شیشه عمر ترامپ در دست یک زن اسرارآمیز
به گزارش مخاطب ۲۴: گیسلاین مکسول در روز کریسمس سال ۱۹۶۱ متولد شد. تنها سه روز بعد، برادر ۱۵ ساله‌اش، مایکل، در تصادفی دلخراش در جاده‌ای مه‌آلود با یک کامیون برخورد کرد و به کما رفت. او هفت سال باقی‌مانده عمرش را در این حالت گذراند.
این فاجعه خانواده مکسول را عمیقا تحت تأثیر قرار داد. گیسلاین، که در خانواده‌ای ثروتمند به دنیا آمده بودـ پدرش رابرت مکسول، غول صنعت نشر بودـ در سال‌های اولیه زندگی‌اش با بی‌توجهی عاطفی شدیدی مواجه بود. مادرش، بتی، بعد‌ها در خاطراتش اعتراف کرد که پس از حادثه مایکل، به نوزاد تازه متولدشده «به سختی توجه» شد.
بتی معتقد بود که این کودک در آن سن دچار بی‌اشت‌هایی عصبی شده بود. از این لحظه، والدین او به افراط دیگر رفتند و شروع به محبت بیش از حد به کوچک‌ترین فرزندشان کردند. با این حال، گیسلاین از خشم و سوءاستفاده‌های پدرش، که بر همه فرزندانش اعمال می‌شد، در امان نبود. با این وجود، او به زودی به فرزند مورد علاقه رابرت تبدیل شد. بتی در خاطرات سال ۱۹۹۴ خود نوشت که گیسلاین «نازپرورده» شد، تنها فرزندی که می‌توانست این صفت را به او نسبت داد.
اتهامات تکان‌دهنده
اتهامات علیه گیسلاین مکسول یعنی آماده‌سازی و قاچاق جنسی دختران برای سوءاستفاده توسط جفری اپستین، سرمایه‌دار بدنام چنان تکان‌دهنده است که بسیاری به دنبال توضیحی در کودکی آشوبناک او هستند. اما فهم شخصیت او آسان نیست. با وجود زندگی در مرکز توجه عمومی، جزئیات زندگی‌نامه‌اش همیشه به طرز عجیبی گنگ بوده است.
زندگی در عمارت مجلل
گیسلاین در عمارت عظیم هدینگتون هیل هال در آکسفورد بزرگ شد، ملکی که پدرش به جای خرید، با مبلغ ناچیزی از شورای شهر آکسفورد اجاره کرده بود، البته به شرط بازسازی آن. رابرت مکسول این عمارت را «بهترین خانه کشور» می‌نامید. در طول کودکی گیسلاین، مهمانی‌های باشکوهی با حضور سیاستمداران، سلبریتی‌ها و چهره‌های رسانه‌ای در این عمارت برگزار می‌شد. اما پس از خروج مهمانان برجسته، این مکان به فضایی عاطفی سردی برای بزرگ شدن کودکان تبدیل می‌شد.
پدری ستمگر
رابرت مکسول از فقر شدید در یک شهرک یهودی در چک اسلواکی برخاسته بود جایی که اکثر اعضای خانواده‌اش در هولوکاست کشته شدند و به یک قهرمان جنگ ارتش بریتانیا، غول نشر دانشگاهی، نماینده پارلمان حزب کارگر و در نهایت مالک روزنامه دیلی میرور، یکی از پرفروش‌ترین روزنامه‌های بریتانیا، تبدیل شد. او به عنوان یک تاجر، به دلیل رفتار قلدرمآبانه‌اش منفور بود. در خانه نیز، به گفته جان پرستون در کتاب «سقوط»، او پدری «مستبد» بود که فرزندانش را از نظر جسمی و کلامی آزار می‌داد. گیسلاین، با وجود اینکه مورد علاقه پدرش بود، از این رفتار‌ها در امان نبود. اما برخلاف برخی از خواهر و برادرهایش که سرکشی کردند، او همیشه مشتاق جلب رضایت پدرش بود. او در سال ۲۰۰۰ به مجله تاتلر گفت که پدرش برای او «الهام‌بخش» بود.
شکارچی ثروتمندان
گیسلاین در کالج مارلبرو و دانشگاه آکسفورد تحصیل کرد و تاریخ مدرن و زبان خواند. آنا پاسترناک، نویسنده‌ای که هم‌دوره او در آکسفورد بود، می‌گوید: «حتی در دوران دانشجویی مشخص بود که او به قدرت و پول علاقه‌مند است.» او در مهمانی‌ها همیشه به دنبال افراد قدرتمندتر بود، حتی در حین احوالپرسی با دیگران. راشل جانسون، خواهر نخست‌وزیر بریتانیا، نیز خاطره‌ای از جیزلین در اتاق عمومی کالج بالیول نقل کرد که با چشمان شیطنت‌آمیز، سوار بر میز، پایش را روی ران بوریس جانسون گذاشته بود!
