چه کسی هوش مصنوعی را وارد زندگی بشر کرد؟

به گزارش مخاطب۲۴ به نقل از اداره کل ارتباطات و امور بین الملل شرکت مخابرات ایران:سایمون معتقد بود که در شرایط واقعی، تصمیم‌گیری‌ها همواره تحت تأثیر محدودیت‌های مختلف قرار دارند و انسان‌ها به جای جستجوی بهترین تصمیم ممکن، به دنبال تصمیم‌هایی هستند که کافی و رضایت‌بخش باشند. این نظریه به طور گسترده‌ای در اقتصاد، روان‌شناسی و علوم سیاسی پذیرفته شد و تأثیر زیادی بر مطالعات آینده در این حوزه‌ها داشت

پیش از او، عمده اقتصاددان‌ها بر این باور بودند که انسان‌ها هر تصمیمی می‌گیرند، کاملا عقلانی است و پایه و اساس دیگری ندارد. با این حال، هربرت الکاسندر سایمون، نظر دیگری داشت، او می‌گفت انسان‌ها به لحاظ عقلانی با محدودیت‌هایی مواجه هستند که باعث می‌شود نتوانند درست و صد درصد عقلانی تصمیم بگیرند. بابت همین ایده درخشان هم به جایزه نوبل اقتصاد دست پیدا کرد. با این حال، خیلی‌ها نمی‌دانند این اقتصاددان با نظریه‌های خود چطور دنیای اقتصاد را به حرکت درآورد و باعث شد انسان‌ها چند گام در زندگی به جلو بروند. سفر سایمون در دنیای اقتصاد از موسیقی آغاز شد و در دنیای سیاسی ادامه پیدا کرد، سپس فلسفی شد و در نهایت چرخ‌دنده‌های علم اقتصاد را به حرکت درآورد.

نخستین گام با مهاجرت!

هربرت الکساندر سایمون در ۱۵ ژوئن ۱۹۱۶ در میلواکی واقع در ایالت ویسکانسینِ آمریکا به دنیا آمد. البته اصالتا آمریکایی نبود و مانند خیلی از کسانی‌که آن زمان به دلیل جنگ، ناچار به مهاجرت شده بودند، از خانواده‌ای مهاجر می‌آمد. خانواده او از مهاجران یهودی آلمانی بودند که در اواخر قرن نوزدهم به آمریکا مهاجرت کرده بودند. پدرش مهندس برق و مادرش پیانیست بود و هر دو تأثیر زیادی بر شخصیت و علایق او در زندگی شخصی‌اش داشتند. الکساندر از کودکی به موضوعات علمی علاقه نشان می‌داد و در نهایت در سال ۱۹۳۶ در رشته علوم سیاسی از دانشگاه شیکاگو فارغ‌التحصیل شد.

الکساندر سایمون پس از فارغ‌التحصیلی از دانشگاه شیکاگو، تصمیم گرفت به مطالعه در رشته‌های مختلف ادامه دهد تا بتواند بهترین تصمیم را برای زندگی و آینده‌اش بگیرد. این مطالعه‌های چند رشته‌ای به او کمک کرد تا دانش وسیعی در حوزه‌های مختلف کسب کند. در واقع او به دانشمندی جامع‌الاطراف تبدیل شده بود که درباره هر چیزی، خرده‌اطلاعاتی داشت و می‌توانست درباره آنها اظهارنظر کند. سایمون به این نتیجه رسید که برای درک رفتار انسان و سازمان‌ها، نمی‌توان تنها به یک رشته یا رویکرد خاص بسنده کرد، بلکه نیاز به یک رویکرد چندرشته‌ای است که شامل اقتصاد، روان‌شناسی، علوم کامپیوتر و حتی فلسفه باشد. به این ترتیب مسیر آینده و زندگی الکساندر مشخص شد. او باید همه این رشته‌ها را به شکلی هنرمندانه در هم ادغام می‌کرد و به مسیر پیشرفتش ادامه می‌داد. همین اتفاق هم افتاد.

