کسب آرامش با خاک هرمز میسر می‌شود؟
مخاطب ۲۴- دو روز پیش خبری در رسانه‌ها منتشر شد که استفاده از خاک هرمز در یکی از مراکز ماساژ در شهرک غرب تهران به عنوان یک آپشن ویژه برای مشتریان در نظر گرفته شده است تا به تن و بدنشان بمالند و حتماً پول سنگینی هم بابتش پرداخت کنند. اما آیا این تنها مشکل مراکز ماساژ است؟
اگر تا چند روز پیش خبر برداشت غیرمجاز خاک هرمز به صدر اخبار رسانه‌ها راه یافته و برای عده زیادی سوال شده بود چرا کسانی خاک این جزیره اسرارآمیز ایرانی را مشت مشت با خودشان برده‌اند، دو روز پیش خبری در رسانه‌ها منتشر شد که استفاده از این خاک در یکی از مراکز ماساژ در شهرک غرب تهران به عنوان یک آپشن ویژه برای مشتریان در نظر گرفته شده است تا به تن و بدنشان بمالند و حتماً پول سنگینی هم بابتش پرداخت کنند. اما آیا این تنها مشکل مراکز ماساژ است؟
گزاره‌ها و اخبار زیرمیزی از این مراکز ماساژ حاکی از آن است که به دلیل‌عدم وجود ساز و کار قانونی مناسب، اخبار خوبی از این مراکز به گوش نمی‌رسد. جدای از ارائه برخی خدمات غیرمجاز، حتی این مراکز متولی قانونی مشخصی نیز ندارند تا مشتریان در صورت بروز هرگونه مشکل به آن مراجعه کنند.
هدف از ماساژ؛ درمان یا آرامش؟
به گفته فعالان بازار ماساژ درمانی، در سراسر جهان حدود ۱۲۰ نوع ماساژ در سبک‌های مختلف وجود دارد که فقط کمتر از ۲۰ نوع از این سبک‌ها خاصیت درمانی داشته و مابقی آن، نه تنها خواص درمانی ندارد بلکه فقط به عنوان سبکی لاکچری از ماساژ در مراکز زیرزمینی به مشتریان و مراجعانشان ارائه می‌شود تا منوی پربارتری برای دریافت مبالغ بیشتر طراحی شود.
اکثر افراد در کشور‌های در حال توسعه همچون ایران، برای بهبود و کاهش درد‌های اعضای مختلف بدن از ماساژ به عنوان راه درمانی سنتی و غیرشیمیایی استفاده می‌کنند. اما می‌توان گفت که برخی متمول‌ها و به اصطلاح پولداران با دید دیگری به مقوله ماساژ نگاه می‌کنند و از آن نه تنها برای درمان بلکه برای ریلکس کردن و به آرامش رسیدن بهره می‌برند تا مراکز ماساژ نیز خدمات و قیمت‌هایشان را بیشتر با این گروه تنظیم کنند و هر بار آپشن من درآوردی و قیمت بالای تازه‌ای به مرکزشان اضافه کنند.
خاک هرمز شفابخش نیست
خبری منتشر شد که در شهرک غرب تهران مرکزی وجود دارد که از خاک نقره‌ای هرمز برای ماساژ پا استفاده می‌کند و علاوه بر آن، خدماتی خارج از عرف جامعه به افراد ارائه می‌دهد. این مسئله تا جایی ایراد ندارد که آسیبی به محیط زیست و فرهنگ جامعه وارد نکند؛ اما این در حالی است که در این مراکز غیرمجاز ماساژ که فعالیت زیرزمینی دارند، در کنار انواع خدمات ماساژ، با سوءاستفاده و غارت خاک نقره‌ای هرمز یا خاک و شن و ماسه برخی نقاط خاص ایران، خدماتی غیرکاربردی به مراجعانشان می‌دهند که تنها هدفشان کسب سود بیشتر بوده و عملاً می‌توان گفت که هیچ خاصیت درمانی دیگری ندارد. نکته قابل توجه در استفاده از خاک نقره‌ای هرمز این است که این نگرانی وجود دارد که برای لاکچری بازی، استفاده از خاک هرمز و یا خاک‌های خاص دیگر بدعت شود و به ویروسی میان سایر مراکز خدمات ماساژ تبدیل گردد.
اولین خاصیت ماساژ درمانی، در واقع بالابردن گردش خون و به دنبال آن، تقویت سیستم ایمنی بدن است که در انواع سبک‌های ماساژ این اتفاق در بدن فرد ماساژگیرنده رخ می‌دهد و برای به‌دست آوردن آن واقعاً نیازی به استفاده از سبک‌های غیردرمانی همچون استفاده از خاک‌های هرمز یا ماساژ درمانی با ماهی (فیش اسپا) نیست.
این موارد بیشتر از این جنبه بین متقاضیان آن رایج شده که فرصتی نصیب‌شان می‌شود تا چند ساعتی را به دور از استرس و در فضایی لاکچری سپری کنند و از قافله هم‌نوعانشان جا نمانند؛ بنابراین و با توجه به اطلاعات بدست آمده از فعالان بازار ماساژ، برخی مراکز ماساژ از اصل خود دور شده‌اند و تنها به محلی برای خرج پول‌ها و مبالغ هنگفت تبدیل شده‌اند.