ورود به نیویورک و فاجعه خانوادگی
در ژانویه ۱۹۹۱، پس از خرید روزنامه نیویورک دیلی نیوز توسط پدرش، گیسلاین به عنوان نماینده او به نیویورک اعزام شد. این نقطه ورود او به صحنه اجتماعی منهتن بود. اما در نوامبر همان سال، دنیای او زیر و رو شد. رابرت مکسول یعنی پدرش از عرشه قایق تفریحی‌اش در جزایر قناری غیبش زد و بعدا جسدش در دریا پیدا شد. گیسلاین بلافاصله به لاس پالماس، جایی که قایق منتقل شده بود، پرواز کرد. او که از مرگ پدرش به شدت اندوهگین بود، روز بعد سخنرانی احساسی‌ای برای رسانه‌های جهانی ایراد کرد.
رسوایی مالی و مهاجرت
کمی بعد مشخص شد که رابرت مکسول ۴۴۰ میلیون پوند از صندوق بازنشستگی گروه میرور برای بالا بردن مصنوعی قیمت سهام شرکت برداشت کرده بود. این رسوایی خانواده مکسول و دولت بریتانیا را در تنگنا قرار داد. دو برادر گیسلاین، یان و کوین، در ژوئن ۱۹۹۲ به اتهام کلاهبرداری دستگیر شدند، اما در ژانویه ۱۹۹۶ تبرئه شدند. گیسلاین با وجود شواهد، از پدرش دفاع کرد و به ونیتی فیر گفت: «او کلاهبردار نبود. دزد برای من کسی است که پول بدزدد. آیا فکر می‌کنم پدرم این کار را کرد؟ خیر.» او اصرار داشت که پدرش باید به قتل رسیده باشد. با بدنامی ناشی از رسوایی، بریتانیا دیگر برای او جای خوشایندی نبود. در نوامبر ۱۹۹۲، گزارش شد که او بلیتی یک‌طرفه با کنکورد به نیویورک خریده است.
زندگی در منهتن و ارتباط با اپستین
در سال ۲۰۰۵، هری ماونت، که به تازگی به عنوان خبرنگار دیلی تلگراف در نیویورک منصوب شده بود، به مهمانی‌ای در عمارت پنج طبقه گیسلاین در منطقه آپر ایست ساید دعوت شد. لهجه بریتانیایی گیسلاین و دوستی‌اش با پرنس اندرو او را به چهره‌ای جذاب در جامعه نیویورک تبدیل کرده بود. اما سال‌ها بعد، دادستان‌ها ادعا کردند که این ملک هم توسط جفری اپستین تأمین مالی شده بود.
رابطه گیسلاین با اپستین متقابلا سودمند بود. او می‌توانست اپستین را به دوستان ثروتمند و قدرتمندش معرفی کند، و او سرمایه لازم برای سبک زندگی‌ای که گیسلاین به آن عادت داشت را فراهم می‌کرد. دادستان‌ها در دادگاه تأکید کردند که گیسلاین هنگام آشنایی با اپستین «فردی به‌خصوص ثروتمند» نبود. جزئیات دقیق رابطه آنها نامشخص است، اما اسناد دادگاه نشان می‌دهد که او بین سال‌های ۱۹۹۴ تا ۱۹۹۷ از نزدیک‌ترین افراد به اپستین بود و با او رابطه‌ای عاشقانه داشت.
محاکمه و محکومیت
در سال ۲۰۰۵، والدین یک دختر ۱۴ ساله به پلیس گزارش دادند که اپستین به او تعرض کرده است. اپستین در سال ۲۰۰۸ به ۱۸ ماه زندان محکوم شد. پس از آزادی، اتهامات علیه او افزایش یافت و در سال ۲۰۱۹ به اتهام قاچاق جنسی دستگیر شد، اما کمی بعد در زندان درگذشت. توجه مقامات به گیسلاین معطوف شد. در دسامبر ۲۰۲۱، هیئت منصفه او را در پنج اتهام از شش اتهام، از جمله قاچاق جنسی یک خردسال، مجرم شناخت.
سارا رانسوم، یکی از قربانیان ادعایی اپستین، به بی‌بی‌سی گفت: «گیسلاین دختر‌ها را کنترل می‌کرد. او می‌دانست جفری چه چیزی را دوست دارد... این یک تلاش مشترک بود.»
زندگی در زندان
پس از مرگ اپستین، گیسلاین مخفی شد تا اینکه در ژوئیه ۲۰۲۰ در عمارتی خلوت در نیوهمپشایر دستگیر شد. او در بازداشتگاه متروپولیتن بروکلین نگهداری شد، جایی که تحت نظارت ۲۴ ساعته بود. برادرش یان شرایط او را «سلول ۶ در ۹ فوت با تخت بتنی» توصیف کرده است.
منبع: دنیای اقتصاد