نخستین کاری که سایمون باید انجام می‌داد، این بود که زمینه‌ای برای پژوهش پیدا کند. در واقع باید با سوالی روبه‌رو می‌شد و سپس روی آن مطالعه می‌کرد. این دانشمند جوان در سال‌های اولیه زندگی حرفه‌ای خود به پژوهش در حوزه تصمیم‌گیری و رفتار سازمانی پرداخت و اولین مقاله‌های خود را در این زمینه منتشر کرد. طولی نکشید که نامش بر سر زبان‌ها افتاد. سایمون معتقد بود که برای درک بهتر رفتار‌های اقتصادی و مدیریتی، باید به شناخت محدودیت‌ها و عوامل خارجی که بر تصمیم‌گیری‌های انسان تأثیر می‌گذارند، پرداخت. این رویکرد او را به سمت توسعه نظریه‌های جدید و نوآورانه‌ای هدایت کرد که بعد‌ها تأثیرات عمیقی بر علم اقتصاد و مدیریت گذاشت.

عقل ما محدود است!

یکی از مهم‌ترین دستاورد‌های علمی سایمون، نظریه “عقلانیت محدود” (Bounded Rationality) است که برای اولین بار در سال ۱۹۵۷ مطرح شد. این نظریه برخلاف نظریه‌های اقتصادی کلاسیک که فرض می‌کردند انسان‌ها همواره عقلانی عمل می‌کنند، بر این اساس استوار است که انسان‌ها به دلیل محدودیت‌های شناختی، زمانی و اطلاعاتی قادر به اتخاذ تصمیم‌های کاملاً عقلانی نیستند. طرح این نظریه در آن زمان، کاملا انقلابی محسوب می‌شد و همه می‌دانستند که این نظریه قرار است تحولاتی بزرگ در نگاه و نگرش اقتصاددان‌ها ایجاد کند.

سایمون معتقد بود که در شرایط واقعی، تصمیم‌گیری‌ها همواره تحت تأثیر محدودیت‌های مختلف قرار دارند و انسان‌ها به جای جستجوی بهترین تصمیم ممکن، به دنبال تصمیم‌هایی هستند که کافی و رضایت‌بخش باشند. این نظریه به طور گسترده‌ای در اقتصاد، روان‌شناسی و علوم سیاسی پذیرفته شد و تأثیر زیادی بر مطالعات آینده در این حوزه‌ها داشت.

عقلانیت محدود فرض می‌کند که افراد به جای اینکه همیشه به دنبال بهترین تصمیم ممکن (که به آن عقلانیت کامل می‌گویند) باشند، به دنبال تصمیم‌هایی هستند که کافی و رضایت‌بخش باشند. یعنی تصمیمی که در شرایط خاص به صورت منطقی خوب به نظر می‌رسد. این نوع تصمیم‌گیری‌ها در محیط‌های پیچیده و غیرقطعی که در آنها اطلاعات به سادگی در دسترس نیست، بیشتر به چشم می‌آید. عوامل اصلی که باعث محدودیت در عقلانیت انسان می‌شوند از این قرارند:

محدودیت‌های شناختی: انسان‌ها دارایی توانایی‌های ذهنی محدودی برای پردازش اطلاعات هستند. این شامل محدودیت‌های حافظه، توانایی تجزیه و تحلیل اطلاعات پیچیده و توانایی پیش‌بینی نتایج تصمیم‌ها می‌شود.

اطلاعات ناقص: در دنیای واقعی، افراد همیشه به همه اطلاعات مربوط به یک مسئله دسترسی ندارند. حتی اگر اطلاعاتی هم در دسترس باشد، اغلب نادرست یا ناکامل است.

زمان محدود: افراد معمولا در شرایطی تصمیم می‌گیرند که زمان کمی برای تحلیل و انتخاب بهترین گزینه دارند. این باعث می‌شود که نتوانند همه گزینه‌های ممکن را بررسی کنند و مجبور شوند به تصمیم‌های تقریبا خوب راضی شوند.

در نهایت، عقلانیت محدود به این معناست که تصمیم‌گیری‌های انسان‌ها به دلیل محدودیت‌هایشان در جمع‌آوری و پردازش اطلاعات، عموما بهترین نیستند، بلکه فقط به اندازه کافی خوب هستند. این مفهوم نقش مهمی در اقتصاد رفتاری، روان‌شناسی و نظریه‌های سازمانی دارد و به درک بهتر از چگونگی تصمیم‌گیری‌های واقعی انسان‌ها در شرایط پیچیده کمک می‌کند.

