وقت انتخاب جسورانه برای نجات غرب آسیا فرا رسیده است
مخاطب ۲۴، محمد ظریف، وزیر خارجه اسبق نوشت: «تجاوز بی‌شرمانه اسرائیل به قطر بدون هیچ شکی ثابت کرد که غرب آسیا در لبه پرتگاه قرار دارد و می‌بایست بین تجاوز بی‌پایان و طلوع همکاری واقعی انتخاب کند.» وی با ترسیم تصویری از اقدامات اسرائیل در منطقه، از «نسل‌کشی مداوم در غزه» و «پاکسازی قومی سیستماتیک در کرانه باختری» گرفته تا «حملات روزانه علیه یمن، سوریه، لبنان و اکنون قطر» سخن گفت و این اقدامات را بخشی از «کارزار بی‌وقفه بی‌ثبات‌سازی» دانست.
ظریف تأکید کرد: «بمباران‌های اسرائیل هیچ خط قرمزی را رعایت نمی‌کنند. در ایران، ترور دانشمندان و حمله به تأسیسات ما به منزله اعمال آشکار تروریسم دولتی است. در قطر، تجاوز تروریستی علیه مذاکره‌کنندگان صلح نشان می‌دهد که صلح تنها تهدید وجودی برای اسرائیل است.» او این اقدامات را فراتر از تصمیمات یک کابینه افراطی دانست و آنها را بخشی از «استراتژی گسترده‌تر و محاسبه‌شده برای تسلیم‌سازی کل منطقه» توصیف کرد؛ استراتژی‌ای که ریشه در پروژه «اسرائیل بزرگ» دارد.
وزیر خارجه اسبق ایران در ادامه به تشریح ابعاد این پروژه پرداخت و آن را «طرحی توسعه‌طلبانه، نژادپرستانه و استعماری» خواند که با هدف تثبیت سلطه اسرائیل بر منطقه، از ابزارهایی، چون «نسل‌کشی، پاکسازی قومی، الحاق و تحریف تاریخ» بهره می‌گیرد. وی افزود: «این توهم وحشیانه با هدف از بین بردن مبانی حقوق بین‌الملل و تضمین مصونیت کامل از طریق حمایت بی‌دریغ قدرت‌های غربی، به ویژه ایالات متحده، صورت می‌گیرد.»
ظریف با اشاره به سخنرانی سال گذشته نخست‌وزیر اسرائیل در مجمع عمومی سازمان ملل و رونمایی از «نقشه برکت» و «نقشه نفرین»، این اقدام را «پوششی برای طرح شرورانه بمباران کل منطقه» دانست و فهرستی از اقدامات اسرائیل را برشمرد و به کنایه نوشت این اقدامات «برکتی» است که برای غرب آسیا برنامه‌ریزی شده است.
ظریف نوشت: «قحطی به عنوان سلاح در غزه، آپارتاید، وحشیگری و غصب سرزمین در کرانه باختری، حملات روزمره علیه غیرنظامیان و زیرساخت‌های حیاتی در سوریه، لبنان و یمن، تجاوز آشکار و ترور دانشمندان به همراه خانواده‌هایشان، همسایگان و رهگذران در ایران، بمباران هوایی مذاکره‌کنندگان صلح در قطر، گلوله‌باران نهاد‌های ملل متحد - از جمله مدارس و بیمارستان‌ها - و هدف قرار دادن و قتل عام صد‌ها روزنامه‌نگار در حمله به ناوگان بشردوستانه صمود، «برکتی» را که این جنایتکار جنگی و همدستان و حامیانش برای غرب آسیا برنامه‌ریزی می‌کنند، به نمایش می‌گذارد.
در مقابل این چشم‌انداز، ظریف از طرح «منطقه‌ای قوی» سخن گفت؛ دیدگاهی جایگزین که بر پایه «عدالت، شفقت، همدلی، حاکمیت، تمامیت ارضی، عدم مداخله و تعاون» بنا شده و هدف آن «تقویت مشارکت‌های عادلانه برای ثبات منطقه‌ای» است. وی تأکید کرد: «این امر مستلزم فراتر رفتن از محاسبات با حاصل جمع صفر و پذیرش هم‌افزایی است، جایی که همکاری، قدرت همه را چند برابر می‌کند.»
وزیر خارجه پیشین ایران با ترسیم دوگانه‌ای میان «تسلیم در برابر پروژه مخرب اسرائیل» و «ساختن آینده‌ای با امنیت و رفاه مشترک»، خواستار «ابتکارات جسورانه و آینده‌نگرانه» شد و پیشنهاد کرد که «انجمن گفتگوی مسلمانان غرب آسیا (ابتکار مودة)» برای مشورت‌های مداوم در حوزه‌های امنیتی، اقتصادی و فرهنگی ایجاد شود.
او همچنین به موضوع هسته‌ای پرداخت و با انتقاد از «متجاوز مسلح هسته‌ای» که فناوری صلح‌آمیز را امنیتی‌سازی کرده، بر ظرفیت‌های انرژی هسته‌ای در حل بحران‌های منطقه‌ای تأکید کرد. وی پیشنهاد داد که کشور‌های منطقه با مشارکت در شبکه «مناره»، سرمایه‌گذاری‌های مشترک در زمینه‌های غنی‌سازی، مدیریت پسماند، همجوشی هسته‌ای و ایزوتوپ‌های پزشکی انجام دهند و از طریق هیئت نظارتی مشترک، شفافیت و اعتماد را تضمین کنند.
در پایان، ظریف «منطقه قوی» را چارچوبی برای تبدیل «فداکاری مقاومت» به «استراتژی» دانست و نوشت: «با خلق مشترک آینده‌ای الهام‌بخش برای غرب آسیا، کشور‌ها و ملت‌های منطقه می‌توانند توهم وحشیانه قرون وسطایی اسرائیل بزرگ را خنثی کنند و خاورمیانه‌ای جدید عاری از تعصب، آپارتاید، تجاوز و سلاح‌های کشتار جمعی را تضمین کنند.»
