پهپاد‌های نظامی تا چه مدت می‌توانند بدون فرود در آسمان بمانند؟
مخاطب ۲۴- هواپیما‌های بدون سرنشین (UAV) یا همان پهپادها، به ابزاری حیاتی در ارتش‌های مدرن تبدیل شده‌اند. این پرنده‌های آهنین به نیرو‌های نظامی اجازه می‌دهند تا بدون به خطر انداختن جان خلبانان، به نظارت، شناسایی و حتی حمله به دشمن بپردازند. پهپادها در اشکال و اندازه‌های مختلف، با سرعت‌ها و برد‌های متفاوت عرضه می‌شوند، اما یکی از کلیدی‌ترین ویژگی‌هایی که آنها را بسیار کارآمد می‌کند، مداومت پروازی یا همان مدت زمانی است که می‌توانند در آسمان باقی بمانند. اما این زمان چقدر است؟ آیا سقفی برای پرواز بی‌وقفه آنها وجود دارد؟
راز ماندگاری پهپادها در آسمان چیست؟
پاسخ به این سوال ساده نیست، زیرا مدت زمان پرواز یک پهپاد به عوامل متعددی بستگی دارد. اندازه و وزن پهپاد نقش مهمی دارد، زیرا پهپاد‌های بزرگتر معمولا فضای بیشتری برای سوخت یا باتری‌های بزرگتر دارند. منبع تغذیه نیز عاملی کلیدی است؛ پهپاد‌های کوچک مانند Gleesfun G۱۱ Mini به باتری‌های خود متکی هستند که زمان پرواز را محدود می‌کند، در حالی که پهپاد‌های بزرگتر مانند MQ-۹ Reaper می‌توانند صد‌ها گالن سوخت حمل کنند و نوع پیشرانه، اعم از موتور جت، پیستونی، الکتریکی یا خورشیدی، تأثیر بسزایی دارد.
علاوه بر این، محموله‌ای که پهپاد حمل می‌کند، شامل دوربین‌ها، حسگر‌ها و تسلیحات، مستقیما بر مصرف انرژی و در نتیجه زمان پرواز تأثیر می‌گذارد. در نهایت، شرایط محیطی مانند باد، دما و سایر شرایط جوی نیز می‌توانند بر عملکرد و مداومت پروازی تأثیر بگذارند.
غول‌های پرنده: رکورد‌های شگفت‌انگیز مداومت پروازی پهپادها
وقتی صحبت از پرواز‌های طولانی می‌شود، برخی پهپادها رکورد‌های شگفت‌انگیزی ثبت کرده‌اند. قهرمان بی‌چون‌وچرای استقامت، Zephyr ۸، پهپاد خورشیدی ساخت ایرباس است که توسط ارتش ایالات متحده آزمایش شد. پهپاد زفیر ۸ در ۲۵ خرداد ۱۴۰۱ به پرواز درآمد و تا ۲۷ مرداد همان سال، یعنی به مدت ۶۴ روز متوالی با اتکا به انرژی خورشیدی در آسمان ماند و مسافتی نزدیک به حدود ۵۶ هزار کیلومتر را طی کرد. پیش از ظهور این قهرمان خورشیدی، پهپاد‌های سوخت‌محور مانند RQ-۴ Global Hawk با رکورد ۳۴.۳ ساعت در سال ۲۰۱۴، MQ-۴C Triton با ۳۰ ساعت و MQ-۹B SkyGuardian با ۴۰ ساعت پرواز بدون سوخت‌گیری، پیشتازان مداومت پروازی بودند.
اگرچه این ارقام در مقایسه با زفیر ناچیز به نظر می‌رسند، اما برای مأموریت‌های طولانی شناسایی و نظارت بسیار ارزشمند هستند. نمونه‌های قابل توجه دیگر شامل پهپاد ULTRA است که در حال توسعه بوده و حتی با حمل محموله سنگین می‌تواند بیش از ۸۰ ساعت پرواز کند، و همچنین Global Observer ساخت AeroVironment که می‌تواند تا ارتفاع بسیار بالا اوج گرفته و برای ۱۶۸ ساعت یا ۷ روز کامل در آسمان باقی بماند!
کوچک، اما مرگبار: وقتی زمان پرواز کمتر، کارایی بیشتری دارد
با این حال، تمام توجهات نباید معطوف به این غول‌های پرنده باشد. پهپاد‌های کوچکتر نیز نقش حیاتی و مؤثری در میدان نبرد دارند، حتی اگر مداومت پروازی کمتری داشته باشند. به عنوان مثال، R۱۸ Octocopter که توسط اوکراین استفاده می‌شود، تنها ۴۰ دقیقه در آسمان می‌ماند، اما قابلیت حمل بمب‌های کوچک را دارد و در حملات شبانه علیه تجهیزات نظامی بسیار مؤثر بوده است.
نمونه دیگری پهپاد Raven B RQ-۱۱ است که توسط آمریکا و متحدانش به کار گرفته می‌شود؛ این پهپاد کوچک و سبک که با دست پرتاب می‌شود، ۷۵ دقیقه مداومت پروازی داشته و با دوربین‌های مختلف خود، اطلاعات حیاتی و تصاویر زنده را برای نیرو‌های زمینی فراهم می‌کند، که آن را به ابزاری ایده‌آل برای ماموریت‌های شناسایی در سطح تاکتیکی تبدیل کرده است.
