سفر خانوادگی وزیر راه دولت پزشکیان با فساد‌های میلیاردی دولت رییسی قابل قیاس است؟
مخاطب۲۴- روزنامه اطلاعات در یادداشتی با عنوان «با این اشرافیگری قاطعانه برخورد کنید» به انتقاد از کسانی پرداخته که به بزرگنمایی سفر خانوادگی فرزانه صادق پرداخته، اما از کنار فساد میلیاردی وزیر دولت سیزدهم به آسانی می‌گذرند.
این روزنامه در این زمینه نوشت: یکی از مشکلات اساسی در بحث مبارزه با فساد و رانت و ناکارآمدی و سوء مدیریت در کشورمان، همواره دخالت نگاه جریانی و حزبی به این امر بوده است. در حالی که منطق حکمرانی چنین می‌گوید که اگر می‌خواهیم با فساد، رانت یا سوء مدیریت و ناکارآمدی مقابله کنیم هرگز نباید نگاه خودی و غیرخودی به آن داشته باشیم.
به عنوان آخرین نمونه و مصداق، اخیراً بیش از ۵۰ نماینده مجلس طرح استیضاح تنها وزیر زن کابینه را کلید زدند و ظاهراً قرار است کار به جا‌های باریک بکشد. اینکه وزیر دولت پزشکیان از رانت وزارت خود استفاده کرده یا نه و آیا خواسته در هنگامی که بسیاری حتی پول یک مسافرت ساده را ندارند، به یک سفر تفریحی گران آن هم با پول دولت برود گرچه در جای خود هم ناپسند است و با منش ساده زیست رئیس جمهور و خلق و خوی او جور در نمی‌آید هم، حرف درستی است و باید مورد بررسی قرار گیرد که چنین بوده یا نه؛ اما مسأله این است که نه بالا رفتن قیمت دلار و دفاع از حقوق مردم و مخالفت با گرانی که وزیر اقتصاد را انداخت با نیّتی که بیان شد منطقی و باورپذیر است و نه حال که می‌خواهند وزیر راه را بیندازند که جلوی رانت و رانت‌خواری و اشرافیگری را در دولت بگیرند.
چون متأسفانه این نحوه برخورد کردن‌ها اولاً با نگاه سیاسی و جریانی و ثانیاً به صورت موردی و نه ریشه‌ای اصل مطلب را به محاق می‌برد و در مقابله با مشکلات ساختاری موجود اثری بیش از چیزی شبیه هیچ نمی‌گذارد. چرا که همین حال هم بسیاری از مدیران و مقامات در حدی گاه به مراتب کمتر و پایین‌تر از وزیر و شوربختانه در بسیاری از سازمان‌ها و ادارات و نهاد‌ها و ارگان‌ها از امکانات خاص و سفر‌های تفریحی با بودجه و امکانات دولتی استفاده می‌کنند و باز شوربختانه شاهدیم حرارتی که در همین پارلمان در رابطه با برخورد با وزیر اقتصاد صورت گرفته یا همین حال سخنان پرشوری که در نقد اقدام وزیر راه صورت می‌گیرد، در موارد حادث شده‌ای با ابعاد به مراتب وسیع‌تر حساسیت برنمی‌انگیزد.
حال این بحث پیش می‌آید که آیا اگر خانم وزیر با امکانات و هزینه دولت یک سفر لاکچری برای خودش و خانواده ترتیب بدهد کار درستی کرده و مورد تأیید است؟ قطعاً چنین قصدی نیست و همه ما سخن سعدی شیرین سخن را به یاد داریم که: اگر ز باغ رعیت ملک خورد سیبی/ برآورند غلامان او درخت از بیخ…
قطعاً باید هزینه‌ها را از خود خانم وزیر گرفت، اما برخورد گزینشی و بزرگنمایی بیش از حد یک خطا با نیت‌های سیاسی و حزبی و تسویه حساب‌هایی که همه می‌دانیم از کجا آب می‌خورد، نه تنها به ریشه کنی فساد و رانت در کشور کمکی نمی‌کند بلکه آن را تا حد یک نمایش برای لاپوشانی و سنگ اندازی در مسیر مقابله با فساد‌ها و رانت‌های بسیار بزرگتر و البته زیرزمینی‌تر تنزل می‌دهد و شوربختانه به همین دلیل است که کار مقابله با فساد و رانت در کشورمان به اینجا رسیده است که یک وقت درمی‌یابیم سه میلیارد دلار فساد در چای دبش رخ داده و کار ناترازی و بدهی یک بانک که هنوز به کارش مشغول است به چهارصد همت (هزار میلیارد تومان) رسیده و جناب «ب» «ز» هم می‌خواهد موتور محرکه سرمایه‌گذاری بخش خصوصی در کشور شود و عده‌ای هم از همین حال با استفاده یا سوء استفاده از حادثه تابسوزی که به درگذشت شهادت‌گونه رئیس جمهور فقید انجامید در حال مقدس‌سازی خویشند تا دوباره سکان قدرت را در دست گیرند چرا که یک سال بیشتر به انتخابات نمانده است بی‌آنکه بگویند در آن دولت هم بودند عده‌ای که بساط رانت و فساد و ناکارآمدی گسترده بودند. یا بستر آن را فراهم دیدند گرچه خود آن عزیز اهل سلامت و مشتاق خدمت بود. بگذریم…
کوته سخن آنکه مبارزه با فساد و رانت و سوء استفاده و ناکارآمدی و سوء مدیریت و اشرافیگری وقتی به نتیجه می‌رسد که نگاه حزبی و جریانی، خودی و غیرخودی، کلاهی و کراواتی، فامیلی و غیرفامیلی، حوزه‌ای و دانشگاهی، با حجاب و شل حجاب و… در میان نباشد و از همه مهم‌تر با ریشه‌ها سفت‌تر و تندتر و قاطع‌تر برخورد شود و نیز تعارض منافعی هم به ویژه در نظام تصمیم‌گیری و تصمیم‌سازی آن را به انحراف نکشد و به نشانی‌های غلط رهنمون نسازد و خلاصه و در یک کلام، نیت خدایی و خدمت به ملک و ملت در آن دیده شود.
