حیات از یک راکتور هسته‌ای در زمین آغاز شد
مخاطب ۲۴، منشأ حیات روی کره زمین هنوز به‌طور کامل مشخص نیست. اگرچه سرنخ‌های امیدوارکننده‌ای وجود دارد، اما هنوز نمی‌دانیم دقیقاً چه چیزی حیات را در سیاره ما ایجاد کرده است. مطالعه جدیدی در Geoscience Frontiers، تئوری‌های رایج در مورد چگونگی پیدایش حیات در زمین را به چالش می‌کشد. دانشمندان ژاپنی می‌گویند یک راکتور هسته‌ای که میلیاردها سال پیش روی زمین وجود داشت، جرقه آغاز حیات را زده است. این مطالعه جدید، یکی از محتمل‌ترین ایده‌ها تا به امروز در نظر گرفته میشود و می‌تواند به توضیح حیات بیگانه در منظومه شمسی و کیهان نیز کمک کند.
کارشناسان معتقدند اندکی پس از تشکیل زمین در حدود ۴.۵ میلیارد سال پیش، سیاره شروع به سرد شدن کرد. با این حال، زمین هنوز مکانی جهنمی بود. اقیانوس‌ها هنوز شکل نگرفته بودند و آب به مدت صد‌ها میلیون سال به صورت بخار فوق‌العاده داغ باقی مانده بود. در این مدت، سیارک‌ها و دنباله‌دار‌ها به‌طور منظم به زمین برخورد می‌کردند.
در دوران هادئن، زمین اورانیوم ۲۳۵ بسیار بیشتری نسبت به امروز داشت. این عنصر با واپاشی، تابش و گرما آزاد می‌کند. این گرما نقش مهمی در جهان‌های بیگانه و قمر‌هایی مانند پلوتو و انسلادوس (قمر زحل) دارد. هر دو جرم آسمانی احتمالاً دارای ویژگی‌های آتشفشانی یخی هستند.
دانشمندان می‌گویند در سیاره ما، حدود ۵۰ درصد گرمایی که به ایجاد آتشفشان و حرکت صفحات تکتونیکی کمک می‌کند، از واپاشی رادیواکتیو سرچشمه می‌گیرد. در دوران هادئن، این منبع عظیم اورانیوم ۲۳۶ به تشکیل اجزای اساسی کربن، پتاسیم و نیتروژن در جو آتشفشانی اولیه زمین کمک کرد. علاوه بر این، این تابش ساطع‌شده از ایزوتوپ‌ها، نیاز کامل برای پیشبرد واکنش‌های زنجیره‌ای شیمیایی مانند واکنش‌هایی بود که در نهایت منجر به ایجاد اسید‌های آمینه، RNA و DNA شد.
در مطالعه جدید، دانشمندان موسسه ریکن و موسسه فناوری توکیو می‌گویند که چگونه این منبع گرمایی به سوخت آبفشان‌های غنی از شیمی آلی کمک کرده است. کارشناسان ژاپنی یک مدل ریاضی بر اساس بهترین شواهد موجود برای خود ارائه کردند. یکی از مجموعه داده‌های مورد استفاده از آزمایش‌های میلر-یوری به‌دست آمد. میلر و یوری از سال ۱۹۵۲ نشان دادند که با شبیه‌سازی شرایط جو اولیه زمین، می‌توان چندین ترکیب آلی را به‌طور خودبه‌خودی تشکیل داد. با افزودن جرقه برای شبیه‌سازی رعد و برق، آنها کشف کردند که چگونه آمینواسید‌ها به‌طور خودبه‌خودی ظاهر می‌شوند.
اکنون، کارشناسان ژاپنی خاطرنشان می‌کنند که چگونه مطالعه آنها شواهدی ارائه می‌دهد مبنی بر اینکه انرژی رعد و برق تقریباً با راکتور هسته‌ای اورانیوم ۲۳۵ پیشنهادی آنها یکسان است. برخلاف رعد و برق که استریل کننده است، تابش می‌تواند منبع گرمای آهسته و ثابتی را فراهم کند. در حالی که بسیاری تابش را کشنده می‌دانند، قابل توجه است که آن را در دسته پدیده‌های ضروری قرار دهیم که به آغاز حیات در زمین کمک کرده‌اند.
