خطر استفاده از فویل آلومینیومی برای خوراکی‌ها

دکتر Zachary Cartwright، دانشمند مواد غذایی در Aqualab در شیکاگو، گفت: فویل آلومینیومی نمی‌تواند یک مهر و موم هوا ایجاد کند و اجازه می‌دهد اکسیژن و هوا به غذا برسند که باعث رشد میکروب‌های مضر می‌شوند.

بر خلاف ظروف پلاستیکی هواگیر که محیطی را ایجاد می‌کنند که از رسیدن اکسیژن به غذا جلوگیری می‌کند، فویل آلومینیومی این قابلیت را ندارد.

وی توضیح می‌دهد: فویل آلومینیومی به طور طبیعی چسبنده نیست و به طور کامل به سطوح نمی‌چسبد و این باعث می‌شود در محافظت از مواد غذایی بی تاثیر باشد.

به گفته کارشناسان، خوردن باقی‌مانده مواد غذایی پیچیده شده در فویل آلومینیومی می‌تواند منجر به مسمومیت غذایی شود و زندگی فرد را در معرض خطر قرار دهد.

او تاکید می‌کند که بهترین گزینه‌ها ظروف پلاستیکی قابل مهر و موم، کیسه‌های پلاستیکی یا حتی بسته‌بندی پلاستیکی مواد غذایی هستند؛ زیرا این گزینه‌ها یک مهر و موم محکم را تضمین می‌کنند که به کاهش خطر رشد باکتری کمک می‌کند.

میکروب‌های خطرناکی که ممکن است روی غذا رشد کنند عبارتند از استافیلوکوک که سمومی تولید می‌کند که منجر به مسمومیت غذایی می‌شود و باسیلوس سرئوس که ممکن است باعث استفراغ و اسهال شود. نگهداری نامناسب همچنین خطر رشد باکتری‌های کلستریدیوم بوتولینوم و لیستریا مونوسیتوژنز را افزایش می‌دهد که می‌تواند منجر به بیماری‌های جدی به خصوص در افراد با سیستم ایمنی ضعیف یا افراد مسن شود.

این پزشک اضافه کرد که آلومینیوم ممکن است با غذا‌های اسیدی یا نمکی مانند سس گوجه‌فرنگی واکنش نشان دهد و باعث نشت مواد سمی به غذا شود. مصرف طولانی مدت آلومینیوم با برخی اختلالات عصبی سمی و آسیب به کلیه‌ها، کبد و استخوان‌ها مرتبط است.

پروفسور پریمروز فریستون، مدرس میکروبیولوژی بالینی در دانشگاه لستر نیز بر اهمیت استفاده از ظروف بدون هوا برای نگهداری زباله‌های مواد غذایی تاکید کرد. وی توضیح داد که دمای معمول یخچال بین ۳ تا ۵ درجه سانتی‌گراد ممکن است از رشد برخی میکروب‌ها جلوگیری نکند و این نشان می‌دهد که انجماد، گزینه ایمن تری برای نگهداری مواد غذایی برای مدت طولانی‌تر است.