اگر کمکاری تیروئید دارید حتما بخوانید
src="/files/fa/news/justify;">مخاطب۲۴- در این مطلب به معرفی مواد غذایی و عادات تغذیهای میپردازیم که میتوانند هم در مدیریت کمکاری تیروئید کمک کنند و هم به جلوگیری از اختلالات مرتبط با آن بپردازند.
۱. مواد غذایی حاوی سویا: مراقب باشید!
سویا یکی از مواد غذایی است که بهطور گسترده در غذاهای مختلف یافت میشود و بسیاری از افراد بهویژه در رژیمهای گیاهخواری و وگان آن را مصرف میکنند. با این حال، برای افرادی که مبتلا به کمکاری تیروئید هستند، سویا ممکن است مشکلاتی ایجاد کند. ایزوفلاونها، ترکیباتی که بهطور طبیعی در سویا موجود هستند، میتوانند جذب ید را کاهش دهند و به همین دلیل ممکن است عملکرد غده تیروئید را مختل کنند.
علاوه بر این، برخی مطالعات نشان میدهند که سویا میتواند بر توانایی بدن در جذب داروهای هورمونی تیروئید نیز تأثیر منفی بگذارد. بنابراین، اگر داروهای تیروئید مصرف میکنید، بهتر است میزان مصرف سویا را محدود کرده و در صورت امکان از محصولات دیگر مانند شیرهای گیاهی با پایه بادام یا جو استفاده کنید.
۲. سبزیجات چلیپایی: مصرف متعادل ضروری است
سبزیجات چلیپایی مانند کلم بروکلی، گلکلم، کلم پیچ، کلم بروکسل و دیگر انواع این سبزیجات حاوی ترکیباتی به نام گواتروژنها هستند که میتوانند با عملکرد غده تیروئید تداخل ایجاد کنند. این ترکیبات میتوانند جذب ید را کاهش داده و در نتیجه تولید هورمونهای تیروئید را مختل کنند.
البته این تأثیرات بیشتر در افرادی که دچار کمبود ید هستند دیده میشود. بنابراین، اگر مبتلا به کمکاری تیروئید هستید و میزان ید بدن شما کافی است، مصرف سبزیجات چلیپایی در حد اعتدال مشکلی ایجاد نخواهد کرد. با این حال، بهتر است مصرف آنها را به مقادیر متعادل محدود کنید.
۳. غذاهای چرب: از سرخکردنیها دوری کنید
چربیها بهویژه چربیهای اشباعشده (مانند کره، مارگارین، سس مایونز و غذاهای سرخشده) میتوانند به چند طریق بر عملکرد تیروئید تأثیر منفی بگذارند. اول اینکه چربیها میتوانند جذب داروهای تیروئید را کاهش دهند و در نتیجه اثربخشی درمان را کاهش دهند. دوم، مصرف بیش از حد چربیهای ناسالم میتواند به مشکلاتی مانند افزایش وزن دامن بزند که در مبتلایان به کمکاری تیروئید رایج است.
بهتر است به جای چربیهای اشباعشده، از چربیهای سالم مانند روغن زیتون، آووکادو، و دانهها استفاده کنید. این چربیها به بهبود سلامت عمومی بدن کمک کرده و تأثیری منفی بر عملکرد تیروئید ندارند.
۴. غذاهای فرآوریشده و پر نمک: خطر فشار خون بالا
افراد مبتلا به کمکاری تیروئید بیشتر در معرض ابتلا به فشار خون بالا قرار دارند. غذاهای فرآوریشده به دلیل داشتن مقادیر زیاد سدیم میتوانند این خطر را افزایش دهند. این مواد غذایی معمولاً در قالب غذاهای آماده، کنسروها و میانوعدههای بستهبندیشده در دسترس هستند.
مصرف بیش از حد سدیم میتواند به فشار خون بالا و در نهایت به مشکلات قلبی منجر شود. به همین دلیل، توصیه میشود که افراد مبتلا به کمکاری تیروئید از مصرف زیاد نمک و غذاهای فرآوریشده خودداری کنند و میزان مصرف سدیم خود را به حداقل برسانند.
۵. فیبر زیاد: مراقب تداخلها با داروهای تیروئید باشید
فیبر یک ماده مغذی حیاتی است که به سلامت گوارش کمک میکند، اما مصرف بیش از حد آن میتواند مشکلاتی در جذب داروهای تیروئید ایجاد کند. در حالی که فیبر در رژیم غذایی سالم ضروری است، مصرف بیش از حد آن ممکن است بر اثرگذاری داروهای تیروئید تأثیر بگذارد و روند درمان را پیچیده کند.
طبق توصیه متخصصان، میزان فیبر مصرفی باید متناسب با نیاز بدن و کالری مصرفی باشد. بهطور کلی، برای هر ۱۰۰۰ کالری مصرفی باید حدود ۱۴ گرم فیبر مصرف شود. بنابراین، بهتر است میزان مصرف فیبر خود را تحت نظر پزشک تنظیم کنید.
۶. قهوه و نوشیدنیهای کافئیندار: فاصله با داروها ضروری است
کافئین موجود در قهوه و چای میتواند بر جذب داروهای هورمونی تیروئید تأثیر بگذارد. مطالعات نشان دادهاند که مصرف کافئین در زمان مصرف داروهای تیروئید میتواند جذب این داروها را کاهش دهد و در نتیجه تأثیرگذاری آنها را مختل کند.
برای جلوگیری از این تداخل، توصیه میشود که داروهای تیروئید خود را با آب مصرف کنید و حداقل ۳۰ دقیقه پس از مصرف دارو از نوشیدنیهای حاوی کافئین مانند قهوه، چای یا نوشابههای انرژیزا اجتناب کنید.
در نهایت، بهعنوان فردی مبتلا به کمکاری تیروئید، توجه به تغذیه و انتخابهای غذایی بهویژه در کنار داروهای درمانی میتواند تأثیر زیادی در بهبود وضعیت شما داشته باشد. رعایت تعادل در مصرف مواد غذایی و پرهیز از مصرف بیش از حد مواد خاصی که ممکن است عملکرد تیروئید را مختل کنند، به شما کمک خواهد کرد تا بتوانید علائم این بیماری را بهتر مدیریت کنید و از عوارض آن جلوگیری نمایید.
قبل از هر تغییر در رژیم غذایی خود، مشاوره با پزشک یا متخصص تغذیه بسیار مهم است تا بهطور دقیق و بر اساس وضعیت فردیتان، بهترین تصمیمات تغذیهای اتخاذ شود.