جایزه‌ای ماندگار برای عقلانیت محدود

انقلابی که سایمون در اندیشه مربوط به عقلانیت به وجودت آورد باعث شد که پاداشی دریافت کند. او در سال ۱۹۷۸ به دلیل تلاش‌هایش در توسعه‌ی نظریه عقلانیت محدودیت و کاربرد‌های آن در علم اقتصاد و مدیریت، موفق به دریافت جایزه نوبل اقتصاد شد. جایزه نوبل سایمون نه تنها به رسمیت شناختن دستاورد‌های او بود، بلکه باعث شد تا نظریه “عقلانیت محدود” به عنوان یکی از مفاهیم اساسی در علم اقتصاد و مدیریت شناخته شود. همواره باید این نکته را در نظر داشت که این نظریه ظاهرا ساده، توانست فرمول‌هایی برای عقلانیت محدود طراحی کند و کاری کرد که بررسی آن به شکلی ساده‌تر انجام شود، اتفاقی که تا پیش از او، امکان‌پذیر نبود.

نظریه “عقلانیت محدود” سایمون باعث شد تا پژوهشگران به جای تمرکز بر الگو‌های تصمیم‌گیری ایده‌آل و عقلانی، به مطالعه فرایند‌های واقعی و چگونگی مدیریت اطلاعات در شرایط محدود بپردازند. این رویکرد باعث شد تا اقتصاد و مدیریت به عنوان علوم اجتماعی پویاتر و واقع‌بینانه‌تر شناخته شوند و به جای تمرکز بر مفروضات تئوریک، به تحلیل مسائل واقعی و چالش‌های عملی بپردازند. به این ترتیب یک جنبه از علم اقتصاد که تا سال‌ها در عقلانیت کامل گرفتار شده بود، ناگهان پنجره‌ای باز پیش روی خود یافت که از طریق آن می‌توانست به خیلی از ناکارآمدی‌ها در عرصه تصمیم‌گیری پاسخ دهد و راهکاری هم برای آنها پیدا کند. این در حالی است که تا پیش از آن، نگاهی کلاسیک و سنتی، باعث می‌شد که راهکار هم برای عبور از این مرحله به دست نیاید.

راهنمایی برای رفتار در سازمان‌ها

هربرت سایمون در طول زندگی حرفه‌ای خود بیش از ۳۰ کتاب و ۱۰۰ مقاله در زمینه‌های مختلف نوشت. از جمله مهم‌ترین آثار او می‌توان به کتاب “مدیریت رفتار سازمانی” (Administrative Behavior) اشاره کرد که در سال ۱۹۴۷ منتشر شد. این کتاب یکی از پایه‌های اصلی نظریات مدیریت و سازمان‌ها است و به بررسی چگونگی تصمیم‌گیری در سازمان‌ها می‌پردازد. سایمون در این کتاب نشان می‌دهد که تصمیم‌گیری‌های سازمانی تحت تأثیر محدودیت‌های شناختی و محیطی قرار دارند و همواره نمی‌توانند به طور کامل عقلانی باشند. از جمله مفاهیم کلیدی در این کتاب، از این قرارند:

عقلانیت محدود: سایمون توضیح می‌دهد که افراد به دلیل محدودیت‌های ذهنی و محیطی، توانایی پردازش کامل اطلاعات و انتخاب بهترین گزینه را ندارند.

فرآیند تصمیم‌گیری: سایمون فرآیند تصمیم‌گیری را به عنوان یک سری از مراحل تعریف می‌کند که شامل شناسایی مشکل، توسعه راه‌حل‌های ممکن، ارزیابی و انتخاب بهترین راه‌حل است.

رفتار سازمانی: سایمون در این کتاب رفتار سازمان‌ها را به عنوان یک سیستم پیچیده مورد بررسی قرار می‌دهد که در آن تصمیم‌گیری‌ها توسط افرادی با اهداف و انگیزه‌های مختلف انجام می‌شود.

