به بهانه هشتادمین زادروز علی پروین
به گزارش مخاطب۲۴، امروز زادروز علی پروین مصادف با اولین حضور او در ترکیب تیم پرسپولیس است. علی پروین همین امروز شمع ۷۹ سالگی را فوت کرده و نسل امروز فوتبال کمتر خبر دارد که او چه چرا مهمترین چهره تاریخ این باشگاه است.
پرسپولیس در اولین بازی پروین، روی کاکل ستاره‌ای به نام همایون بهزادی می‌چرخید که او هم محبوبیتی استثنایی و کم‌نظیر داشت، اما دوری طولانی او از کانون قدرت پرسپولیس و تحولات شدید دهه شصت، نام او را از ذهن هواداران پاک کرد. اگرچه هیبت پروین آنقدر غول آسا شده بود که دیگر کسی در تصویری با حضور او در پرسپولیس جای نمی‌گرفت، الا محمود خوردبین که بی‌ادعا و بعنوان سرپرست از کنار علی، جنب نمی‌خورد.
او همراه با بزرگان فوتبال ایران راهی پرسپولیس شد و تا آخرین روز، (بازی مقابل دارایی در سال ۱۳۶۵ در چهل سالگی) به این پیراهن وفادار ماند. ۳۴۱ بازی با لباس پرسپولیس آمار ارائه شده از سوی او در جمع سرخپوشان است. او ۱۷ سال پیراهن این تیم را پوشید و بار‌ها قهرمان تهران و ایران شد؛ خداحافظی او از زمین فوتبال بدون مراسم خاصی بود و یک هفته بعد از اینکه دو بار در بازی عجیب مقابل هما دروازه این رقیب سنتی را باز کرد، پروین، اما با شجاعت خودش را از دنیای بازی جدا کرد و در پایان فصل با گرفتن دارایی قهرمان تهران شد. این شروعی بر یک مسیر تازه، و تبدیل شدن به مرد اول فوتبال ایران، قهرمانی با تیم ملی در آسیا و سپس یک شکست بزرگ و حذف ۴ ساله از فوتبال ایران بود. جاییکه حتی یک خبر از او منتشر نمی‌شد، اما همه می‌دانستند او هر روز سری به نمایشگاه سورتمه در میدان هفت تیر می‌زند.
علی پروین در روز سوم مهر ۱۳۲۵ در تهران، محله بازار، کوچه غریبان به دنیا آمد. او پنجمین فرزند یک خانواده پرجمعیت ده نفره است. علی پروین در یکی از کوچه‌های بازار قدیمی تهران به دنیا آمده است. کوچه‌ای که علی پروین در آن چشم به دنیا گشود، «غریبان» نام داشت.
علاقه پروین به فوتبال از همان سال‌های کودکی شکل گرفت. در همان سال‌ها خانواده اش به محله دولاب (خیابان عارف) نقل مکان کردند. این جابجایی در افزایش علاقه او به فوتبال تاثیر بسزایی داشت، زیرا محله دولاب به خاطر داشتن زمین‌های خاکی فراوان مثل زمین نادر، زمین منبع، زمین عارف و... مورد توجه علاقه‌مندان به فوتبال بود.
وی در مهرماه ۱۳۳۲ وارد دبستان شد و از مدرسه توحید، تحصیل را آغاز کرد ولی علاقه شدید او به فوتبال مانع پیشرفت او در زمینه درسی شد.
شروع جدی فوتبال علی پروین در نوجوانی
پروین فوتبال را به طور جدی از دوازده سالگی و از زمین عارف واقع در خیابان ۱۷ شهریور و محلات شیوا و غیاثی آغاز کرد. اولین تیمی که او به عضویت آن درآمد تیم عارف بود که با همت و تلاش جعفر بیگی تاسیس شده بود. پروین در جوانی به تیم البرز که در واقع تیم دسته دوم باشگاه کیان بود پیوست؛ تیمی که توسط علی الهی و داود معروف اداره می‌شد.
