"مشتری" بسیار، بسیار دورتر و بسیار، بسیار بزرگتر از چیزی است که تصور می‌کنید. این تصویر از مشتری توسط فضاپیمای جونو در سپتامبر ۲۰۱۷ ثبت شده است
فضاپیمای لوسی ناسا این تصویر از زمین و ماه را از فاصله ۸۹۰ هزار مایلی در ۱۳ اکتبر ۲۰۲۲ ثبت کرد
نپتون همچنین مجموعه‌ای از حلقه‌ها را دارد. این تصویری ثبت شده توسط تلسکوپ فضایی جیمز وب از نپتون و حلقه‌های آن است. نپتون دارای ۱۴ قمر شناخته شده است که هفت مورد از آنها در این تصویر قابل مشاهده هستند
برخی از قمرهای زحل و مشتری نشانه‌های واضحی از اقیانوس‌های زیرسطحی را نشان می‌دهند، جایی که دانشمندان فکر می‌کنند حیات بیگانه می‌تواند وجود داشته باشد. در قمر انسلادوس، توده‌های آب به وضوح از شکاف‌های یخ سطحی عبور می‌کنند.
به گفته ناسا، به طور متوسط هر ستاره حداقل یک سیاره دارد. در این تصویر می‌توانید یک سیاره را ببینید که به دور ستاره می‌چرخد. این سیاره یک نقطه کوچک در سمت راست و درون قرص مواد اطراف ستاره است
علاوه بر این، ستاره‌های جدید همیشه در مهدهایی متولد می‌شوند که در آن ابرهای متراکم گاز و غبار به ستاره‌ها می‌ریزند. ستون‌های معروف آفرینش یکی از این مهدها هستند. این پیچک‌های بلند غبار و گاز کیهانی که به عنوان ستون‌های آفرینش شناخته می‌شوند، در قلب سحابی "عقاب" قرار دارند.
تلسکوپ فضایی جیمز وب ناسا اخیرا برای اولین بار از ستون‌های آفرینش در موج مادون قرمز قدرتمند تصویربرداری کرد و ستارگان جدیدی را که در پشت غبار پنهان شده بودند را آشکار کرد
ستارگان جدید همچنین هنگام برخورد کهکشان‌ها شکل می‌گیرند و به آرامی به سمت یکدیگر حرکت می‌کنند و گاز و غباری را که فضای بین ستاره‌ای آنها را پر می‌کند فشرده می‌کنند. تلسکوپ‌های فضایی از برخوردهای زیادی مانند این تصویربرداری کرده‌اند. تصویر بالا تصویر ادغام کهکشان‌های سه گانه است که توسط تلسکوپ فضایی هابل ثبت شده است
ستارگان به طور منظم منفجر می‌شوند و می‌میرند و ابرنواخترهای قدرتمند و درخشان ایجاد می‌کنند
تلسکوپ فضایی هابل به تازگی تصویر سه مرحله از یک ابرنواختر را به طور همزمان ثبت کرده است. یک جسم عظیم فضا-زمان را خم کرده و سه تصویر مختلف از انفجار را در سه نقطه مختلف از زمان منعکس می‌کند
ابرنواخترها اغلب در سیاهچالهها فرو می‌ریزند. احتمالاً اولین عکسی که از سیاهچاله گرفته شده است را دیده‌اید
اما آیا سیاهچاله را در مرکز کهکشان ما رصد کرده‌اید؟ دانشمندان فکر می‌کنند هر کهکشانی یک سیاهچاله در هسته خود دارد
گاهی اوقات سیاهچالهها نیز با هم ادغام می‌شوند و هیولاهای بزرگی را ایجاد می‌کنند
اخترشناسان تخمین می‌زنند که تعداد شگفت انگیزی از کهکشان‌ها تا(۲۰۰ میلیارد) وجود دارد. هر کدام با ستاره‌ها و سیارات خاص خود پر شده است
این تصویر با نوردهی طولانی از تلسکوپ فضایی جیمز وب ناسا تصویر هزاران کهکشان را ثبت کرده است
وب بیش از هر تلسکوپ دیگری به جهان نگاه کرده است. این اساساً نگاه به گذشته است، زیرا میلیاردها سال طول می‌کشد تا نور از این کهکشان‌ها عبور کند
در ماه ژوئیه، وب اولین و دورترین کهکشانی را که تاکنون کشف شده بود، مشاهده کرد. دانشمندان معتقدند که این کهکشان ۲۳۵ میلیون سال پس از بیگ بنگ پدیدار شده است.
اخترشناسان تنها دو بازدیدکننده را می‌شناسند که ما تاکنون از منظومه‌های ستاره‌ای دیگر داشته‌ایم: یک سنگ احتمالی به نام اوموآموا و یک دنباله‌دار که در سال‌های ۲۰۱۷ و ۲۰۱۹ از فضای بین‌ستاره‌ای از کنار خورشید عبور کرد
تنها دو فضاپیمای انسانی منظومه شمسی ما را ترک کرده‌اند: کاوشگرهای وویجر ناسا. اولین کاوشگر این عکس معروف از زمین را هنگام خروج از زمین گرفت
بله، آن نقطه زمین است. اینجا خانه ما است. آن ما هستیم.
معروف‌ترین طوفان مشتری به نام "لکه سرخ بزرگ" به تنهایی، بزرگتر از زمین است
در این عکس از بخش کوچکی از سطح خورشید، هر سلول پلاسمای در حال جوش به اندازه ایالت تگزاس است
سیارات منظومه شمسی ما حتی از آن چیزی که فکر می‌کنید بسیار جذاب و پیچیده‌تر هستند. زحل تنها سیاره‌ای نیست که حلقه دارد. حلقه های اورانوس را در بالا می‌بینید؟ این تصویر مادون قرمز از اورانوس طی دو روز در ژوئیه سال ۲۰۰۴ ثبت شده است
در این تصویر فروسرخ از تلسکوپ فضایی جیمز وب، می‌توانید حلقه‌های ضعیفی را ببینید که در اطراف مشتری و شفق‌های قطبی در حال درخشیدن در قطب‌های مشتری هستند
سیارات دیگر نیز درست مانند شفق قطبی نیمکره شمالی و شفق قطبی نیمکره جنوبی در زمین، شفق‌های قطبی دارند. تلسکوپ فضایی هابل ناسا در ۲۴، ۲۶ و ۲۸ ژانویه ۲۰۰۵ از شفق جنوبی زحل عکس گرفت
