مخاطب۲۴ : مائو نینگ، سخنگوی وزارت امور خارجه چین امروز دوشنبه در یک نشست خبری گفت، کشورش خواستار کاستن از ریسک درگیری بین قدرت‌های هسته‌ای بوده و تاکید دارد که جنگ هسته‌ای هیچ برنده‌ای نمی‌تواند داشته باشد.
مائو نینگ بیان داشت: "ماه ژانویه گذشته رهبران پنج کشور مسلح به سلاح هسته‌ای در جهان بیانیه‌ای مشترک با این مضمون منتشر کردند که یک جنگ هسته‌ای نباید شروع شود و نمی‌تواند برنده‌ای داشته باشد. آن‌ها بیان داشتند، که ریسک‌های استراتژیک یک درگیری نظامی بین کشورهای مسلح به سلاح هسته‌ای باید کاهش یابند. "
ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه روز شنبه ۲۵ مارس گفت، کشورش درست شبیه به کاری که آمریکا از مدت‌ها قبل در خاک متحدانش انجام داده، تسلیحات هسته‌ای تاکتیکی خود را به درخواست طرف بلاروسی در خاک بلاروس مستقر خواهد کرد.
مسکو پیش از این هم به بلاروس سامانه‌های موشکی اسکندر را که برای پرتاب تسلیحات هسته‌ای قابل استفاده هستند، داده است.
طبق گفته رئیس جمهور روسیه، در تاریخ اول ژوئیه، ساخت یک تاسیسات انبار تسلیحات هسته‌ای تاکتیکی در خاک بلاروس پایان می‌یابد.
یکی از مهمترین ارتشهایی که امریکا بوجود اورد ارتش شوروی بود که در ظاهر نقش رقیب اتمی امریکا را بازی می کرد اما عملا” یک ببر کاغذی بود که امریکا برای پیشبرد نقشه ها و سیاستهایش ان را به کار می گرفت. به عنوان مثال امریکا در سال ۱۹۴۹ با انجام یک ازمایش ظاهرا” اتمی شوروی را به عنوان یک ابرقدرت قلمداد کرد و در طی جنگهای کره (۱۹۴۹-۱۹۵۳) و
ویتنام (۱۹۵۵-۱۹۷۵) وقتی با اعتراض مردم امریکا روبرو شد که چرا باید سربازان امریکا در کره ویتنام کشته شوند و چرا امریکا علیه این دو کشور از سلاحهای اتمی استفاده نمی کند توجیه دولت امریکا برای مردمش این بود که کشورهای کره و ویتنام تحت حمایت شوروی و چین هستند و اگر امریکا از سلاح اتمی استفاده نماید شوروی و چین نیز از سلاح اتمی استفاده خواهد کرد و چاره ای جز استفاده از سربازان امریکایی و سلاحهای متعارف ندارند. بعد ها افرادی در امریکا با روشهای مختلف فاش نمودند که امریکا در ویتنام و کره و جاهای دیگر افراد خودش را از بین می برد که نمونه اش ساخت فیلمهایی همچون رامبو در ویتنام و رامبو در افغانستان و همینطور فیلم عملیات مرداب می باشد.
حتی سیاستمدارانی نیز بودند که تصورشان این بود شوروی واقعا” ابرقدرت و رقیب امریکاست و سعی نمودند با کمک شوروی در کشورشان تغییراتی بوجود اورند.
به عنوان مثال در ایران در سال ۱۹۵۳ میلادی مصدق سعی کرد با شوروی پیمان نظامی ببندد و حتی بتواند زمینه دسترسی شوروی به اقیانوس هند را که خواسته تاریخی این کشور از زمان پطر کبیر بود فراهم کند ،اما مصدق غافل از همه جا با کودتای نظامی زاهدی که ارتش را کنترل می کرد روبرو شد و دولت مصدق برکنار و خود مصدق هم دستگیر و زندانی گردید.و در شوروی نیز استالین درگذشت و نیکیتا خروشچف به قدرت رسید و از زمان خروشچف سیاستهای استالین به باد انتقاد گرفته شد.