اندیشکده «شورای روابط خارجی اروپایی» (ECFR) در یادداشتی درباره راهبرد چرخه دوگانه چین ابراز داشته که استراتژی جدید این کشور برای دستیابی به خوداتکایی اقتصادی و سلطه ژئوپلیتیکی یک چالش بی‌سابقه برای غرب است.
این راهبرد بدان معناست که قلمرو گردش مالی خارجی چین با بقیه جهان در تماس خواهد ماند، اما به تدریج تحت‌الشعاع گردش مالی داخلی قرار می‌گیرد و تقاضا و مصرف داخلی، سرمایه و ایده‌ها را پرورش می‌دهد.
استراتژی پیشین چین مبنی بر پیوستگی با اقتصاد جهانی، ضربات اقتصادی جدی به غرب در پی داشت که راست‌گرایی را در این کشور‌ها تقویت کرده و به پیروزی ترامپ و رأی‌آوری برگزیت انجامید. این در حالی بود که دولت‌های غربی گمان می‌کردند می‌توانند به سود متقابل و دوسویه در همکاری با چین دست یابند.
طبق یادداشت مورد اشاره، برنامه جدید چین ضرباتی متفاوت از قبل برای غرب در پی خواهد داشت. پکن در استراتژی جدید بر بخش‌هایی مانند هوش مصنوعی، نیمه‌هادی‌ها و وسایل نقلیه الکتریکی تأکید و قصد دارد با استفاده از یارانه‌های دولتی، کنترل صادرات و کسب داده‌ها و اطلاعات، شرکت‌های چینی را در این بخش جایگزین شرکت‌های غربی حاضر در چین نماید.
به نظر می‌رسد با توجه به پروژه «یک کمربند یک جاده»، از منظر ژئوپلتیک در استراتژی جدید، تمرکز چین از اروپا و آمریکا به سوی کشور‌های آسیایی معطوف خواهد شد. انعقاد پیمان‌های مالی و تجاری دو یا چندجانبه با این کشور‌ها و تلاش برای جایگزینی ارز‌های بومی به جای دلار، می‌تواند تاکتیک‌های چین در این محدوده ژئوپلتیک برای افزایش کارآیی استراتژی چرخه دوگانه در برابر تحریم‌ها و فشار‌های آمریکا باشد.
