چین یک قدم به این سلاح نزدیک‌تر شد
مخاطب۲۴، گروهی از پژوهشگران چین ادعا کرده‌اند که سامانهٔ توان فضایی پیشرفته‌ای توسعه داده‌اند که قادر است پالس‌های انرژی بسیار بالا را با دقت زمانی بسیار زیاد تامین کند؛ قابلیتی که در صورت عملی شدن می‌تواند توسعهٔ تسلیحات پرتو ذره‌ای و دیگر سلاح‌های انرژی هدایت‌شده در فضا را ممکن سازد.
به‌گزارش interesting engineering، تیمی به رهبری سو ژن‌هوا در شرکت ماهواره‌ای DFH که به‌عنوان بزرگ‌ترین سازنده ماهواره در چین شناخته می‌شود، یک نمونه آزمایشی از سامانه توان مستقر در فضا را تولید کرده‌اند که هم خروجی توان بالا و هم کنترل دقیق را فراهم می‌آورد. در آزمایش‌های زمینی این نمونه آزمایشی سامانه توان پالس‌شده‌ای معادل ۲.۶ مگاوات تولید کرد و در عین حال دقت همگام‌سازی (synchronization) را تا ۰.۶۳ میکروثانیه حفظ نمود. به‌گفته پژوهشگران و مطابق گزارش South China Morning Post، بیشتر منابع توان پالس‌شده مرسوم کمتر از ۱ مگاوات تولید می‌کنند و معمولا دقت همگام‌سازی در حدود ۱ میلی‌ثانیه است، که ناشی از محدودیت در کنترل جریان و کارایی تبدیل انرژی است.
وعده‌ای قدیمی در جنگ فضایی
پرتو‌های ذره‌ای جریان‌هایی از اتم‌ها یا ذرات زیراتمی که تا نزدیک سرعت نور شتاب داده می‌شوند سال‌ها است که به‌عنوان جام مقدس جنگ فضایی مطرح شده‌اند، زیرا در نظریه می‌توانند با وارد کردن انرژی جنبشی و حرارتی عظیم، ماهواره‌ها یا موشک‌های دشمن را از کار بیندازند یا نابود کنند. ولی مشکل اساسی همواره فراهم‌آوری توان بسیار بالا همراه با کنترل فوق‌العاده دقیق در شتاب‌دهنده‌های داخلی چنین سامانه‌هایی بوده است: سامانه‌هایی که توان مگاواتی داشته باشند اغلب فاقد کنترل ظریف هستند و سامانه‌های بسیار دقیق قادر به تحمل بار‌های انرژی عظیم نیستند.
نمونه جدید و نتایج آزمایش‌ها به‌گفته توسعه‌دهندگان، نشان می‌دهد که رویکرد تازه می‌تواند مشکلات طولانی‌مدت محدودیت توان و افت دقت کنترلی در تجهیزات فضایی پرتوان را برطرف کند و برای کاربرد‌های آتی نویدبخش باشد.
کاربری‌های غیرنظامی و نظامی
محققان می‌گویند این فناوری فراتر از کاربرد‌های بالقوه نظامی می‌تواند در مجموعه‌ای از کاربرد‌های غیرنظامی آیندهٔ سامانه‌های فضایی نیز مورد استفاده قرار گیرد؛ از جمله لیدار و ارتباطات لیزری، پیشران‌های یونی پیشرفته برای مانور موثرتر ماهواره‌ها و آشکارسازی مایکروویوی از دور برای رصد زمین و پایش وضعیت هوا با وضوح بالاتر. همین روش می‌تواند توان رادار‌های فضایی و قابلیت‌های جنگ الکترونیک مستقر در مدار را افزایش دهد و امکان ایجاد اخلال یا شبیه‌سازی سیگنال قوی‌تری در فضا فراهم آورد.
رقابت و پیامد‌های راهبردی
این پیشرفت در زمانی اعلام شده است که رقابت بر سر تسلط و قابلیت‌های فضایی شدت گرفته است؛ ایالات متحده در کنار شبکه گسترش‌یابنده استارلینک، پروژه‌هایی مانند استارشیلد را نیز پی‌گیری می‌کند صورت‌بندی‌هایی از ماهواره‌های کوچک و مقاوم با قابلیت‌های دوگانه که روش‌های سنتی دفاع فضایی مانند رهگیری با موشک را دشوارتر می‌کنند. در این شرایط لیزر‌ها و پرتو‌های ذره‌ای مزیتی عمده دارند: توانایی درگیری با چندین هدف با سرعت نور و به‌کارگیری الکتریسیته تولیدشده از خورشید با هزینه بسیار پایین به ازای هر شلیک.
با این حال تحلیل‌گران نظامی نسبت به نتایج محتاط‌اند. آنها یادآور می‌شوند که بسیاری از ماهواره‌ها برای مقاومت در برابر پرتو‌های کیهانی شدید و شرایط محیطی سخت با اجزا و زره‌پوش‌های مقاوم ساخته شده‌اند و پرسشی باز وجود دارد که آیا انرژی هدایت‌شده نمونه‌ای مانند مورد ادعا توانایی نفوذ و خنثی‌سازی این ساختار‌های محافظ را دارد یا خیر.
توسعه سامانه توان پالس‌شده فضایی که هم خروجی مگاواتی و هم همگام‌سازی میکروثانیه‌ای را امکان‌پذیر می‌سازد، در صورت تکرارپذیری و تعمیم به سامانه‌های عملیاتی می‌تواند افق‌های جدیدی را در هر دو حوزه کاربرد‌های نظامی و غیرنظامی فضایی بگشاید. اما موانع فنی، الزامات حفاظت از ماهواره‌ها و پیامد‌های راهبردی و حقوق بین‌الملل ناشی از توسعه سلاح‌های انرژی هدایت‌شده در فضا همچنان موضوعاتی هستند که نیاز به بررسی و ارزیابی دقیق دارند.
