالای ورودی هوای سمت چپ مطرح شده که اگر درست باشد، اولین نشانه از وجود توپ داخلی در J-۳۵ خواهد بود؛ قابلیتی که در جنگنده F-۳۵ که رسانهها J-۳۵ را نسخه کپی شدهای از آن میدانند، مشکلساز است.
در این نما، حسگرها و سامانههای پیشرفته دیگری که انتظار میرود J-۳۵ به آنها مجهز باشد، ازجمله رادار AESA (آرایه فازی فعال الکترونیکی) مشاهده نمیشوند.
J-۳۵ نسخه دریایی شده جنگندهٔ FC-۳۱ است که نمونه اولیه پروازی آن در اکتبر سال ۲۰۲۱ میلادی برای اولین بار به پرواز در آمد. این نمونه دارای پوشش اولیه آبی-سبز و شمارهٔ سریال ۳۵۰۱ بود و دومین نمونه پروازی شناختهشده با شماره ۳۵۰۳، در ژوئن سال ۲۰۲۲ با رنگ خاکستری کمرنگ مشاهده شد.
در سپتامبر ۲۰۲۳ میلادی هم طبق انتظار، سومین نمونه پروازی آن در آسمان دیدهشد؛ اما کیفیت پایین تصاویر آن زمان باعث شد تشخیص اینکه آیا آن هواپیما واقعاً نسخه دریایی J-۳۵ بوده یا FC-۳۱ زمینی، دشوار باشد.
درعینحال شنیده میشود که پاکستان اولین مشتری صادراتی J-۳۵ خواهد بود.
در اوایل سال ۲۰۲۴ میلادی، فرمانده نیروی هوایی پاکستان اعلام کرد که این کشور در حال بررسی جنگندههای رادار گریز بهمنظور خرید آنهاست و دولت پاکستان هم اخیراً در شبکه اجتماعی X اعلام کرد که پیشنهاد دریافت ۴۰ فروند جنگنده نسل پنجمی J-۳۵، یک فروند هواپیمای هشدار زودهنگام Shaanxi KJ-۵۰۰ و سامانههای پدافند هوایی HQ-۱۹ را از چین دریافت کرده است.
در تحولی چشمگیر که بر تعمیق روابط نظامی بین اسلام آباد و پکن تأکید دارد، یک پست اخیر در رسانههای اجتماعی توسط شرکت صنایع هوانوردی چین (AVIC) نشان داده است که یک خلبان نیروی هوایی پاکستان (PAF) در داخل کابین خلبان جنگنده رادارگریز نسل پنجم J-35A نشسته است.
این تصویر که چند روز پیش منتشر شد، گزارشها مبنی بر اینکه پاکستان رسماً جنگنده رادارگریز J-35A را به دست آورده است و نشان دهنده یک تغییر استراتژیک بزرگ در تعادل قدرت هوایی جنوب آسیا است را بیشتر تقویت کرده است.
همچنین نشان میدهد که خلبانان PAF در حال حاضر در چین در حال گذراندن آموزش عملیاتی بر روی پلتفرم پیشرفته نسل پنجم هستند، همانطور که قبلاً توسط رسانههای دفاعی محلی گزارش شده بود.
عنوان همراه تصویر در کانال رسمی AVIC به سادگی میگوید: "خریداران نظرات خوبی میدهند"، که تأیید ظریفی از توافق تحویل ارائه میدهد.
در اوایل این ماه، دولت پاکستان علناً تصمیم خود را برای به دست آوردن جنگنده رادارگریز J-35A، هواپیمای هشدار و کنترل زودهنگام هوابرد (AEWC) KJ-500 و سیستم دفاع هوایی دوربرد HQ-19 تأیید کرد. در بیانیه دولت آمده است: «بسته نظامی چین به پاکستان گواهی بر موفقیتهای دیپلماتیک و دفاعی در دوران نخستوزیری شهباز شریف است.»
«این داراییهای نظامی پیشرفته، قابلیتهای نیروی هوایی پاکستان و سیستمهای دفاع هوایی ملی را مطابق با الزامات جنگ مدرن به طور قابل توجهی افزایش خواهند داد.»
J-35A که توسط شرکت هواپیمایی شنیانگ (SAC) - زیرمجموعه AVIC - توسعه یافته است، دومین جنگنده نسل پنجم بومی چین پس از J-20 "اژدهای قدرتمند" است.
طبق گزارشهای معتبر، انتظار میرود چین اولین دسته از این جنگندههای رادارگریز کمرصد را در ماههای آینده به نیروی هوایی پاکستان تحویل دهد.
گزارشهای قبلی توسط Defense Security Asia نشان داد که پکن در حال تسریع تحویل J-35A است تا اطمینان حاصل کند که پاکستان این هواپیما را تا سه ماهه اول سال 2026 دریافت میکند.
