اجاره‌نامه‌های اردیبهشت با چه نرخی امضاء شدند؟
مخاطب ۲۴- هر دو سطح «رشد ماهانه» و «رشد نقطه‌ای» اجاره‌بهای مسکن، بالاتر از «میزان متعارف و قابل تحمل» برای بازار اجاره‌نشین‌هاست و در مقایسه با روند یکسال ۱۴۰۲، از «بازگشت تب به نبض اجاره‌خانه» حکایت دارد.
آنچه بروز تب را تایید می‌کند، از یکسو، «رشد‌های سالانه اجاره‌بهای مسکن بر اساس میانگین تاریخی» است که همواره زیر ۱۳درصد –تا پیش از عصر جهش قیمت‌ها یعنی تا قبل از سال ۹۷- بود و از سوی دیگر، «میزان افزایش حقوق و دستمزد مستاجر‌ها در سال‌جاری» است که حداکثر ۳۰درصد بوده است. به این ترتیب، افزایش ۴۳ درصدی اجاره‌بها در کشور در اردیبهشت امسال نسبت به اردیبهشت سال گذشته، به مراتب بالاتر از «روند گذشته رشد سالانه» و «توان مالی اجاره‌نشین‌ها» است.
از علل شیوع دوباره «تب تورمی» در بازار اجاره مسکن نشان می‌دهد، سه علت در «شتاب‌گیری رشد اجاره‌بهای مسکن» نقش دارد.
علت اول که وزن آن در مقایسه با دو علل دیگر، «پایین» و شاید «بسیار کم‌اثر» باشد، به «تغییر فصلی موعد بخشی از قراردادهای اجاره» از «بعد از عصر کرونا» مربوط می‌شود.
در سال‌های کرونا و بعد از آنکه دولت تصمیم به «تعیین سقف رشد اجاره‌بهای سالانه» برای «کمک به اوضاع هزینه‌ای مستاجر‌ها به واسطه تعطیلات و رکود کرونایی» گرفت، در مقطعی در همان دوره، دو طرف این بازار برای تنظیم‌شدن با شرایط جدید، قرارداد‌هایی که پایان سال و تابستان، سررسید می‌شدند را به میانه بهار سال بعد منتقل کردند.
