کاوش‌های باستان‌شناسی در حریم تخت جمشید
مخاطب ۲۴، محمد جواد جعفری، سرپرست پایگاه میراث جهانی تخت‌جمشید، با اعلام آغاز کاوش باستان‌شناسی در محوطه تخت جمشید گفت: این کاوش‌ها که از نیمه شهریورماه سال جاری آغاز شده‌اند، با هدف تعیین عرصه و حریم آثار تاریخی مهم در این منطقه و به‌منظور حفاظت و معرفی بهتر حرائم میراث جهانی تخت‌جمشید برنامه‌ریزی شده‌اند.
او با اشاره به گستره وسیع حریم درجه یک این مجموعه افزود: محدوده حریم درجه یک تخت‌جمشید بیش از ۶ هزار هکتار وسعت دارد و تاکنون نزدیک به ۱۱۰ اثر تاریخی در آن شناسایی شده است که از این میان ۷۰ اثر در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده‌اند. این آثار شامل تپه‌ها و محوطه‌های تاریخی، غار‌ها و پناهگاه‌های باستانی، گورستان‌ها، معادن و دیگر نمونه‌های ارزشمند فرهنگی است که از دوران‌های پیشاتاریخ تا دوره‌های متأخر در این منطقه باقی مانده‌اند.
جعفری با تأکید بر اهمیت این اقدامات خاطرنشان کرد: این کاوش‌ها به‌منظور تعیین دقیق عرصه و حریم آثار در محدوده حریم درجه یک انجام می‌شوند تا بتوانیم ضمن حفاظت مؤثرتر، برنامه‌های توسعه زیرساخت‌های گردشگری را نیز با توجه به مطالعات علمی و با کمترین آسیب به میراث‌فرهنگی پیگیری کنیم.
به گفته او، سه پروژه باستان‌شناسی «تل روباهی» به سرپرستی فضل‌الله حبیبی، «چاه جنگل» به سرپرستی دکتر احمدعلی اسدی و «تل گاوداری» به سرپرستی ابوذر توکل هم‌اکنون با تأمین اعتبار از محل اعتبارات مطالعاتی پایگاه میراث جهانی تخت‌جمشید و با مجوز پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری کشور در حال اجراست.
سرپرست پایگاه میراث جهانی تخت جمشید در توضیح اهمیت این طرح‌ها اظهار داشت: مطالعات دقیق و هدفمند کاوش‌های باستان‌شناسی در تعیین عرصه و حریم آثار تاریخی، نقشی بنیادین در حفاظت و معرفی میراث‌فرهنگی ایفا می‌کند. این امر به ما کمک می‌کند تا در برنامه‌ریزی توسعه گردشگری به گونه‌ای عمل کنیم که هم ارزش‌های تاریخی حفظ شوند و هم زیرساخت‌ها بهینه‌سازی شوند.
او همچنین به ارزشمندی آثار موجود در حریم درجه دو و سه تخت جمشید اشاره کرد و گفت: در این محدوده‌ها نیز آثار مهمی همچون تل‌های باکون الف و ب، تل شغا، تل جری و تل موشکی قرار دارند که باید در اولویت برنامه‌های تعیین عرصه و حریم پایگاه میراث جهانی تخت‌جمشید قرار گیرند.
جعفری در پایان با تأکید بر ضرورت تخصیص بودجه پایدار برای این مطالعات یادآور شد: تجربه سال‌های گذشته نشان داده است که برای حفظ و معرفی بهتر آثار تاریخی محدوده حرائم تخت جمشید، نیازمند تخصیص اعتبارات قابل توجه و مستمر هستیم. تنها با در نظر گرفتن منابع مالی کافی و سالانه می‌توان این گنجینه‌های تاریخی را برای نسل‌های آینده پاس داشت.