درخشش او و بازی‌های قابل قبولش باعث شد تا در سال ۱۳۳۴ به تیم کیان – که آن زمان منصور امیرآصفی را به عنوان مربی و بازیکنانی نظیر پرویز قلیچ خانی، گودرز حبیبی وعزت جانملکی را در اختیار داشت بپیوندد. وی دو سال در باشگاه کیان عضویت داشت
ورود علی پروین به تیم ملی جوانان ایران
پروین در این زمان به تیم ملی فوتبال جوانان ایران دعوت شد و این تیم را در مسابقات ۱۹۶۶ فیلیپین همراهی کرد و تا مرحله نهایی صعود کردند ولی تیم به مقام قهرمانی دست نیافت. پروین در این دوره بازی‌ها ۵ گل به تیم‌های ژاپن و سریلانکا زد.
درخشش علی پروین با تیم پیکان
پس از تشکیل باشگاه پیکان در سال ۱۳۴۶، پروین به این تیم پیوست. وی در سال ۱۳۴۷ مرد شماره یک تیمش بود و در سال ۴۸ علی رغم پیوستن بازیکنان بزرگی مثل همایون بهزادی که از پرسپولیس به پیکان آمده بودند باز هم بهترین بازیکن تیم بود و موفق شد با پیراهن پیکان به مقام قهرمانی برسد. بازی خوب پروین به همراه تیمش در برابر تیم‌های یاد شده موجب شد تا پیکان آوازه‌ای داشته باشد. همچنین این تیم در یک دیدار تدارکاتی دو بر یک مغلوب تیم ملی امید استرالیا شد. گل پیکان توسط پروین به ثمر رسید.
بهترین بازی علی پروین
علی پروین در این مورد می‌گوید:
بهترین بازی عمرم بااسترالیا در پیکار‌های مقدماتی جام جهانی ۱۹۷۸ بود که در ورزشگاه آزادی برگزار شد وبازی، با پاس گل من (۱ بر صفر) به سود ما تمام شد. علی پروین در مدت بازی اش هیچ الگوی خاصی برای خود در نظر نگرفته بود. زمانی که نوجوان بود، هیچ وقت نمی‌گفت دوست دارم فلانی شوم یا... او می‌گفت:می خواهم خودم باشم؛ علی پروین
اولین تیم خارجی خواهان علی پروین
زمانی بود که تیم «کریستال پالاس» انگلیس خواهان علی پروین بود و مبلغ پیشنهادی آن زمان برای شماره ۷ ایران، ۵۰۰ هزار دلار بود. پدرش موافقت خود را اعلام کرد که علی پروین به انگلیس برود، اما مادر گفت: «تو هنوز بچه‌ای، آنجا دیوانه می‌شوی، نمی‌توانی دوام بیاوری... در غربت روحیه ات به هم می‌ریزد و...» این شد که او از رفتن به انگلیس منصرف شد
برکناری علی پروین از تیم ملی
در شروع این سال پرسپولیس بازی برگشت خود در جام در جام آسیا را در ورزشگاه آزادی در برابر نیسان ژاپن برگزار کرد و در حالی که دربازی رفت نیمی از راه قهرمانی را طی کرده بود، در تهران و در کمال ناباوری یک بر صفر مغلوب حریف ژاپنی شد؛ و جام را از کف داد. در خرداد و تیر ماه سال ۱۳۷۲، تیم ملی فوتبال ایران در جام اکو قهرمان شد و سپس در مسابقات مقدماتی جام جهانی ۱۹۹۴ موفق عمل کرد و به دور دوم صعود نمود. در جام حذفی آسیا (۱۹۹۳) پیروزی پس از غلبه بر السالمیه کویت در برابر العربی قطر باخت و حذف شد.
