مخاطب 24- مردان آلفای حقیقی این 6مورد را در رفتارشان نشان نمیدهند اما مردان مستأصل با احساس ناامنی چنین ویژگیهایی دارند.
یکی از سوء تفاهمهای رایج آن است که «نر آلفا» نیاز دارد پرسروصداترین و مسلطترین فرد اتاق باشد. اما نکته جالب این است: قدرت واقعی نیازی به فریاد زدن ندارد. مردانی که گمان میکنند باید در همه تعاملات اجتماعی مسلط باشند معمولا همانهایی هستند که بیشترین حس ناامنی را دارند.
اعتمادبهنفس واقعی در سکوت نشان داده میشود. او مردی است که بدون نیاز به سلطهجویی در هر مکالمه یا به سایه هل دادن بقیه، قدم در اتاق میگذارد. او بیشتر از آنکه صحبت کند گوش میدهد و بیشتر از آنکه قضاوت کند، درک میکند.
این ارتباطی به مودب بودن ندارد، این فرد آنقدر از خودش اطمینان دارد که میداند ارزش افراد به میزانی که در بحثها تسلط پیدا میکنند، بستگی ندارد. وقتی حقیقتا با خودتان راحت هستید، نیازی ندارید که نقش یک آلفا را بازی کنید، شما به طور طبیعی آلفا هستید. به بیان دیگر، آلفا بودن بیشتر از نمایش دادن، یک قدرت درونی است.
یکی دیگر از اشتباهات رایج در میان کسانی که برای آلفا بودن تقلا میکنند، پرهیز از پذیرش خطا یا نشان دادن هر نوع آسیبپذیری است. این رفتار اغلب ریشه در ترس از ضعیف ظاهرشدن دارد. اما ناتوانی در پذیرش خطا یا نشان دادن آسیبپذیری درحقیقت نشانهای از ضعف است نه قدرت.
قدرت حقیقی در پذیرش خطاها و یادگرفتن از آنها نهفته است. قدرت حقیقی یعنی صادق بودن با خودتان و دیگران و فهم آسیبپذیریای که بخشی از تجربههای انسانی است.
بسیاری از آدمها وقتی میخواهند تجسمی از شخصیت «آلفا» باشند، به نمایش افراطی ثروت و داراییهایشان رو میآورند. این رفتار ریشه در این باور دارد که موقعیت و مادیات شاخصهای مستقیم قدرت و موفقیت هستند.
اما این کار اغلب نتیجه عکس دارد زیرا نمایش غیرضروری ثروت و دارایی بیشتر از آنکه نشانهای از موقعیت اجتماعی یا اعتمادبهنفس باشد، نشاندهنده ناامنی است. اعتماد و قدرت واقعی نیازی به تأیید مدام بیرونی ندارد.
مردی که نسبت به موفقیتها و دستاوردهایش احساس امنیت دارد و ارزش خودش را میشناسد، نیازی ندارد برای اثبات ارزشاش به ماشینهای پرزرقوبرق، لباسهای مارکدار یا گران متوسل شود.
یکی از آسیبزاترین سوء برداشتها درباره رفتار «آلفا» این باور است که قلدری روشی مؤثر برای اعمال سلطه یا کنترل بر دیگران است. اما در واقعیت توسل به قلدری نشانه واضحی از ضعف و فقدان ویژگیهای رهبری حقیقی است. قدرت واقعی یعنی الهامبخشی و اثرگذاری به کمک ابزارهای مثبت، نه ترس و خشونت.
قلدری، چه کلامی و چه فیزیکی، ناشی از ناامنیهای عمیق و ریشهدار و نیاز به کنترل دیگران برای پیدا کردن حس قدرت است. یک رهبر واقعی از طریق رعایت عدالت، همدلی و توانایی قدرت بخشیدن به دیگران، احترام کسب میکند. آنها قدرتشان را از طریق شخصیت و رفتارشان، نه از طریق تهدید و رفتارهای تحقیرآمیز، کسب میکنند.
مردم به طور طبیعی به جانب افرادی گرایش دارند و برای افرادی احترام قائل میشوند که با دیگران با مهربانی و انصاف رفتار میکنند، نه کسانی که تلاش میکنند سلطه خود را از طریق قلدری کردن اعمال کنند.
رهبری و قدرت حقیقی شامل درک کردن و احترام گذاشتن به فضای شخصی و مرزهای دیگران است. یعنی تشخیص بدهیم که پیوندها و ارتباطات واقعی بر مبنای احترام و رضایت دوطرفه ساخته میشود نه بر اساس اعمال زور و عبور از مرزهای شخصی دیگران.
مردی که این اصول را رد کند قوی یا تحسینبرانگیز دیده نمیشود بلکه نامحترم و تهدیدکننده است. هم در زمینههای شخصی و هم حرفهای، احترام گذاشتن به مرزهای دیگران کلیدی برای اعتمادسازی و روابط سالم است. مردی که آلفای واقعی است شنونده خوبی است، سیگنالها را درک میکند و به راحتی و احساسات دیگران توجه میکند. این رویکرد علاوه بر آنکه محیطی محترمانهتر میسازد؛ باعث تقویت شهرت و نفوذ او میشود.
یکی دیگر از اشتباهات رایج درباره روایتهای سنتی از «آلفا»، تأکید بیشازاندازه بر استقلال است. خودمتکی و مستقل بودن ویژگیهای ارزشمندی هستند، اما این باور که در زندگی صرفا باید به منابع شخصی متکی بود و کمک دیگران را رد کرد، یکی از اشتباهات بزرگ درباره قدرت است.
زندگی پر از چالشهایی است که اغلب با حمایت و توصیههای دیگران راحتتر میتوان با آنها مواجه شد. روابط قوی و پیوندهای اجتماعی برای سلامتی عاطفی و تابآوری ضروری است. ارزشگذاری بیشازاندازه استقلال تا رسیدن به انزوا میتواند به حس تنهایی، از دست دادن فرصتهای رشد و فقدان حمایت عاطفی منجر شود.
اما وابستگی دوجانبه یعنی پذیرفتن اینکه قدرت در اتحاد است و پیوند انسانها برای گذران زندگی اهمیت دارد.
کلیشههای ازمدافتاده و آسیبزا درباره مردان آلفا را باید کنار گذاشت و دیدگاههای اصیلتر و مدلهای جامعتری از مردانگی را باید در نظر گرفت. مرد آلفا، پرسروصداترین مرد اتاق، قویترین مرد زمین بازی یا مسلطترین فرد در هیئت مدیره نیست.
آلفا بودن با خودآگاهی، احترام به دیگران، هوش عاطفی و رهبری اصیل تعریف میشود.
آلفای واقعی اعتمادبهنفس دارد اما متکبر نیست، قوی است اما ازخودراضی نیست و موفق است اما نه به بهای کنار زدن دیگران.
این مرد است که میتواند هم در حوزه شخصی و هم حرفهای احترام دائمی و اثرات مثبت ایجاد کند.
منبع: دیجیاتو