مخاطب24:روستای صخره‌ای کندوان ایران در دنیا مشابه‌های دیگری هم در شهر کاپادوکیای ترکیه و در روستای داکوتای آمریکا دارد که آن‌ها خالی از سکنه هستند در حالی که در روستای کندوان زندگی جریان دارد و نه تنها خانوار‌هایی در خانه‌های قدیمی سکونت دارند بلکه در سال‌های اخیر نیز خانه‌های دیگری در دل صخره‌ها ساخته شده است. برهمین اساس روستای کندوان بعنوان یکی از سه روستای سنگی و صخره‌ای جهان شناخته می‌شود.
خانه‌های کله قندی و کندویی روستای کندوان در دل کوه و بدون دخالت انسان ساخته شده‌اند و شبیه کندوی زنبور عسل هستند. روستای کندوان در اردیبهشت ماه سال ۱۳۷۶ در فهرست آثار ملی ایران ثبت شده است و سالانه گردشگران بسیاری برای بازدید از این روستای زیبا و سنتی راهی این منطقه می‌شوند.
براساس شنیده‌ها و نقل قول گذشتگان در مورد روستای کندوان برخی معتقدند که مردم روستای «حیله ور» پس از حمله مغول به روستای آن‌ها برای حفظ جان خود و خانواده هایشان به دشت مقابل روستای کندوان مهاجرت کردند و با گذشت زمان در دل این صخره‌ها و کوه‌ها برای خود خانه و پناهگاهی امن ساخته اند. صخره‌های کله قندی کندوان با گذشت زمان و بر اثر فعل و انفعالات کوه آتشفشانی سهند به این شکل در آمده و چنین منظره شگفت انگیزی ایجاد شده است و طی هزاران سال متمادی گدازه‌ها و توده‌های مذاب و داغ آتشفشان توسط برف و باران و باد به شکل کران در آمده اند.
چگونه به روستای کندوان برویم؟
برای سفر به روستای کندوان بهتر است از تبریز به سمت شهرستان اسکو حرکت کنید و پس از رسیدن به اسکو به سمت جنوب مسیر را ادامه دهید. پس از گذشتن از شهر اسفنجان و روستای کهنمو به روستای کندوان می‌رسید. فاصله تبریز تا شهرستان اسکو ۳۰ کیلومتر و فاصله اسکو تا کندوان حدود ۱۸ کیلومتر است.
معماری روستای کله قندی چطور است؟
روستای کندوان از صخره‌های مخروطی یا کله قندی تشکل شده که مردم برای زندگی در داخل آن‌ها در دل کوه و صخره حفاری کرده اند و در میان این صخره‌ها برای خود اتاقک و انبار و آغل درست کرده اند که حتی ارتفاع برخی از این تپه‌ها به ۴۰ متر نیز می‌رسد. معماری خانه‌های روستایی در کندوان به شکل صخره‌های است و بنا بر ادعای برخی باستان شناسان قدمت روستای کندوان به دوره‌های پیش از اسلام برمی گردد. قرار گرفتن روستای کندوان در یکی از مناطق خوش آب و هوای ایران و آذربایجان شرقی از مثبت‌ترین ویژگی‌های آن است.
در روستای کندوان، دسترسی به کران‌ها و خانه‌های بالاتر از طریق پله‌هایی از بدنه خود کران‌ها امکان پذیر است. مردم روستایی از طبقات همکف معمولا به عنوان اصطبل استفاده می‌کنند و طبقات دوم، سوم و چهارم را به عنوان سکونتگاه مورد استفاده قرار می‌دهند. برخی از مردم طبقات چهارم را به عنوان انبار استفاده می‌کنند. در خارج از کران‌ها و محیط مسکونی و کنار معابر آبریز‌هایی وجود دارند که چندین خانواده از یک آبریز به طور مشترک استفاده می‌کنند. این آبریز‌ها چندین انبار و محل نشیمن دارند که تعداد آن‌ها بستگی به شیب زمین دارد. از آن جایی که کران‌ها از قطر و ضخامت زیادی برخوردارند، ایجاد نورگیر در طبقات پایین چندان آسان نیست. به همین دلیل اکثر نورگیر‌ها در طبقه‌های بالایی قرار دارند. پنجره‌های منزل همه از جنس چوب و شطرنجی شکل هستند و در برخی از آن‌ها قطعات کوچک شیشه به کار رفته است.
در روستای کندوان مسجد، مدرسه، حمام و آسیاب وجود دارند و بزرگ‌ترین کران روستا متعلق به مسجد است. اغلب کران‌ها به دلیل فرم‌های مخروطی شکلشان دارای چندین طبقه هستند که از داخل با یکدیگر ارتباط ندارند. معمولا کران‌ها از دو طبقه و در برخی موارد از سه یا چهار طبقه تشکیل شده اند.
سوغاتی کندوان چیست؟
سوغاتی‌های روستای کندوان بسیار خوشمزه و متنوع است به طوری که از خوراکی‌های طبیعی و سالم گرفته تا صنایع دستی زیبا و محلی را می‌توانید به عنوان سوغاتی از روستای کندوان با خود ببرید. اصلی‌ترین سوغاتی‌های این روستا عسل طبیعی است و کره محلی، خشکبار، گردو، بادام، دوشاب (شیره انگور)، ادویه جات، عرقیجات، کیف‌های دستباف سنتی، روسری‌های کلاقه ای، گلیم، جاجیم و ... از دیگر سوغاتی‌های روستای کندوان هستند.