این کتاب با رویکرد تحلیلی و جامع خود به موضوع تصمیم‌گیری، یکی از آثار پایه‌ای در رشته‌های مدیریت، علوم اداری و رفتار سازمانی محسوب می‌شود. این کتاب، نه تنها به بررسی تئوریک می‌پردازد، بلکه راهنمایی عملی برای مدیران در تصمیم‌گیری‌های روزمره را هم ارائه می‌کند. در نهایت، این کتاب به عنوان یکی از آثار کلاسیک و پرارجاع در رشته‌های مختلف علوم سیاسی و اجتماعی باقی مانده است و همچنان به‌عنوان منبعی مهم برای پژوهشگران و دانشجویان این حوزه‌های استفاده می‌شود.

هوش مصنوعی، وقتی خبری از آن نبود!

شاید پدیده هوش مصنوعی، امری مدرن و امروزی به نظر برسد، اما برای اندیشمندان دوراندیشی نظیر هربرت سایمون، اینطور نبود. سایمون در کتاب “علوم مصنوعی” (The Sciences of the Artificial) به بررسی و تحلیل سیستم‌های مصنوعی مانند کامپیوتر‌ها و نرم‌افزار‌ها پرداخته است. این کتاب تأثیر زیادی در زمینه هوش مصنوعی و علوم کامپیوتر داشت و به یکی از متون مرجع در این حوزه تبدیل شد. سایمون معتقد بود که سیستم‌های مصنوعی می‌توانند به عنوان مدل‌هایی برای درک رفتار انسان و سازمان‌ها مورد استفاده قرار گیرند و پژوهشگران می‌توانند با مطالعه این سیستم‌ها، به بینش‌های جدیدی در مورد رفتار انسان دست یابند. در این کتاب هم مفاهیم کلیدی قابل بررسی زیادی وجود دارد که جای تامل دارند، برای مثال می‌توان به این موارد اشاره کرد:

طراحی به عنوان فرآیند: سایمون طراحی را به عنوان یک فرآیند حل مسئله معرفی می‌کند که در آن افراد به جای جستجوی راه‌حل‌های بهینه، به دنبال راه‌حل‌هایی هستند که کافی و قابل قبول باشند.

عقلانیت محدود: این مفهوم که ابتدا در کتاب “رفتار اداری” معرفی شد، در اینجا هم به کار گرفته می‌شود تا نشان دهد که طراحان و مهندسان در هنگام طراحی سیستم‌ها، به دلیل محدودیت‌های ذهنی و اطلاعاتی، نمی‌توانند تمامی امکانات را در نظر بگیرند و به همین دلیل از روش‌های تقریبی استفاده می‌کنند.

هوش مصنوعی و علوم شناختی: سایمون به بررسی مفاهیم و ابزار‌هایی می‌پردازد که به ما امکان می‌دهد سیستم‌های هوشمند مصنوعی را شبیه‌سازی و طراحی کنیم. او همچنین به تأثیر این سیستم‌ها بر فهم ما از فرآیند‌های شناختی انسان اشاره می‌کند.

سیستم‌های پیچیده: یکی از تمرکز‌های اصلی کتاب بر روی سیستم‌های پیچیده است و این که چگونه می‌توان آنها را تحلیل، طراحی و مدیریت کرد. سایمون بیان می‌کند که سیستم‌های مصنوعی باید به گونه‌ای طراحی شوند که بتوانند با محیط‌های پیچیده و پویا تطبیق پیدا کنند.

کتاب علوم مصنوعی هم با ارائه چارچوب‌ها و دیدگاه‌های جدید در مطالعه و طراحی سیستم‌های مصنوعی، به عنوان یکی از آثار بنیادین در رشته‌های مهندسی، علوم کامپیوتر و مدیریت به شمار می‌آید. این کتاب نه تنها به مطالعه سیستم‌های هوشمند و مصنوعی کمک کرده، بلکه راه را برای پیشرفت در زمینه‌های جدیدی مانند هوش مصنوعی و علم سیستم‌ها باز کرده است. این کتاب همچنین به عنوان یکی از مراجع مهم در آموزش و پژوهش در رشته‌های مرتبط باقی مانده و تاثیر عمیقی بر نحوه تفکر درباره طراحی و توسعه سیستم‌های مصنوعی و شناختی داشته است.

