مخاطب ۲۴، متاورس، مفهومی که زمانی تنها در داستانهای علمی تخیلی یافت میشد حالا به یکی از پرسروصداترین پیشرفتهای فناوری جهان بدل شده است. این جهان دیجیتال نوظهور با ترکیب واقعیت مجازی، هوش مصنوعی، اینترنت اشیا و بلاکچین اجازه میدهد که کاربران بتوانند با شخصیت سهبعدی خود در محیطی غوطهور و تعاملی همانند جهان واقعی زندگی کنند. از غولهای فناوری تا استارتاپهای کوچک همه در حال آزمایش و سرمایهگذاری برای حضور در این فضای تازهاند. متاورس را میتوان نسل بعدی اینترنت دانست؛ محیطی که تجربه کاربر در آن فراتر از مشاهده یک صفحهنمایش است که امکان حضور کامل یا افزودن عناصر دیجیتال به دنیای واقعی را فراهم میکنند؛ هوش مصنوعی نقش مغز این جهان را دارد و میتواند شخصیتها و محیط را بر اساس سلیقه و رفتار کاربر تغییر دهد.
سرمایهگذاری در این حوزه طی سالهای اخیر با شتابی چشمگیر افزایش یافته است، متا از سال ۲۰۱۹ تاکنون بیش از ۵۰ میلیارد دلار برای توسعه زیرساختها و محتوای متاورسی هزینه کرده است. مایکروسافت با خرید ۶۸.۷ میلیارد دلاری اکتیویژن، نشان داد به بازار بازی و تعاملات سهبعدی به چشم بخش مهمی از آیندهاش نگاه میکند و در عین حال میلیاردها دلار برای فناوریهای واقعیت ترکیبی و زیرساخت ابری کنار گذاشته است. کمپانی اپل نیز بیش از ۱۵ میلیارد دلار روی فناوریهای واقعیت افزوده و محاسبات فضایی سرمایهگذاری کرده و با معرفی هدستهای پیشرفته خود، رسما وارد این رقابت شده است، کارشناسان میگویند این ارقام تنها بخش کوچکی از سرمایههایی است که طی یک دهه آینده به این بازار سرازیر خواهد شد.
اقتصاد متاورس نیز در حال شکلگیری است و زمینهای مجازی در پلتفرمهایی مانند دیسنترالند و سندباکس به قیمت صدها هزار دلار فروخته میشوند، مدلهای کسبوکار جدیدی هم دراین فضا پدید آمده است؛ از تبلیغات و برگزاری رویدادهای زنده سهبعدی تا ایجاد تجربههای برند تعاملی. کنسرت مجازی تراویس اسکات در فورتنایت که بیش از ۱۲ میلیون بیننده همزمان داشت نمونهای از قدرت تجاری این فضاست، طراحان سهبعدی، برنامهنویسان و خالقان محتوا اکنون میتوانند آثاروخدمات خود را بهطور مستقیم به بازار جهانی عرضه کنند.
متاورس چیزی بیشتر از بازی و سرگرمی است، در آموزش، کلاسهای تعاملی و شبیهسازیهای پزشکی تجربه یادگیری را دگرگون میکنند؛ در حوزه سلامت از واقعیت مجازی برای درمان اختلالات اضطرابی و از واقعیت افزوده برای کمک به جراحان استفاده میشود، شرکتها دفاتر مجازی سهبعدی برپا میکنند تا کارمندان از سراسر جهان در آن گرد هم آیند، صنعتگران از «دوقلوهای دیجیتال» برای شبیهسازی و بهینهسازی فرآیندهای تولید بهره میبرند و شهرسازان میتوانند پیش از اجرای پروژهها، تأثیرات آنها را بهطور دقیق در محیط مجازی بررسی کنند.
این فناوری حتی فرهنگ و اجتماع را هم تحت تأثیر قرار میدهد؛ کاربران قادرند هر هویتی برای آواتار خود برگزینند و نقشهای متفاوتی را تجربه کنند چنین آزادیای خلاقیت را افزایش میدهد اما برخی جامعهشناسان نگراناند که مرز میان هویت واقعی و مجازی کمرنگ شود. پیشبینیها نشان میدهد تا سال ۲۰۲۶(سال آینده)، حدود یکچهارم مردم روزانه دستکم یک ساعت را در متاورس خواهند گذراند، یعنی خرید، تفریح و حتی کار کردن بیش از پیش به فضای دیجیتال منتقل خواهد شد.
با این حال، متاورس بیچالش نیست. حجم عظیم دادههای شخصی که این فضا تولید میکند، خطرات جدی برای حریم خصوصی به همراه دارد. نبود قوانین جهانی منسجم میتواند سوءاستفاده از دادهها را آسان کند. داراییهای دیجیتال ارزشمند، هکرها را به خود جذب میکنند و حملات سایبری از سرقت NFT تا نفوذ به حسابهای کاربری را شامل میشود. غوطهوری کامل در این محیطها میتواند به وابستگی روانی منجر شود و برخی متخصصان معتقدند تجربه متاورسی بهدلیل درگیر کردن همزمان چند حس، اعتیادآورتر از شبکههای اجتماعی خواهد بود.
چالش دیگر، عدالت دیجیتال است؛ تجهیزات واقعیت مجازی و اینترنت پرسرعت برای بسیاری از مردم جهان هنوز گران یا غیرقابل دسترس است و این میتواند شکافی را عمیق ایجاد کند، همچنین از منظر حقوقی هم پرسشهای پیچیدهای وجود دارد: اگر کاربری در متاورس مرتکب جرم شود، کدام کشور حق رسیدگی دارد؟ مالکیت چگونه تعریف میشود؟ چگونه میتوان اختلافات را حلوفصل کرد؟
با وجود این نگرانیها، حرکت به سمت متاورس ادامه دارد. شرکتها مدلهای جدید کسبوکار را آزمایش میکنند، زیرساختها توسعه مییابد و کاربران بیشتری جذب میشوند؛ که همانطور که وب در دهه ۹۰ جهان را متحول کرد، میتواند شیوه تعامل انسانها را برای همیشه تغییر دهد اما موفقیت آن بستگی به پاسخ به پرسشهای دشوار و ایجاد چارچوبهای اخلاقی، حقوقی و فناورانه دارد همانطور که یکی از کارشناسان میگوید، اگر این فضا بدون قانون و نظارت رشد کند، مشکلاتش از مزایایش پیشی خواهد گرفت. متاورس اکنون در مرحله شکلگیری است؛ جهانی که میتواند آرمانشهری دیجیتال باشد یا بستری برای مشکلات تازه، تصمیمهایی که امروز درباره طراحی، مقرراتگذاری و دسترسی عادلانه گرفته میشود، تعیین میکند که این دنیای دوم چه مسیری را طی خواهد کرد و آنچه مسلم است این است که جهان دیجیتال آینده، همین حالا در حال ساخته شدن است و دیر یا زود بخش مهمی از زندگی روزمره ما را در بر خواهد گرفت.