الوانی؛ از مشاجره خانوادگی تا پرده جشنواره
به گزارش مخاطب۲۴، پناه الوانی، فیلمساز جوانی که با فیلم تازهاش در بیست و یکمین جشنواره دانشجویی نهال حضور داشت، با حضور در استودیو مخاطب24 در گفتوگویی که با خبرنگار ما انجام داد، از شکلگیری نگاه هنریاش، روند ساخت فیلم و تجربه مواجهه با مخاطبان در این جشنواره گفت؛ گفتوگویی که از دغدغههای شخصی یک فیلمساز جوان تا چشمانداز او نسبت به آینده را دربرمیگیرد.
الوانی در ابتدای صحبتهایش با اشاره به پیشینه هنری و ورود زودهنگامش به سینما گفت که فعالیت فیلمسازی را پیش از دوره ارشد در دانشگاه هنر آغاز کرده است. او تاکید کرد که هرچند آموزش دانشگاهی مسیرش را روشنتر کرده، اما جرقههای اصلی خلق اثر، همیشه از دل زندگی روزمرهاش بیرون آمدهاند.
او درباره ایده اولیه فیلم توضیح داد که داستان از یک تجربه بسیار شخصی ریشه گرفته است: «ایده فیلم از یک دعوا با خانواده شروع شد؛ شبی که بدون پول و غذا در شهر سرگردان بودم. وقتی برگشتم خانه، این تجربه سالها مثل یک فیلم ناتمام در ذهنم مانده بود. بعدها با تحقیق و دیدن آدمها و موقعیتهای مختلف، آن تجربه خام گسترش پیدا کرد و تبدیل به داستان امروز شد.»
این فیلمساز جوان در ادامه درباره روند تولید اثرش گفت که مسیر ساخت فیلم با دشواریهای خاصی همراه بوده؛ از محدودیتهای مالی گرفته تا پیدا کردن گروهی که بتواند جهان اثر را درست بفهمد. با این حال، او معتقد است همین چالشها باعث شده که فیلم هویت دقیقتری پیدا کند و تیم سازنده با اطمینان بیشتری کنار هم قرار بگیرد.
الوانی درباره تجربهاش از حضور در جشنواره دانشجویی نهال نیز گفت: «نهال برای من یک موقعیت واقعی است؛ چون فضای جشنواره پر است از دانشجوها و فیلمسازهای جوانی که حرف هم را میشنوند. مخاطب زیاد میآید، درباره فیلمها بحث میشود و داوری جشنواره هم نسبت به دورههای قبل متفاوت و حرفهایتر است. این جشنواره واقعاً برای نسل جوان یک سکوی پرتاب است.» او افزود که مخاطبان جشنواره برخورد مثبتی با فیلمش داشتهاند و این اثر در سانس خود بهعنوان فیلم برتر انتخاب شده است.
در بخش پایانی گفتوگو، الوانی از فیلمسازان محبوبش گفت: از مل بروکس و فیلمهایی، چون فرانکنشتاین جدید و زینهای شعلهور تا برادران زوکر. همچنین به آثار تایکا وایتیتی مانند پسر، جوجو ربیت و عقاب دربرابر کوسه اشاره کرد و گفت که طنز، تخیل و نگاه انساندوستانه وایتیتی تاثیر زیادی بر او داشته است.
الوانی همچنین صریحاً بیان کرد که فیلمهای عباس کیارستمی حوصلهاش را سر میبرند و «بهطور کلی علاقهای به فیلمهای ایرانی ندارد.»
این گفتوگو بخشی از ذهنیت و مسیر هنری یکی از فیلمسازان تازهنفس سینمای کوتاه را به تصویر میکشد؛ مسیری که از دل تجربههای صمیمی و شخصی آغاز میشود و در مواجهه با جشنوارهها و مخاطبان، شکل حرفهایتری پیدا میکند.
ویدئوی کامل این گفتوگو در آپارات و یوتیوب آپلود شده است.
