مایلی کهن هم به ورطه جادوگری وارد شد؟
مخاطب۲۴- محمد مایلی کهن قاطعانه از سرمربی خارجی پرسپولیس انتقاد می‌کند و تاکید دارد که نباید چنین پولی برای اسماعیل کارتال هزینه می‌شد.
پرسپولیس سال جدید را اصلاً خوب شروع نکرده و تا اینجای کار طی دو مسابقه، ۵ امتیاز از دست داده است. پیرامون همین وضعیت و سایر موارد مرتبط با فوتبال ایران با محمد مایلی کهن سرمربی اسبق تیم ملی که سالیان متمادی به عنوان بازیکن و مربی در پرسپولیس هم حضور داشته، همکلام شدیم
می‌خواهیم از پرسپولیس شروع کنیم. چرا این تیم سال جدید را متزلزل شروع کرد؟
الان سرمربی پرسپولیس آقای کارتال است یا کریم باقری؟ وقتی یک مربی جدید می‌آید تا چند هفته پس از آمدنش نتایج را به مربی قبلی نسبت می‌دهند و می‌گویند فرد جدید باید شناخت پیدا کند ولی ما اینهمه پول دادیم تا آقای کارتال پرسپولیس را بدتر کند؟ انصافاً این تیم الان بهتر فوتبال بازی می‌کند یا زمانی که آقای باقری هدایت پرسپولیس را بر عهده داشت؟ بنده خدا داشت خوب نتیجه می‌گرفت، اما آقایان میلیون‌ها دلار هزینه کردند تا کارتال بیاید و اینطوری امتیاز از دست بدهد! این آقا باید یک پولی هم می‌داد تا سرمربی پرسپولیس شود! جدا از بحث نتیجه‌گیری، اصلاً رفتاری که صورت می‌گیرد، توهین به ایران و ایرانی است. بعد از آمدن اسماعیل کارتال جلال حسینی چه شد؟ الان آقای کریم باقری کجاست؟ چرا نقشش کمرنگ شده است؟ این آقا چند تا هم دستیار با خودش آورده و طوری رفتار می‌کند که انگار ما سراغ بهترین سرمربی جهان رفته‌ایم.
استقلال هم با سرمربی خارجی خود بحران نتیجه‌گیری دارد و گروهی از هواداران این تیم ناراحت هستند
آقا حق دارند ناراحت باشند. استقلالی‌ها هم حق دارند، چون پول از این کشور خارج شده و صرف مربیانی می‌شود که کارایی نداشتند. مگر ما دشمن استقلال هستیم؟ این تیم و هوادارانش هم ایرانی هستند و برایم بسیار عزیز محسوب می‌شوند. واقعا اگر قرار بود استقلال چنین نتایجی را بگیرد پس چرا این همه پول برای سرمربیان خارجی هزینه شد؟ آیا الان اصلاً اسمی از سهراب بختیاری زاده و زحماتش مطرح می‌شود؟
در خلال عید نوروز به جام جهانی راه پیدا کردیم. عده‌ای معتقدند صرف رسیدن به این تورنمنت فوق العاده ارزشمند است ولی برخی افراد می‌گویند با توجه به اینکه جام جهانی ۴۸ تیمی شده، ما به مراتب آسانتر از گذشته به این مسابقات رسیدیم و نباید چشممان را روی ضعف‌های فنی تیم ببندیم
اینکه تیم ملی به جام جهانی صعود کرد طبعاً کار بزرگی است و همیشه برای این تیم آرزوی موفقیت می‌کنم. البته رسیدن به جام جهانی ۴۸ تیمی راحت‌تر از حضور در تورنمنتی است که ۳۲ تیم به آن راه پیدا می‌کنند ولی دلم برای کشورم می‌سوزد و دلم می‌خواهد تیم ملی همیشه بهترین نتایج را بگیرد، قاطعانه معتقدم باید نقاط ضعف را هم دید و مطرح کرد. علی رغم اینکه حدود ۶۰ درصد از ملی‌پوشان ایران خارج از کشور بازی می‌کنند، اما شرایط ما در یکی، دو بازی آخر اصلاً خوب نبود. الان انتقاد روی خط دفاعی ایران زیاد است ولی معتقدم در بازی با ازبکستان بیشتر از این خط، هافبک ما مشکل داشت. اگر ضعف‌های تاکتیکی برطرف شود که خیلی خوب است ولی اگر این اتفاق رخ ندهد، باید گفت که متاسفانه باز هم مثل ادوار گذشته به جام جهانی می‌رویم، سه مسابقه برگزار می‌کنیم و برمی‌گردیم.