اثر برای خود

از دیگر آثار مهم سایمون می‌توان به کتاب “مدل‌سازی ریاضی” (Models of My Life) اشاره کرد که در آن به شرح زندگی‌نامه و تجربیات خود در زمینه‌های مختلف پرداخته است. این کتاب به عنوان یکی از منابع اصلی برای درک دیدگاه‌ها و نظریات سایمون شناخته می‌شود و به خوانندگان این امکان را می‌دهد که با زندگی شخصی و حرفه‌ای او بیشتر آشنا شوند. این کتاب هم نخستین بار در سال ۱۹۹۱ منتشر شد و دیدگاه‌های این اندیشمند را به خوبی نشان می‌دهد. اصلی‌ترین محتوای کتاب از این قرار است:

زندگی‌نامه شخصی و حرفه‌ای: سایمون در این کتاب، نه تنها به زندگی حرفه‌ای خود می‌پردازد بلکه زندگی شخصی خود را نیز به تفصیل شرح می‌دهد. او از کودکی، خانواده، و تأثیرات فرهنگی و اجتماعی که بر او تأثیر گذاشته‌اند، سخن می‌گوید.

مدل‌های فکری و علمی: سایمون در این کتاب توضیح می‌دهد که چگونه از مدل‌ها و تئوری‌های مختلف برای درک بهتر جهان استفاده کرده است. او این مدل‌ها را به عنوان ابزار‌هایی معرفی می‌کند که به او کمک کرده‌اند تا مسائل پیچیده را ساده‌تر کند و راه‌حل‌هایی برای آنها بیابد.

توسعه رشته‌های علمی جدید: یکی از نکات برجسته کتاب این است که سایمون به‌طور گسترده‌ای به مشارکت‌های خود در توسعه رشته‌های علمی جدید، مانند هوش مصنوعی و علوم شناختی، پرداخته است. او توضیح می‌دهد که چگونه کارهایش در این زمینه‌ها آغاز شد و چگونه به پیشرفت این رشته‌ها کمک کرده است.

تأملات فلسفی: در “مدل‌های زندگی من”، سایمون به تأملات فلسفی نیز می‌پردازد. او درباره ماهیت علم، تحقیق، و دانش بحث می‌کند و دیدگاه‌های خود را درباره چگونگی فهم بهتر دنیای پیرامون با استفاده از مدل‌ها و تئوری‌ها ارائه می‌دهد.

جوایز و دستاوردها: سایمون همچنین در این کتاب به دستاورد‌های بزرگ زندگی حرفه‌ای خود از جمله دریافت جایزه نوبل اقتصاد در سال ۱۹۷۸ اشاره می‌کند و توضیح می‌دهد که چگونه این دستاورد‌ها بر زندگی و کار‌های بعدی او تأثیر گذاشته‌اند.

این کتاب نه تنها یکی از یکی از زندگی‌نامه‌های علمیِ مهم در جهان شناخته می‌شوئد، بلکه به دلیل نگاه عمیق و تحلیلی سایمون به فرآیند‌های فکری و علمی، یکی از منابع ارزشمند برای افرادی است که به مطالعه تاریخ علم، هوش مصنوعی و علوم شناختی علاقه دارند. این کتاب، فرصتی استثنایی برای آشنایی با ذهنیت و فلسفه یکی از پیشگامان این رشته‌ها فراهم می‌آورد.

میراث هربرت سایمون

هربرت سایمون به عنوان یکی از برجسته‌ترین اندیشمندان قرن بیستم، تأثیرات گسترده‌ای بر علوم مختلف از جمله اقتصاد، مدیریت، روان‌شناسی، علوم کامپیوتر و حتی فلسفه گذاشت. نظریات و ایده‌های او باعث شد تا رویکرد‌های جدیدی در این علوم شکل بگیرد و پژوهشگران به جای تمرکز بر مفروضات تئوریک و الگو‌های ایده‌آل، به مطالعه مسائل واقعی و چالش‌های عملی بپردازند. به این ترتیب علم اقتصاد از جای خود تکان خورد و وارد مراحل جدیدی شد که پیشرفت آن را رقم زد.

