روایت سرخوردگی محمود
به گزارش مخاطب ۲۴: می‌گویند «سیاست پدر و مادر ندارد»، اما به نظر می‌رسد درست‌تر از آن باید گفت که سیاست حساب و کتاب ندارد. شاهد عینی این حرف هم افرادی است که تا دیروز در حوزه‌های سیاسی، اجتماعی و فرهنگی نظرات مشخصی داشتند و حالا بعد از گذشت چند سال وقتی دیدند برای دیدگاه‌هایشان خریداری وجود ندارد، با ۱۸۰ درجه چرخش سعی می‌کنند که چهره دیگری از خودشان به نمایش بگذارند.
هر چند که در این میان، بخت با کسانی یار است که حافظه تاریخی مردم سوابق و گذشته‌ی آنان را از یاد برده باشد و امروزشان را باور کند. ماجرای این روز‌های محمود احمدی نژاد هم حکایت همان چرخش‌ها است، با این تفاوت که هنوز رفتار‌های او در حافظه تاریخی مردم حک شده است.
حدود ۱۲ سال از رفتن محمود احمدی نژاد از پاستور می‌گذرد، اما حال و هوای رئیس جمهور بودن آنچنان در ذهن او جاخوش کرده است که با هر انتخابات، شناسنامه به دست، به ساختمان سیاسی خیابان فاطمی می‌رود و ندای «انا رجل» سر می‌دهد. اما ۳ دوره مهر ردصلاحیت شورای نگهبان بر رزومه سیاسی مرد بهاری، کافی است تا احمدی نژاد بخواهد مسیر متفاوتی را در سیاست ورزی اش پیش بگیرد.
در واقع، احمدی نژاد این روز‌ها به گونه‌ای در دنیای سیاست ظاهر شده است که هر بار با مواضعی که اتخاذ می‌کند یا توئیتی به زبان انگلیسی در شبکه اجتماعی ایکس منتشر می‌کند، مواضع و رفتار و سکنات روز‌های ریاست‌اش بر دولت‌های نهم و دهم در حافظه تاریخی مردم زنده می‌شود. اگر از حرف‌های کلیدی‌اش درباره تحریم‌ها و مذاکره با آمریکا بگذریم، کاری هم به برخورد دولتش با مخالفانش و رسانه‌ها نداشته باشیم، اما باز هم عملکرد و اظهارات محمود احمدی نژاد با آنچه امروز از او مشاهده می‌شود، قابل مقایسه نیست. او در برابر اتفاقاتی، چون حادثه بمب گذاری کرمان و جنایات اسرائیل سکوت می‌کند، که برای درگذشت پاپ فرانسیس یا کوبی برایانت فوق ستاره بسکتبال، توئیت به زبان‌های انگلیسی منتشر می‌کند.
یا احمدی نژادی که در زمان حمله نظامی ایران به اسرائیل در جریان عملیات وعده صادق، بدون نام بردن از اسرائیل گفته بود: «هر کشوری به سایر کشور‌ها غیرقانونی حمله کند، باید پاسخ آن را دریافت کند؛ و این حق کشوری است که مورد تهاجم قرار گرفته است.» گویی به یاد نداشته باشد در زمانی که بر مسند ریاست جمهوری تکیه زده بود، درباره جنایت‌های اسرائیل بیان کرده بود؛ «فکر می‌کنیم زشت‌ترین کاری که در ۷۰ سال اخیر انجام شد، تأسیس رژیم صهیونیستی است. رفع اشغالگری، بازگشت آوارگان، تأسیس دولت ملی فلسطین، آرزوی تاریخی همه ملت‌های منطقه است. همه آرزو دارند روزی برسد، که دیگر هیچ اثری از رژیم اشغالگر و آدمکش صهیونیستی نباشد. هر گامی که این امید را زنده کند، گام مثبتی است و به نفع ملت‌های منطقه.»
علاوه بر همه اینها محمود احمدی نژاد که در یکی دو سال اخیر بار‌ها دم از نگرانی شدید خود از وضعیت اقتصادی مردم زده است، بلایای عجیبی که در دولت بهار بر سر وضعیت اقتصادی کشور آورد را قطعا از یاد برده است.
احمدی نژاد؛ معترض خاموش یا سیاستمدار سرخورده؟
معجزه هزاره سوم که این روز‌ها سیاست سکوت را پیش گرفته و حتی دیدار‌های هفتگی‌اش هم در میدان ۷۲ نارمک تعطیل کرده است، درپی اتفاقات عجیب توئیت‌هایی را منتشر می‌کند که مخاطب او جامعه ایرانی نیست. او به اتفاقات مهم اجتماعی و سیاسی ایران واکنشی نشان نمی‌دهد، اما درگذشت کوبی برایانت آنقدر برایش اهمیت دارد که بخواهد پیام تسلیت صادر کند.
در واقع، احمدی نژادی که هیچ گاه نمی‌خواهد نامش فراموش شود و هر از گاهی به بهانه رفتن به سفر‌های خارجی، چون ترکیه و گواتمالا سر و صدایی در رسانه‌ها ایجاد می‌کرد، این روز‌ها هر از گاهی بی سر و صدا به جلسات مجمع تشخیص می‌رود. بر همین اساس، این سوال ایجاد می‌شود که در ذهن احمدی نژاد چه می‌گذرد و او به دنبال چیست؟
هر چند برخی از تحلیل گران از احتمال سرخوردگی او پس از ۳ دوره ردصلاحیت پی در پی روایت می‌کنند، اما آنچه عیان است اعتراضات خاموش اوست. به بیان دیگر، احمدی نژاد این روز‌ها تلاش می‌کند تا با منحرف کردن ذهن ها، موقعیت جدیدی برای خود به دست بیاورد و بار دیگر بتواند با چرخشی در دیدگاهایش، ظهور جدیدی را در دنیای سیاست داشته باشد.
منبع: تجارت نیوز