شما اوایل اسفند در گفت‌و‌گویی به دعوت نشدن احمد نوراللهی هم اشاره کردید و تاکید داشتید دوران تنبیه او به پایان رسیده و بهتر است برگردد ولی این اتفاق رخ نداد
من نظرم را گفتم، چون اعتقادم بود. اگر بحث تنبیه شدن باشد که نوراللهی جام ملت‌های آسیا را از دست داد و به نظرم باید به تیم ملی برگردد ولی شاید این بازیکن به دلایل دیگری دعوت نمی‌شود. دلایلی که ما از آن بی‌خبریم.
این روز‌ها شایعاتی در مورد اختلافات داخلی در تیم ملی مطرح شده و بعضی افراد معتقدند که تعدادی از ملی پوشان دوست دارند فرد دیگری سرمربی این تیم شود. در واقع تکرار همان داستان اسکوچیچ در سال ۱۴۰۱. نظر شما در این رابطه چیست؟
بعید می‌دانم چنین اتفاقی رخ بدهد. به نظرم بعید است که ماجرای اسکوچیچ دوباره در تیم ملی تکرار شود. یادتان باشد بازیکنان شاید بیرون از زمین دلخوری‌هایی داشته باشند ولی وقتی داخل مستطیل سبز می‌روند، تمام توان خود را می‌گذارند.
این روز‌ها دوباره بحث جادوگری در فوتبال ایران داغ شده. آیا چنین افرادی سراغ شما هم آمده‌اند؟
بله. وقتی سرمربی سایپا بودم افرادی با ادعای سحر و جادو خیلی دلشان می‌خواست به تیم نزدیک شوند ولی قاطعانه مخالفت کردم و اصلاً اجازه ندادم نزدیک شاگردان و همکارانم شوند. نمی‌دانم آنها با مدیران وقت باشگاه نیز ارتباط برقرار کرده بودند یا نه ولی خودم قاطعانه جلوی این داستان ایستادم، چون کوچک‌ترین اعتقادی به سحر و جادو ندارم. دعا، نیایش و نذر کردن کاملاً با جادوگری متفاوت است.
پخش فیلم سینمایی "پرویز خان" در ایام تعطیلات نوروز بار دیگر ماجرای استعفای ۱۴ نفره ملی‌پوشان پس از بازی‌های آسیایی ۱۹۸۶ سئول را بر سر زبان‌ها انداخته است. شما در آن مقطع بازیکن پرسپولیس بودید و یکی از مدیران ارشد سازمان تربیت بدنی هم محسوب می‌شدید. به نظرتان چه کسی در آن ماجرا مقصر بود؟
آن زمان ۱۴ بازیکن که بنابر دلایلی از شرایط ناراحت بودند، استعفا دادند که البته سه نفر آنها بعداً امضای خود را پس گرفته و دوباره تیم ملی برگشتند. در این مملکت طی دهه‌های اخیر هر کس سرمربی تیم ملی شده، یا داستانی در کار بوده یا داستانی برایش ساخته‌اند. مگر برای علی پروین داستان نساختند؟ مگر برای خود من داستان نساختند؟ در رابطه با مرحوم دهداری هم همین قاعده صدق می‌کرد. گاهی اوقات بازیکنانی هستند که خود را بزرگتر از همه می‌دانند و اصلاً به این نکته فکر نمی‌کنند که اگر به مهره مطرحی در تیم ملی تبدیل شده‌اند، سرمربی وقت این تیم در چنین اتفاقی حداقل ۵۰ درصد نقش داشته، چون اگر سرمربی نبود تا او را فیکس بازی بدهد، عملاً چنین موقعیتی برایش فراهم نمی‌شد. یک عده هم در تمام دوار بوده‌اند که با سمت‌های مختلف دلشان می‌خواست به تیم ملی بازیکن بدهند ولی به محض اینکه سرمربیان وقت زیر بار نمی‌رفتند، برایشان داستان و دردسر می‌ساختند؛ و به عنوان آخرین سوال، چشم انداز محمد مایلی کهن از سال ۱۴۰۴؟
شاید یک عده از مسوولان این حرفم را قبول نداشته باشند، اما امثال من و شما به عنوان افرادی که در جامعه حضور داریم، این حقیقته تلخ را با تمام وجود احساس می‌کنیم که شرایط زندگی مردم خوب نیست و مشکلات اقتصادی واقعاً فشار بسیار زیادی به جامعه وارد می‌کند. آقاجان! بدون تعارف بگویم وضع مردم خوب نیست و باید برای معیشت آنها فکری کرد. باید بپذیریم ما هم در همین دنیا زندگی می‌کنیم و برای کاهش مشکلاتمان باید با سایر کشور‌ها تعامل دوجانبه داشته باشیم.
حرف بزنیم، تعامل کنیم و وضعیت را به سمت بهبود جلو ببریم. اگر این اتفاق رخ بدهد، شرایط می‌تواند بهتر شود ولی در غیر این صورت متاسفانه وضعیتمان خیلی دشوار است.