غارت منابع طبیعی به بهانۀ درمان
سبکی در ماساژ با عنوان رفلکسولوژی یا بازتاب درمانی وجود دارد که ریشه آن به هند بازمی‌گردد و قدمتی ۷هزارساله دارد که بر اساس آن با ماساژ نقاط خاصی از بدن همچون پا و دست و گوش، برخی درد‌های بدن درمان می‌شود و شخص مراجعه‌کننده به آرامش نسبی ناشی از دریافت این خدمات می‌رسد. این سبک به مرور زمان گسترش پیدا کرده و امروزه خدمات آن به انواع شیوه‌ها به افراد ارائه می‌شود که ماساژ با چوب بامبو، استفاده از فیش اسپا و شن و ماسه و… را شامل می‌شود.
در این سبک، اخیراً مراکز غیرمجاز از خاک هرمز استفاده می‌کنند، اما واقعیت آن است که خاک هرمز خاصیت درمانی ندارد بلکه بر اساس سایش و ارتباطی که توسط ماساژور روی نقاط مختلف پا ایجاد می‌شود، گردش خون بالا می‌رود و شخص حس خوبی از انجام آن به‌دست می‌آورد، دقیقاً مشابه قدم زدن با پای برهنه روی شن و ماسه سواحل؛ بنابراین سوءاستفاده از این خاک در مراکز مختلف غیرقانونی و غیرعلمی است و تنها جمله‌ای که می‌توان برای آن به کار برد، غارت منابع طبیعی به بهانه درمان برای درآمدزایی و کسب سود بیشتر است.
نظارت بر مراکز ماساژ ضعیف است
آن‌طور که پیداست، سخت‌گیری‌های بسیاری برای ارائه مجوز سالن ماساژ وجود دارد و پروسه آن در ایران تقریباً طولانی است؛ چراکه ایجاد یک مرکز قانونی نیاز به دریافت انواع تأییدیه‌ها از سوی اتحادیه‌ها و سازمان‌ها و مراکز مختلف قانونی دارد و همین مسئله باعث شده فعالیت اکثر این مراکز به صورت غیرمجاز و زیرزمینی باشد. البته که تبلیغاتی غیرقانونی از برخی فعالیت‌های آنها در فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی دیده می‌شود، اما واقعیت این است که نظارت صحیح و دقیقی بر روی مراکز غیرمجاز ماساژ درمانی وجود ندارد و با اینکه ممکن است اتحادیه و واحد‌های نظارتی از وجود و فعالیت آنها مطلع باشند، اما هنوز برخوردی جدی برای جمع کردن بساط درآمدزایی این مراکز و فعالیتشان در چهارچوب قوانین انجام نگرفته و همچنان شاهد فعالیت این مراکز در مناطق بالاشهرنشین شهر‌های ایران، بخصوص تهران هستیم.
جولان مراکز بدون مجوز
می‌توان گفت که دهه‌هاست از ماساژ می‌توان به عنوان راه درمان و رفع خستگی و خمودگی و ایجاد تفریح برای اعضای مختلف بدن و حتی تقویت روحیه بیماران استفاده کرد. در این روزها، اما اقتضای زیست لاکچری، گرداندگان مراکز ماساژ را بر آن داشته که از طریق غارت محیط زیست، مانند خاک هرمز و یا خاک سواحل دیگر کشور برای خود مشتری جذب کنند. همچنین برخی دیگر از صاحبان مراکز غیرمجاز ماساژ درمانی با عدول از خطوط شرعی و عرف جامعه، خدمات نابهنجار مختلفی را در قالب ماساژ درمانی در حال ارائه هستند.
بدون شک نبود نظارت است که صاحبان این مراکز را به سوی فعالیت سوق می‌دهد. نبود نظارت بر فعالیت مراکز ماساژ درمانی، معادله بازار عرضه و تقاضا این خدمات را نیز بهم می‌ریزد. بدین شکل که در نبود نظارت و پیگرد قانونی، این فهم در صاحبان مراکز ماساژ غیرمجاز ایجاد خواهد شد که برای خدمات ارائه شده، متقاضی وجود دارد و دیگر به اصل غیرقانونی و غیراخلاقی بودن خدمات توجهی نخواهند داشت.
استفاده از خاک هرمز تنها یکی از فعالیت‌های غیرقانونی صاحبان مراکز غیرمجاز ماساژ درمانی است و به نظر می‌رسد که مراکز غیرمجاز ماساژ، در حال عدول از خطوط قرمز اخلاق و شرع هستند و با ارائه خدماتی از قبیل هپی اندینگ و سایر خدمات غیرمجاز قبح اجتماعی را می‌شکنند. از سوی دیگر با ارائه خدمات گران غیرمتداول مانند مانیکور و پدیکور در مراکز ماساژ، به نوعی زیست لاکچری و خرج هزینه‌های هنگفت برای چنین خدماتی را عادی‌سازی می‌کنند.
