مخاطب ۲۴- توان موشکی جمهوری اسلامی ایران بر هیچ کس پوشیده نیست و پس از موشک باران اسرائیل و پرتاب موفقیت آمیز بالستیکها و کروزها به خاک تل آویو و حیفا، به جهان غرب و متحدان خوش خیال رژیم صهیونیستی ثابت شد که نباید بیگدار به آب بزنند. در حال حاضر منتظر وقوع عملیات وعده صادق (۳) هستیم، زیرا فرمانده کل قوا پاسخ حمله بامداد ۵ آبان اسرائیل به ایران را حتمی و دندان شکن دانستهاند.
نه تنها منطقه، بلکه جهان در وضعیت فعلی میل به جنگ دارد و بعید نیست که سومین نبرد بزرگ جهانی تا قبل از ورود به ۲۰۳۰ آغاز شود! روسیه با اوکراین میجنگد و کره شمالی به مسکو سرباز میفرستد. صهیونیستها لبنان را موشک باران میکنند و چین هم به دنبال نابودی تایوان است. کوچکترین تلنگری کافی است که جهان به ورطه هولناک جنگ جهانی کشیده شود.
ایران همواره سعی کرده با اتکا به دانش بومی، قدرت موشکی خود را تقویت کند و نمونه بارز پیشرفت را در عملیات وعده صادق (۲) دیدیم. موشکهای بالستیک ایران نظیر سجیل، عماد، قدر، خرمشهر ۴ و حاج قاسم، تواناییهای زیادی دارند و میتوانند کمتر از چند دقیقه به قلب اسرائیل اصابت کنند.
از طرفی طراحی و ساخت موشک هایپرسونیک فتاح ۱ نشان میدهد که مهندسان هوافضای کشورمان سخت در حال تلاشند تا به فناوریهای مدرن امروزی دست پیدا کنند. امروز تصمیم گرفتهایم یک موشک بالستیک تاکتیکی و نقطهزن قدرتمند را معرفی کنیم که فتح ۳۶۰ نامگذاری شده است.
فتح ۳۶۰ که با نام BM-۱۲۰ هم شناخته میشود را مهندسان ایرانی ساختهاند. این بالستیک تاکتیکی سوخت جامد، به روش ماهوارهای هدایت میشود و برای اولین بار در سال ۱۳۹۹ شمسی و در جریان نمایشگاه نظامی رونمایی شده است. بیایید ببینیم که این موشک چه مشخصاتی دارد.
نیروهای مسلح ایران نیاز به سامانه موشکی داشتند که بتواند ضمن حمل تعداد زیادی موشک، تحرک پذیری بالایی داشته باشد. به طور معمول پرتابگرهای موشک در کشور به صورت تکی در دسترس هستند و گرچه لانچرهای دوتایی و سه تایی هم داریم، اما، چون آنها موشک را در فضای بیرون قرار میدادند و عوامل طبیعی و شرایط آب و هوایی مختلف روی موشکها تأثیر میگذاشت، چندان کارآمد نبودند.
دغدغه ساخت یک سامانه تحرک پذیر موشکی که محدودیت سایر پرتابگرها را نداشته باشد، منجر به طراحی و تولید فتح ۳۶۰ شد. این موشک سوخت جامد تک مرحلهای، پلتفرمی مشابه با موشکهای خانواده فاتح دارد. با این اوصاف در جلو این موشک مثل فاتح ۱۱۰، شاهد بالچه هدایتی هستیم و در عقب هم بالچه تعادل قرار گرفته است.
از فتح ۳۶۰ میتوان ضد اهداف هوایی در فاصله ۳۰ تا ۱۲۰ کیلومتری استفاده کرد. وزن کلاهک این موشک حدود ۱۵۰ کیلوگرم بوده و مشخص نیست که چقدر مواد منفجره دارد. با عنایت به وزن کلاهک فتح ۳۶۰ میتوان آن را مشابه راکتهای توپخانهای کالیبر بزرگ جهان دانست. با این حال شاید وزن کلاهک این موشک از سایر بالستیکهای ایرانی کمتر باشد، اما برای هدف قرار دادن سامانههای موشکی، هواپیماها یا بالگردهای پارک شده و ساختمانهای غیرمستحکم کافی است.
سرعت این موشک در فاز میانی حدود ۳ ماخ و در فاز پایانی به ۴ ماخ میرسد. سیستم هدایتی فتح ۳۶۰ شامل هدایت اینرسی و هدایت ماهوارهای بوده که نوع ماهواره معلوم نشده است. (میتوان پیشبینی کرد که از اینرسی و جی پی اس غیرنظامی استفاده میشود)
گفتیم که این موشک شباهت زیادی به فاتح ۱۱۰ دارد، اما نکته جالب اینکه نصف آن طول دارد و حتی وزن و ابعادش نسبت به این موشک کمتر است. پرتابگر فتح ۳۶۰ میتواند ۶ تیر موشک را در خود جای دهد و با ردیفهای چهارتایی هم مشاهده شده است. لانچر به شکل استوانه و مکعبی خواهد بود.
برخی منابع مدعی شدهاند که سامانه موشکی فتح ۳۶۰ شباهت زیادی به سامانه هایمارس دارد که این ادعا بیپایه و اساس است. هایمارس را باید یک راکت انداز چندمنظوره دانست که برتریهای زیادی دارد. برای مثال میتواند راکتها و مهمات بسیار بیشتری با برد ۴۰ تا ۸۰ کیلومتر و همچنین راکتهای هدایت ماهوارهای با برد ۸۵ تا ۱۵۰ کیلومتر را حمل کند.
علاوه بر این هایمارس توانایی حمل و پرتاب موشکهای زمین به زمین MGM-۱۴۰ با حداکثر برد ۳۰۰ کیلومتر و موشک پرسام با برد ۵۰۰ کیلومتر را دارد. لاکهید مارتین همچنین در تلاش است تا بتواند این سامانه را مجهز به موشکهای ضد کشتی کند. اینها در حالی است که سامانه موشکی فتح ۳۶۰ قادر به حمل یک نوع موشک است و این قیاس درست نیست که آنها به هم شباهت دارند. مزیت فتح ۳۶۰ نسبت به سامانه آمریکایی، حمل تعداد موشک بیشتر است.