مخاطب۲۴- علت نامگذاری دهم اردیبهشت به نام خلیج فارس، جنگ و پس گیری جزیره هرمز از دست امپراتوری پرتغال است. امپراتوری پرتغال در زمان شاه اسماعیل یکم (پایه گذار سلسله پادشاهی صفوی) به رهبری ناخدا آلبوکرک دریانورد مشهور پرتغالی، وارد خلیج فارس شده و جزیره قشم، جزیره هرمز و گمبرون (شهر بندرعباس فعلی) را به تصرف خود درآورد. شاه اسماعیل یکم پس از تصرف خلیج فارس توسط امپراتوری پرتغال، به جای مبارزه با آن، همکاری مشترک با این سردار پرتغالی را در دستور کار خود قرار داد و همین سیاست اشتباه باعث شد تا پرتغالیها در مناطق اطراف خلیج فارس نیز نفوذ و قدرت یافته و در مسقط (عمان امروزی) پایگاه بزرگی برای خود ایجاد کرده و با این کار خلیج فارس را کاملا به سلطه خود درآوردند. حضور پرتقالیها در خلیج فارس ۱۱۶ سال ادامه یافت تا اینکه بالاخره با بسته شدن عهد نامهای میان بریتانیا و ایران، مقرر شد کمپانی هند شرقی به کمک ایران آمده و خلیج فارس و تنگه هرمز را آزاد نماید. بر همین اساس در روز ٢١ آوریل سال ١۶٢٢ سپاه شاه عباس صفوی، به رهبری امام قلی خان، حاکم فارس و از سرداران صفوی که سازنده سی و سه پل اصفهان نیز بود، فتح هرمز را با موفقیت انجام داد و کل منطقه خلیج فارس را از دست بزرگترین امپراتور استعماری آن زمان پس گرفته و جایگاه خود را در جهان در فهرست ابر قدرتهای قرن شانزدهم میلادی ثبت کرد. علاوه بر این از همان زمان تاکنون، به دلیل رشادتهای شاه عباس صفوی و آزاد سازی بندر گمبرون نام این بندر به “بندر عباس” تغییر یافت. به همین دلیل روز ۱۰ اردیبهشت در تقویم ایران روز ملی خلیج فارس نام گذاری شده است و هر سال اخراج پرتغالیها از تنگه هرمز و آزاد سازی خلیج فارس گرامی داشته میشود. روز ملی خلیج فارس در سال ۱۳۸۴ در شورای عالی انقلاب فرهنگی به تصویب رسید و روز ملی خلیج فارس توسط سازمان میراث فرهنگی در سال ۱۳۸۹ به عنوان میراث معنوی، ثبت ملی شد.