هنرمندی که سینما را از سینما شروع کرد
مخاطب ۲۴-بازیگر- امروز ۳ فروردین ۱۴۰۳ مصادف با سالروز تولد ۸۰ سالگی جمشید هاشم پور است.
جمشید هاشم پور ۳ فروردین ۱۳۲۳ در تهران دیده به جهان گشود؛ وی در ۲۴ سالگی با فیلم جهنم سفید (۱۳۴۷) ساخته ساموئل خاچیکیان پا به عرصه بازیگری گذاشت.
جمشید هاشم‌پور در آغاز به دلیل چهره و استایل بدنی مناسب، توسط یکی از دوستانش به این کارگردان مشهور سینما ایران معرفی شد.
وی پس از آن با حضور در فیلم‌های تاراج (۱۳۶۳) به کارگردانی ایرج قادری، افعی (۱۳۷۱) به کارگردانی محمدرضا اعلامی، جوانمرد (۱۳۷۵) به کارگردانی مهدی ژورک به شهرت رسید. او عموماً با نقش «زینال بندری» در فیلم تاراج شناخته می‌شود.
وی در سال ۱۳۶۴ پس از بازی در فیلم سینمایی «یوزپلنگ» به مدت ۳ سال ممنوع الکار شد.
هاشم پور پس از بازگشت به سینما از تراشیدن مو‌های سرش واهمه داشت تا مبادا بار دیگر فعالیت او در بازیگری ممنوع شود. هاشم‌پور، دربارهٔ این اتفاق گفته: خودم هم درست متوجه نشدم چرا از سینما دور شدم. بعد از این فیلم‌ها به‌واسطهٔ خلق و خوی خجالتی‌ام از سینما دور شدم. آن زمان من رفتم و کارمند سازمان دفاع غیرنظامی که مسائل مربوط به ایمنی کارخانه‌ها را برعهده داشت شدم و از سینما فاصله گرفتم. روحیه‌ام با شرایط سینمای آن موقع منافات داشت. زیاد حس خوبی نداشتم. نمی‌دانم، شاید هم اشتباه کردم. به هر حال ناخودآگاه از ادامه فعالیتم پرهیز شد
لازم به ذکر است محسن مخملباف در مصاحبه‌ای گفته بود: «هاشم‌پور زیادی داشت پرواز می‌کرد، لازم بود بال‌هایش را بچینیم!»
وی تاکنون در بیش از ۱۰۰ فیلم و ۳ مجموعه نمایش خانگی به ایفای نقش پرداخته است.
در اختتامیه شانزدهمین جشنواره بین‌المللی فیلم مقاومت، از هاشم‌پور برای یک عمر فعالیت هنری تجلیل شد.
جمشید هاشم‌پور از معدود بازیگران ایرانی است که به دلیل آمادگی بدنی بسیار بالا، تمامی سکانس‌های فیلم‌های اکشن را خود و بدون حضور بدلکار، بازی کرده است.
وی در ورزش‌های کاراته، کونگ‌فو و بوکس مهارت بسیار بالایی دارد.
هاشم پور همچنین در پیش از انقلاب در ۲ فیلم به‌عنوان بدلکار نیز ایفای نقش کرده است.
جمشید هاشم پور در فیلم سینمایی عقاب‌ها به کارگردانی ساموئل خاچیکیان که در سال ۱۳۶۳ تولید شد، نقش اصلی این فیلم یعنی سروان تکاور پویا را ایفا کرد. این فیلم تا مدت‌ها پرفروش‌ترین فیلم تاریخ سینمای ایران بود.
هاشم‌پور، از معدود هنرپیشگان سینمای ایران است که فعالیت تئاتری نداشت و بنا به گفته او در یکی از مصاحبه‌هایش، سینما را از سینما شروع کرده و تنها فعالیت تئاتری وی صحنه‌هایی از فیلم تماس شیطانی بود که صحنه‌های تئاتر را با راهنمایی مجید مظفری اجرا کرد.
او در دهه ۱۳۶۰ و اوایل دهه ۱۳۷۰ در کنار بازی در فیلم‌های اکشن و حادثه‌ای، بازی در نقش‌های دیگر را نیز امتحان کرده‌است.
ازجمله آثار دیگر هاشم پور می‌توان به روز باشکوه (کیانوش عیاری، ۱۳۶۷)، مادر (علی حاتمی، ۱۳۶۸)، پرده آخر (واروژ کریم‌مسیحی، ۱۳۶۹)، عشق و مرگ (محمدرضا اعلامی، ۱۳۶۹) و دلشدگان (علی حاتمی، ۱۳۷۱) اشاره کرد.
وی در هفدهمین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم فجر که در سال ۱۳۷۷ برگزار شد برای بازی در فیلم سینمایی «هیوا» به کارگردانی رسول ملاقلی پور دیپلم افتخار گرفت.
وی بنا به دلایل شخصی در هیچ سریالی در تلویزیون به ایفای نقش نپرداخته است. هاشم پور کاندیدای اول ایفای نقش مختار ثقفی در سریال مختارنامه بود که به دلیل حجم بالای کار و طولانی شدن روند تولید از بازی در این سریال انصراف داد.
داوود میرباقری کارگردان مختارنامه درباره این اتفاق گفته بود: وقتی هاشم پور به این پیشنهاد جواب رد داد شوکه شدم و به ناچار سراغ گزینه‌های دیگر رفتم.
سیمرغ ندادن به او برای ایفای نقش فیلم سینمایی قارچ سمی در بیستمین جشنواره فیلم فجر اعتراض جامعه سینمایی را در پی داشت.
جمشید هاشم پور در سال ۱۳۸۲ دو فیلم سینمایی «واکنش پنجم» و «سفر به فردا» را بر پرده سینما داشت.
این بازیگر پیشکسوت در سال ۱۳۸۶ پس از بازی در فیلم سینمایی «استشهادی برای خدا» نامزد دریافت سیمرغ بلورین از جشنواره فیلم فجر شد.
وی در سه سریال «شهرزاد»، «آقازاده» و «نیسان آبی» که در شبکه نمایش خانگی پخش شد نیز به ایفای نقش پرداخته بود.
آخرین فیلم سینمایی او «پرواز ۱۷۵» به کارگردانی محمدحسین حقیقت بود که نخستین بار در چهل‌و‌دومین جشنواره بین الملی فیلم فجر به اکران درآمد.