راهیابی علی پروین به هیئت مدیره پرسپولیس
دراواخر شهریور ماه سال ۹۰ با حکمی از سوی محمد عباسی وزیر ورزش علی پروین به عنوان یکی از اعضای هیئت مدیره پرسپولیس انتصاب کرد وی همچنین محمد حسین نژاد فلاح (معاون سابق احمدی نژاد و رئیس سابق سازمان بنیاد شهید) و لطف الله فروزنده دهکردی (معاون برنامه ریزی و منابع احمدی نژاد) و محمد پنجعلی را به عنوان دیگر اعضای هیئت مدیره انتخاب کرد که هیئت مدیره هم در اقداماتی سردار رویانیان را به عنوان مدیر عامل و فروزنده (معاون احمدی نژاد) را به عنوان رئیس هیئت مدیره انتخاب کردند.
مدیرعاملی علی پروین در پرسپولیس
در ۲ بهمن ۱۳۹۲، در جلسه هیئت مدیره پرسپولیس، علی پروین به عنوان سرپرست مدیرعاملی پرسپولیس انتخاب شد. چند روز بعد در ۷ بهمن ۱۳۹۲، علی پروین رسماً به عنوان مدیرعامل پرسپولیس تعیین شد.
در ۷ اردیبهشت ۱۳۹۳، هیئت مدیره جدید باشگاه پرسپولیس تعیین گردید، اما نام علی پروین در میان آنان دیده نمی‌شد. در ۸ اردیبهشت ۱۳۹۳، با رأی اعضای هیئت مدیره جدید، علیرضا رحیمی مدیرعامل باشگاه پرسپولیس شد و جای علی پروین را گرفت.
ذر علی پروین از دنیای مربیگری و خروج آرامش از دایره قدرت و تصمیم‌سازی از فوتبال ایران حتما برایش سخت بوده، اما لاجرم و اجباری. همانطور که سلاطین، قدرت را به دیگران واگذار کردند و اگر خوش‌اقبال بودند، نامشان در تاریخ ماند. برای سلطان فوتبال هم جز این اتفاق نیفتاد، اما او در هشتاد سالگی تنها بازمانده معتبر نسلی است که برای اولین بار ایران را جهانی کرد. تنها فوتبالیست زنده آرژانتین ۷۸ که مردم به چهره و صدا می‌شناسند. پس همچنان گنجی برای پرسپولیس و فوتبال ملی و شایسته تقدیری بزرگ و تاریخی.
تولدت مبارک علی اقا!
افتخارات دوران بازیکنی:
مسابقات استانی تهران (پیکان -۱۳۴۸)
جام منطقه‌ای ایران (پرسپولیس - ۱۳۵۰)
جام تخت جمشیدی (پرسپولیس - ۱۳۵۲ و ۱۳۵۴)
جام اسپندی (پرسپولیس - ۱۳۵۸)
جام وحدت (۱۳۶۰)
لیگ تهران (پرسپولیس - ۱۳۶۱،۱۳۶۵،۱۳۶۶)
جام حذفی تهران (پرسپولیس - ۱۳۶۱، ۱۳۶۶)
جام ملت‌های آسیا (تیم ملی - ۱۹۷۲ و ۱۹۷۶)
جام کوروش (۱۹۷۱)
افتخارات دوران مربیگری:
جام وحدت (۱۳۶۰)
لیگ تهران (۱۳۶۱، ۱۳۶۵، ۱۳۶۶، ۱۳۶۷، ۱۳۶۸، ۱۳۶۹)
جام حذفی تهران (۱۳۶۱، ۱۳۶۶)
لیگ ازادگان (۱۳۷۷-۷۸ و ۱۳۷۸-۷۹)
لیگ خلیج فارس (۱۳۸۰-۱۳۸۱)
جام حذفی (۱۳۶۶، ۱۳۷۰-۷۱ و ۱۳۷۷-۷۸)
جلم در جام آسیا (۱۹۹۰-۹۱)
بازی‌های آسیایی (تیم ملی ۱۹۹۰)
