تعیین محدوده یک تپه باستانی پس از نیم قرن
مخاطب24:فصل دوم پژوهش‌های باستان‌شناختی در محوطه باستانی قواخ تپه به انجام رسید و باستان‌شناسان برای تعیین گسترۀ این محوطۀ باستانی راهی کوزران کرمانشاه شدند. در نخستین فصل کاوش این تپه، کتیبه‌ای کشف شد که از سارگن دوم، یکی از پادشاهان مقتدر آشور در این منطقه نشان داشت. باستان‌شناسان معتقدند قدمت قواخ تپه کوزران بیشتر از عمر حکومت سارگن دوم است به نحوی که قدمت برخی از لایه‌های کاوش‌شده به حدود ۱۳۰۰ پیش از میلاد مسیح بازمی‌گردد.
سجاد علی‌بیگی ـ عضو هیأت علمی دانشگاه رازی و سرپرست هیأت باستان‌شناسی قواخ تپه ـ درباره آغاز فصل دوم کاوش‌ها در این تپه باستانی گفت: محوطۀ باستانی «قواخ تپه» در چهار کیلومتری جنوب بخش کوزران در غرب شهرستان کرمانشاه و ۴۲ کیلومتری غرب کرمانشاه قرار گرفته و در سال ۱۳۴۸ به شمارۀ ۸۵۶ در فهرست آثار ملی ثبت شده است.
او افزود: در این فصل ۵۱ گمانه در پیرامون محوطه حفر شد که نشان می‌دهد محوطه در اوج گسترش خود حدود ۱۰۰ هکتار وسعت داشته و با توجه به ابعاد و اندازه و میزان نهشته‌های باستان‌شناختی آن در دورۀ اشکانی وسعتی به اندازۀ یک شهر داشته و مرکز استقراری مهمی در منطقه بوده است.
علی‌بیگی با اشاره به کشف قطعات سفال و ظروف سفالی در گمانه‌زنی فصل دوم پژوهش‌های باستان‌شناختی این محوطه تاریخی، گفت: گمانه‌های کاوش شده در عمق‌های ۵۰ سانتیمتری تا ۱۰۰ سانتیمتری به بقایای درجا برخورد کرده و کاوش در بیشتر گمانه‌های خارج از عرصه برای اطمینان از نبود بقایای باستان‌شناسی تا عمق بیش از دو متر ادامه یافته است.
عضو هیأت علمی دانشگاه رازی افزود: نقشه‌برداری در این محوطه در وسعتی معادل ۳۴۰ هکتار با استفاده از روش فتوگرامتری بُرد کوتاه به انجام رسید و عرصه محوطه و حریم پیشنهادی آن روی نقشه مشخص شد.
به گفته این باستان‌شناس، در گمانه‌زنی سال ۱۴۰۰ این تپۀ باستانی، قطعاتی از یک سنگ یادمان آشوری مربوط به روزگار سارگن دوم، شاه مقتدر آشوری مربوط به سال‌های پایانی قرن هشتم پیش از میلاد از این محوطه به دست آمد که نشان از اهمیت آن در پژوهش‌های باستان‌شناسی عصر آهن ایران است.
سرپرست هیأت باستان‌شناسی قواخ تپه یادآور شد: برنامۀ تعیین عرصه و پیشنهاد حریم این محوطه باستانی با مجوز پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری از محل اعتبارات پژوهشی ادارۀ کل میراث‌فرهنگی استان کرمانشاه و توسط گروه باستان‌شناسی دانشگاه رازی انجام شده است.
