مخاطب۲۴، امیر هاشمی مقدم؛ چیزی به یاد آورید؟دو حالت دارد: یا این اسم را تا بهحال نشنیدهاید، یا برایتان نامی آشناست که شما را به خاطرات فوتبالی میبرد. در ذهنتان بازیکنی آبیپوش، ریزنقش و خوشتکنیک و البته خوشتیپ با آن پشتموهای خاص شکل میگیرد؛ بازیکنی که در حال دریبل زدن و مانور دادن است.
هاشمی مقدم نام حسین الحبشی را تا آخر عمر هرگز فراموش نخواهد کرد، چرا که اگر او گل مساوی را برای تیمش الهلال نمیزد، استقلال تهران با تک گل امیر هاشمی مقدم قهرمان آسیا میشد. اتفاقی که اگر رخ میداد، مردم علاوه بر یادآوری چهرهی همیشه خندان او، از وی بهعنوان زننده گل ستاره سوم استقلال یاد میکردند.
این ستاره درخشان و تندوتیز دهه شصت و اوایل دهه هفتاد استقلال، همان بازیکنی بود که وقتی توپ را برمیداشت، با سرعت و جسارت به دل مدافعان میزد و تور دروازه را میلرزاند. همه استقلالیهای متولد دهه ۵۰ و ۶۰ بهخوبی آن گلها و شادیهای خاص پس از گلش را به یاد دارند.
امیر هاشمی مقدم فوتبالش را از پایههای باشگاه نیروی زمینی تهران آغاز کرد. زمستان سال ۱۳۶۴ برای اولینبار در رقابتهای جوانان باشگاههای تهران نامش بر سر زبانها افتاد. همان فصل درخشش مقابل تیمهای استقلال و اقبال باعث شد به تیم بزرگسالان باشگاه نیروی زمینی راه یابد. نخستین حضور رسمیاش در سطح بزرگسالان در بهار ۱۳۶۵ رقم خورد.
در فصل ۱۳۶۶، در تیم بهیادماندنی نیروی زمینی، او همبازی چهرههایی، چون مجتبی محرمی و مهدی فنونیزاده بود؛ نسلی که نمایشی پرفروغ در فوتبال تهران داشت. درخشش او باعث شد مورد توجه استقلال تهران قرار گیرد. خودش آن روزها را اینگونه روایت میکند:
"هیچوقت یادم نمیرود وقتی برای بازی در استقلال انتخاب شدم، از من خواسته شد سه یا چهار بازی بهصورت تستی انجام دهم تا ببینند مناسب باشگاه بزرگی همچون استقلال هستم یا نه. فکر میکردم تنها من برای تست آمدهام، اما نزدیک به ۱۰۰ بازیکن دیگر نیز حضور داشتند و استقلال فقط به دو مهاجم نیاز داشت. حتی آقای گل تیم بانک ملی، امیرهوشنگ سرپریان هم آنجا بود"
او ادامه میدهد:
"میتوانید تصور کنید که نام استقلال چقدر بزرگ بود؟ در نهایت من انتخاب شدم و رؤیاهایم به حقیقت پیوستند. بعد از سالها بازی برای نیروی زمینی، ناگهان پیراهن استقلال را بر تن کردم. با اشک شوق سوار اتوبوس شدم و به خانه رفتم تا این خبر را به خانوادهام بدهم. افتخار بزرگی بود که نمیدانستم چگونه باید با آن کنار بیایم"
هاشمی مقدم همچنین توضیح میدهد:
که چگونه حضورش در استقلال قطعی شد:> "چند نفر از مسئولان استقلال هممحله من بودند و من را کاملاً میشناختند. آنها ابتدا از نظر اخلاقی من را تأیید کردند و سپس گفتند فوتبال روبهجلو و ذهنیت برندهای دارد. در نهایت منصورخان من را پذیرفت "
حضور امیر هاشمی مقدم در استقلال به دو دوره مجزا تقسیم میشود؛ نخست یک دوره سهساله در دهه ۶۰ و سپس یک دوره دوساله در دهه ۷۰ شمسی. او در هر دو مقطع عملکردی موفق و درخشان داشت و از مهاجمان محبوب تیم محسوب میشد.در کارنامه حرفهای او، بین سالهای ۱۹۸۵ تا ۱۹۹۰ و سپس ۱۹۹۲ تا ۱۹۹۴، بازی در خط حمله استقلال و ۱۴ بازی ملی با پیراهن تیم ملی فوتبال ایران ثبت شده است.
امیر هاشمی مقدم اکنون ساکن کشور هلند است. او علاوه بر مربیگری، بهعنوان استعدادیاب فوتبال در باشگاههای بزرگ هلندی فعالیت میکند. همچنین مدیر برنامههای علیرضا جهانبخش، کاپیتان تیم ملی فوتبال ایران و بازیکن باشگاه آلکمار است.

هاشمی مقدم درباره جهانبخش میگوید:
"علیرضا با تلاش و برنامهریزی از داماش تا آلکمار پیش رفت. با وجود پیشنهادهای مالی بالاتر، انتخاب درستی داشت و حالا تیمهای بزرگ اروپایی بازیاش را زیر نظر دارند. مقصد بعدیاش جایی خواهد بود که از نظر فنی و مالی به پیشرفتش کمک کند"

یکی از خاطرات نوستالژیک، اما تلخ برای هواداران استقلال، دربی سیویکم است. امیر هاشمی مقدم، مهاجمی که در نیمه دوم آن دیدار وارد زمین شد، بخت مسلم گلزنی را از دست داد و در نهایت استقلال نتوانست بازی را مساوی کند. آن مسابقه در تاریخ ۱۷ آذر ۱۳۶۸ برگزار شد و در پایان، پرسپولیس با یک گل از سد استقلال گذشت.
امیر هاشمی مقدم را میتوان یکی از چهرههای ماندگار دهه شصت و هفتاد فوتبال ایران دانست؛ بازیکنی با تکنیک بالا، اخلاق حرفهای و ذهنیت برنده. او امروز نیز در اروپا با همان انرژی و اشتیاق، به فوتبال خدمت میکند؛ از کشف استعدادهای جدید تا هدایت مسیر حرفهای بازیکنان بزرگی، چون علیرضا جهانبخش.