سایمون علاوه بر دستاورد‌های علمی خود، به تربیت نسل‌های بعدی از پژوهشگران و دانشمندان هم اهمیت زیادی می‌داد. او بیش از ۲۰ دانشجوی دکتری را راهنمایی کرد که بسیاری از آنها به پژوهشگران برجسته‌ای در حوزه‌های مختلف تبدیل شدند. سایمون همچنین در دانشگاه‌های مختلف از جمله دانشگاه کارنگی ملون به تدریس و پژوهش پرداخت و تأثیرات عمیقی بر آموزش و پژوهش در این دانشگاه‌ها گذاشت. در واقع می‌توان گفت بی‌تردید او یکی از اثرگذارترین اقتصاددان‌ها در تاریخ این علم به شمار می‌آید.

یکی از ویژگی‌های برجسته سایمون، علاقه او به پژوهش‌های چندرشته‌ای و همکاری با پژوهشگران از رشته‌های مختلف بود. او معتقد بود که برای درک بهتر رفتار انسان و سازمان‌ها، باید به ترکیب دانش از رشته‌های مختلف پرداخت و از رویکرد‌های چندرشته‌ای استفاده کرد. این دیدگاه باعث شد تا سایمون به عنوان یکی از بنیان‌گذاران اولیه رشته “سیستم‌های پیچیده” (Complex Systems) شناخته شود که به مطالعه رفتار‌های پیچیده در سازمان‌ها و جوامع می‌پردازد. در واقع امری که خودش پایه‌گذاری‌اش کرده بود به عنوان یک شیوه موفق برای دستیابی به پیشرفت، به جهان معرفی شد و سپس مورد استفاده سایر دانشجویان قرار گرفت. به این ترتیب جامعه علمی از این جهت هم مدیون تلاش‌های سایمون است.

از هنر تا اقتصاد

یکی از حقایق جالب درباره هربرت سایمون این است که او نه تنها در اقتصاد و مدیریت، بلکه در زمینه‌های مختلفی از جمله روان‌شناسی، علوم کامپیوتر و حتی فلسفه فعالیت داشت و آثار او در این زمینه‌ها هم تأثیرگذار بوده‌اند. سایمون همچنین یکی از بنیان‌گذاران اولیه هوش مصنوعی بود و به همراه آلِن نیوِل، سیستم‌های هوش مصنوعی اولیه‌ای را توسعه داد که بر پایه مدل‌های شناختی انسان عمل می‌کردند. به این ترتیب انقلاب بزرگ هوش مصنوعی از زمان سایمون آغاز شد و دنیای بزرگ را شکوفا کرد.

سایمون در طول زندگی خود بیش از ۲۵۰ مقاله علمی منتشر کرد که بسیاری از آنها به عنوان منابع مرجع در زمینه‌های مختلف شناخته می‌شوند. او همچنین به عنوان یکی از تأثیرگذارترین اندیشمندان در زمینه تصمیم‌گیری و رفتار سازمانی شناخته می‌شود و نظریات او همچنان الهام‌بخش پژوهشگران و مدیران در سراسر جهان است.

یکی دیگر از جنبه‌های جالب شخصیت سایمون، علاقه او به هنر و موسیقی بود. او در طول زندگی خود به طور فعال در عرصه‌های هنری شرکت داشت و حتی در دوران جوانی به طور حرفه‌ای پیانو می‌نواخت. این علاقه به هنر باعث شد تا او به تحلیل رفتار‌های هنری و خلاقیت هم بپردازد و مقالاتی در این زمینه منتشر کند که همچنان در دنیای علم اثرگذار است.

سایمون در سال ۲۰۰۱ درگذشت و میراثی ماندگار از خود به جای گذاشت که همچنان در زمینه‌های مختلف علمی و آکادمیک مورد توجه و مطالعه قرار می‌گیرد. نظریات و آثار او همچنان الهام‌بخش پژوهشگران و مدیران در سراسر جهان است و نقش مهمی در شکل‌گیری تفکر مدرن در علوم اجتماعی و مدیریت ایفا کرده است.