این گزارش با استناد به منابعی در نیروی هوایی پاکستان اعلام کرد که چین موافقت کرده است که برنامه تحویل J-35A را شش ماه تسریع کند تا موضع بازدارندگی استراتژیک پاکستان را تقویت کند.
انتظار میرود پاکستان ناوگانی متشکل از تقریباً 40 جنگنده J-35A را عملیاتی کند و این کشور را به اولین اپراتور خارجی هواپیماهای جنگی نسل پنجم چین تبدیل کند.
مقامات ارشد دولت پاکستان به نشریه دفاعی جینز گفتند که تحویل J-35A به اسلام آباد در «ماههای آینده» انجام خواهد شد.
این مقام ارشد در گفتگو با جینز تأیید کرد: «خلبانان نیروی هوایی پاکستان در حال حاضر در چین در حال گذراندن آموزش برای پرواز و بهرهبرداری از J-35A هستند.» این امر، جدول زمانی ادغام سریع عملیاتی را بیش از پیش تأیید میکند.
جنگندههای نسل پنجم در واقع به جنگندههایی اطلاق میشود که دارای فناوریهای توسعه داده شده در اوایل قرن ۲۱ هستند. هرچند ویژگیهایی که برای جنگندههای نسل پنجم ذکر میشود، مواردی نیستند که در کل جهان بر سر آنها توافق وجود داشته باشد و لزوما همه جنگندههای نسل پنجم تمامی ویژگیهای ذکر شده را دارا نیستند، اما برای این نسل از جنگندهها مواردی نظیر پنهان کاری یا شناسایی گریزی (Stealth technology)، پایین بودن احتمال رهگیر شدن از سوی رادار (Low-probability-of-intercept radar)، بدنه هواگرد با عملکرد پروازی سوپرکروز، سیستمهای کامپیوتری یکپارچه پیشرفته به عنوان بخشی از ویژگی جنگندههای این نسل نام برده میشود.
طبق گزارشی که در تاریخ چهارم ژانویه ۲۰۲۳ (برابر با ۱۴ دی ۱۴۰۱) در پایگاه خبری- تحلیلی «بیزنس اینسایدر» آمریکا منتشر شده، تا کنون تنها سه کشور موفق شدهاند تا جنگندههای نسل پنجم را بسازند؛ اما حدود ۱۲ کشور در حال کار بر روی جنگندههای نسل ششم هستند.
بر اساس این گزارش، با آنکه قریب به ۲۰ سال از نخستین حضور جنگندههای نسل پنجم در آسمان میگذرد؛ اما این نوع از جنگندهها همچنان پیشرفتهترین به حساب میآیند. طبق این گزارش تنها ۴ مدل از جنگندههای نسل پنجم که ساخت سه کشور هستند، تا کنون بطور رسمی معرفی شدهاند که عبارتند از: جنگنده F-22 و F-35 آمریکا، جنگنده J-20 ساخت چین و جنگنده Su-57 ساخت روسیه.
نگاهی به آمار کشورهای عربی قطر، امارات متحده عربی و عربستان کافی است تا متوجه شویم چرا بایستی ایران برای آنکه از دست کم از رقبای منطقهای خود عقب نماند، لازم است تا ناوگان هوایی خود را بروز کند. میدانیم بعد وقوع انقلاب اسلامی در ایران، به دلیل تحریمهای آمریکا، ایران موفق نشده است تا از آمریکا و کشورهای اروپایی تجهیزات جنگی خریداری کند و عمده ناوگان جنگندههای غربی ایران نیز متعلق به خریدهایی است که پیش از انقلاب انجام شده است.
از سوی دیگر با آنکه ایران در سالهای اخیر تلاشهای فراوانی را برای ساخت جنگندههای بومی کرده، اما به دلیل آنکه فناوری جنگنده، فناوری بسیاری پیشرفتهای است، هر کشوری در جهان قادر به ساخت آن نیست و تنها چند کشور بهطور مستقل فناوری ساخت آن را دارا هستند. مضاف بر اینکه مشخص نیست جنگندههای ساخت ایران در یک نبرد واقعی با جنگندههای پیشرفته نسل پنجم، از چه میزان مانور برخوردار هستند.
حال با این حساب اگر با تمامی پیچیدگیها و مشکلاتی که خریدهای نظامی ایران با وجود تحریمهای غرب داراست، بتواند خود را به شمار قابل توجهی از چنین جنگندهای مجهز کند، میتوان امیدوار بود نیروی هوایی ایران پس از سالها فرسودگی در برابر رقبای منطقهای و جهانی خود حرفی را برای گفتن داشته باشد.