چرا «منشور کوروش»، اثری یگانه در میان میراث باستانی جهان است؟
به گزارش مخاطب۲۴، «منشور کوروش» به عنوان یکی از مهم‌ترین و منحصربه‌فردترین اسناد باستانی جهان شناخته می‌شود. برخلاف بسیاری از فرمان‌های سلطنتی هم‌عصر خود که بر قدرت‌نمایی و مجازات تأکید داشتند، این منشور بر آزادی اقوام شکست‌خورده، احترام به باور‌های دینی و بازسازی فرهنگی تمرکز کرده است.
این سند تاریخی که پس از فتح بابل در سال ۵۳۹ قبل از میلاد توسط کوروش بزرگ، بنیان‌گذار امپراتوری هخامنشی نوشته شد، نه‌تنها پیروزی نظامی او را اعلام می‌کند، بلکه اصولی را مطرح می‌کند که در تاریخ باستان کم‌سابقه هستند: آزادی اسیران، بازسازی معابد و حمایت از فرهنگ‌های محلی.
از نظر تاریخی و زبانی، منشور کوروش اهمیت ویژه‌ای دارد، اما محتوای آن نیز آن را از دیگر اسناد باستانی متمایز می‌کند. این سند به عنوان نمادی جهانی از همزیستی، عدالت و تلاش برای بازسازی فرهنگی شناخته شده و ثبت آن در میراث جهانی یونسکو، گامی مهم در معرفی و حفاظت از میراث مشترک بشریت محسوب می‌شود.
منشور کوروش نشان می‌دهد که حتی در دوران باستان، ارزش‌هایی مانند حقوق بشر، همزیستی مسالمت‌آمیز و احترام به تنوع فرهنگی محوریت داشته‌اند و به همین دلیل این اثر هنوز الهام‌بخش انسان‌ها در سراسر جهان است.
