به گزارش سرویس اجتماعی مخاطب ۲۴ به نقل از نبض فناوری احتمالاً همه چیز در مورد شبکه‌های خصوصی مجازی (VPN) شنیده اید. VPN برای کسانی که می‌خواهند با مخفی کردن آدرس IP خود و رمزگذاری اتصال دستگاه خود به یک شبکه Wi-Fi، سطح امنیت مرور خود را افزایش دهند عالی است. همچنین برای دسترسی به فیلم‌ها و نمایش‌های تلویزیونی در سرویس‌های پخش محبوبی که معمولاً در دسترس شما نیستند و همچنین سایر سایت‌های دارای محدودیت جغرافیایی عالی است.
اما VPNها کامل نیستند. آن‌ها گاهی اوقات اتصالات ناپایدار را فراهم می‌کنند، باعث می‌شوند شما در سایت‌های خاصی مسدود شوید و حتی می‌توانند داده‌های شما را به اشخاص ثالث بفروشند؛ بنابراین بهترین جایگزین‌های مقرون به صرفه و موثر برای VPNها چیست؟
SmartDNS
SmartDNS محصولی عالی است که به شما امکان می‌دهد به سایت‌هایی دسترسی داشته باشید که معمولاً در مکان شما محدودیت جغرافیایی دارند. این سرویس از سرور نام دامنه شما (DNS) استفاده می‌کند و مانند یک سرور پروکسی عمل می‌کند، که ترافیک اینترنت شما را از طریق یک سرور راه دور هدایت می‌کند تا IP و مکان شما قابل رمزگشایی نباشد.
با این حال، SmartDNS مانند یک سرور پراکسی، کل ترافیک اینترنت شما را تغییر مسیر نمی‌دهد. درعوض، بیشتر پرس و جو‌های DNS شما را به سرور‌های راه دور خود هدایت می‌کند. پرس و جو‌های DNS شامل درخواست اطلاعات از یک سرور توسط دستگاه کاربر است. با این حال، برخلاف پروکسی ها، SmartDNS آدرس IP شما را نیز پنهان نمی‌کند.
دسترسی به شبکه زیرو تراست (ZTNA)
دسترسی به شبکه Zero Trust یا ZTNA شامل ارائه دسترسی واسطه‌ای به داده‌ها و برنامه‌های کاربردی در یک شبکه است. این‌ها بر امنیت و حریم خصوصی تمرکز دارند که در آن کاربران باید هویت یا شغل خود را به عنوان راهی برای دسترسی به محتوا و نرم افزار تأیید کنند.
این نوع فناوری اساساً خدمات اساسی VPN را ارائه می‌دهد و بر اساس اصل زیرو تراست عمل می‌کند. ZTNAها بیشتر برای شرکت‌های بزرگتر با کاربران زیادی هستند و از نفوذ مجرمان سایبری به کل شبکه جلوگیری می‌کنند، زیرا محدود به مواردی هستند که تأیید آن‌ها می‌تواند به آن‌ها دسترسی داشته باشد.
یک سرور پروکسی
قبل از معرفی گسترده VPN ها، سرور‌های پروکسی به عنوان راه اصلی برای کاربران اینترنت برای مخفی کردن آدرس‌های IP خود و ایمن ماندن آنلاین بودند.
سرور‌های پروکسی به عنوان واسطه یا دروازه بین شما و اینترنت عمل می‌کنند. سرور IP مخصوص به خود را دارد که ترافیک اینترنت شما را دریافت می‌کند. بنابراین، اگر زمانی که از این واسطه استفاده می‌کنید، شخصی سعی کند IP شما را پیدا کند، فقط می‌تواند آدرس سرور پراکسی را پیدا کند. به این ترتیب پروکسی‌ها شبیه VPNها هستند.
اما چند تفاوت اساسی بین پروکسی‌ها و VPNها وجود دارد. اولاً، سرور‌های پروکسی اتصال اینترنت شما را رمزگذاری نمی‌کنند. ثانیا، VPNها در سطح سیستم عامل (OS) عمل می‌کنند، در حالی که پروکسی‌ها در سطح برنامه عمل می‌کنند. این بدان معناست که VPNها ترافیک تک تک برنامه‌های متصل به اینترنت را رمزگذاری می‌کنند، اما پروکسی‌ها نمی‌توانند این کار را انجام دهند.
بنابراین، پروکسی‌ها برای موقعیت‌های کم خطر، مانند دسترسی به منابع و محتوای وب با محدودیت جغرافیایی، عالی هستند. با این حال، آن‌ها بهترین گزینه برای ارائه یک حالت بسیار امن برای گشت و گذار در وب نیستند.
علاوه بر این، داده‌های حافظه پنهان مورد استفاده توسط پراکسی‌ها این امکان را برای آن‌ها فراهم می‌کند تا اطلاعات حساس مانند رمز‌های عبور را به خاطر بسپارند، بنابراین این یکی دیگر از جنبه‌های مهمی است که باید به آن توجه کرد.
VPNها مفید هستند، اما تنها گزینه نیستند
در حالی که همه ما می‌توانیم اعتراف کنیم که VPNها مطمئناً در طیف وسیعی از زمینه‌های مختلف کاربرد دارند، آن‌ها تنها گزینه برای دسترسی به محتوای محدود جغرافیایی، پنهان کردن IP شما و افزایش امنیت نیستند. گزینه‌های بالا ویژگی‌های مشابهی را ارائه می‌دهند و گاهی اوقات با هزینه کمتر.
این خدمات را قبل از صرف هزینه‌های کلان در طولانی مدت برای سرویس VPN در نظر بگیرید؛ بنابراین اگر مهاجمی قبلا وارد یک شبکه شده باشد، امنیت بدون اعتماد به این معنی است که قبل از دسترسی به مناطق دیگر با موانع بیشتری روبرو می‌شود.