نگاهی دوباره به زندگی یک اقتصاددان

هربرت سایمون نه تنها به عنوان یکی از برجسته‌ترین اقتصاددانان قرن بیستم شناخته می‌شود، بلکه تأثیرات او در زمینه‌های مختلفی از جمله مدیریت، روان‌شناسی، علوم کامپیوتر و حتی فلسفه همچنان پابرجاست. نظریات و ایده‌های او باعث شد تا پژوهشگران عنوان کنند که هربرت الکساندر سایمون یکی از برجسته‌ترین اندیشمندان قرن بیستم است که آثار و نظریات او در زمینه‌های مختلف علمی از جمله اقتصاد، مدیریت، روان‌شناسی و علوم کامپیوتر تأثیرات گسترده‌ای داشته است. او در ۱۵ ژوئن ۱۹۱۶ در میلواکی، ویسکانسین به دنیا آمد و در خانواده‌ای از مهاجران یهودی آلمانی رشد کرد و توانست مثل یک آمریکا به موفقیت‌های بزرگ دست یابد و نام خودش را در تاریخ ماندگار کند.. سایمون از کودکی به موضوعات علمی علاقه نشان می‌دادا و تحصیلات خود را در رشته علوم سیاسی در دانشگاه شیکاگو به پایان رساند.

سایمون پس از فارغ‌التحصیلی از دانشگاه شیکاگو، به مطالعه و پژوهش در رشته‌های مختلف پرداخت و به این نتیجه رسید که برای درک بهتر رفتار‌های انسانی و سازمان‌ها، نیاز به رویکردی چندرشته‌ای است. این رویکرد باعث شد تا او در زمینه‌های مختلفی از جمله اقتصاد، روان‌شناسی و علوم کامپیوتر فعالیت کند و به توسعه نظریات نوآورانه‌ای بپردازد که تأثیرات عمیقی بر علم اقتصاد و مدیریت گذاشت. نوآوری باعث شد که به مهم‌ترین دستاورد زندگی‌اش برسد، او نظریه “عقلانیت محدود” را ارائه کرد که فرض می‌کند انسان‌ها به دلیل محدودیت‌های شناختی، زمانی و اطلاعاتی قادر به اتخاذ تصمیم‌های کاملاً عقلانی نیستند. این نظریه، که در سال ۱۹۵۷ مطرح شد، تأثیرات گسترده‌ای در علوم مختلف داشت و در سال ۱۹۷۸ برای او جایزه نوبل اقتصاد را به ارمغان آورد.

سایمون بیش از ۳۰ کتاب و ۱۰۰ مقاله در زمینه‌های مختلف نوشت. از جمله آثار برجسته او می‌توان به “مدیریت رفتار سازمانی”، “علوم مصنوعی” و “مدل‌سازی ریاضی” اشاره کرد. این آثار تأثیرات زیادی در زمینه‌های مدیریت، هوش مصنوعی و علوم کامپیوتر داشته‌اند. هربرت سایمون به عنوان یکی از تأثیرگذارترین اندیشمندان در زمینه‌های مختلف شناخته می‌شود. او علاوه بر پژوهش‌های علمی خود، به تربیت نسل‌های جدیدی از پژوهشگران پرداخت و به توسعه رشته‌های جدید مانند سیستم‌های پیچیده کمک کرد. علاقه او به هنر و موسیقی هم نشان‌دهنده شخصیت چندوجهی او بود. سایمون در سال ۲۰۰۱ درگذشت و میراثی ماندگار از خود به جای گذاشت که همچنان در زمینه‌های مختلف علمی و آکادمیک مورد توجه است.

هربرت سایمون به دلیل نظریات و پژوهش‌های گسترده‌ای که در زمینه‌های مختلف انجام داده، به عنوان یکی از بزرگترین اندیشمندان قرن بیستم شناخته می‌شود. نظریات او، از جمله “عقلانیت محدود”، همچنان الهام‌بخش پژوهشگران و مدیران در سراسر جهان است و نقش مهمی در شکل‌گیری تفکر مدرن در علوم اجتماعی و مدیریت ایفا کرده است.