اسراییل در جنگ با ایران چند کشته داد؟
مخاطب ۲۴- رابی سلمان مدیر شرکت ردلاین اسرائیل، در گفتوگویی با شبکه ۱۴ تلویزیون اسرائیل شرکت کرد. این گفتوگو به جرّ و بحث و مبادله کلمات تند میان مجری و او منتهی شد. در حالی که مجادله به اوج رسیده بود، رابی سلمان گفت: بس کنید با این دروغ و مهندسی ذهن! تعداد کشتههای اسرائیل در جنگ با ایران، ۸۹۳ بود نه ۳۵! لعنت به شما و کانال بیارزشتان!
از سوی دیگر، رسانه عبری زبان والانیوز در گزارشی نوشت، مراکز تجاری که ساختمانهای مختلفی که در جریان جنگ با ایران، مورد اصابت موشکهای ایرانی قرار گرفته و تعداد آنها هم کم نیست، همچنان و یکی پس از دیگری در معرض تاراج سارقان قرار میگیرند.
در همین حال، ویلیام شرایوِر، تحلیلگر آمریکایی در حوزه نظامی، ژئوپولیتیک و تاریخ در تحلیلی از جنگ موشکی بر فراز اسرائیل، طی
۱۲ روز جنگ جاری با ایران نوشت: نخستین پاسخ موشکی ایران به اسرائیل (۱۴ ژوئن) با چندصد پهپاد و موشکهای کروز زیرصوت نسبتاً قدیمی آغاز شد که مأموریت اصلی آنها تضعیف ذخایر سامانههای دفاع هوائی و گنبدآهنین بود. علاوهبر این، ارتش اسرائیل مدعی است که ایران در ۱۴ ژوئن بیش از ۲۰۰ موشک بالستیک شلیک کرده است. به نظر من این رقم احتمالاً اغراقآمیز است. اما در هر صورت، اکثریت قریب به اتفاق این موشکها از ذخایر قدیمیتر ایران و طعمههای طراحیشده برای فریب بودند.
برآورد من این است که در حمله ۱۴ ژوئن، حداکثر حدود سه دوجین از موشکهای بالستیک نسل جدید ایران استفاده شدهاند. اکثر این موشکها، اگر نگوییم همه، بدون آسیب به اهداف خود اصابت کردند.
طی هفته بعد (۱۵ تا ۲۱ ژوئن)، علاوهبر ادامه حملات پهپادی، ایران به طور میانگین روزانه حدود ۲۵ موشک بالستیک شلیک کرد (براساس ادعای ارتش اسرائیل).
در این زمان، گزارشهایی در محافل تحلیلی اسرائیل و غرب منتشر شد مبنی بر اینکه سامانههای دفاع هوائی آمریکا و اسرائیل بهشدت فرسوده شدهاند و کارایی آنها بسیار کمتر از آنچه تبلیغ شده بود، به نظر میرسد. سامانههای زمینی THAAD آمریکا، موشکهای SM-۳ و SM-۶ از کشتیهای آمریکایی در شرق مدیترانه، و رهگیرهای موشک ضدبالستیک ارو (Arrow) اسرائیل با سرعت بالایی مصرف میشدند، اما در رهگیری تعداد اندک موشکهای بالستیک ردهبالای شلیکشده از ایران، موفقیت چندانی نداشتند یا اصلاً موفقیتی کسب نکردند.
در ۲۲ ژوئن، یک پاسخ موشکی بزرگ از سوی ایران انجام شد که شامل حدود ۱۰۰ موشک بالستیک بود. در این مرحله از نبرد، گنبدآهنین به طور قابلتوجهی تضعیف شده بود و حتی پهپادهای کندپرواز ایران در بسیاری از موارد آن را شکست میدادند. سامانه THAAD عملاً غایب بود و سامانههای ارو اسرائیل با گزارشهایی از «نقصهای متعدد» مواجه شده بودند.
شواهد ویدئویی منبعباز (OSINT) نشاندهنده الگوهای شلیک تقریباً آشوبزده علیه تعداد محدودی از موشکهای هایپرسونیک ایران بود. نیم دوجین یا بیشتر موشکهای اسرائیلی بدون موفقیت علیه تکموشکهای ورودی ایران شلیک میشدند، در حالی که موشکهای ایرانی با پوششی پلاسمایی که در آسمان شب میدرخشید، به سمت اهداف خود پیش میرفتند.
تا زمان توافق آتشبس در ۲۴ ژوئن، توانایی دفاع هوائی اسرائیل و آمریکا در منطقه نبرد تقریباً به اتمام رسیده بود، در حالی که ایران شروع به استفاده از تعداد محدود، اما رو به افزایش موشکهای پیشرفتهتر کرده بود.
اسرائیلیها خسارات بسیار بیشتری نسبت به هر آنچه در تاریخ خود تجربه کرده بودند، متحمل شدند. آنها همچنین داراییهای اطلاعاتی و خرابکارانهای را که سالها در داخل ایران توسعه داده بودند، به کار گرفتند و عملیات جمعآوری این داراییهای افشاشده همچنان ادامه دارد.
ایران به طور قاطع ثابت کرده است که قادر به انجام حملات هایپرسونیک با کلاهکهای بزرگ و دقت بالا (CEP کمتر از ۱۰ متر) است.
اگرچه هنوز مشخص نیست که ایران واقعاً چه تعداد از این موشکهای پیشرفته را در اختیار دارد و نرخ تولید آنها چقدر است، اما نتیجه این است که ایران یک پیروزی استراتژیک بزرگ به دست آورده که اثری بازدارنده قوی به دنبال دارد.
با گذشت هر ماه، ایران قویتر خواهد شد و اسرائیلیها برای انجام اقدامی در این زمینه ناامیدتر میشوند. بعید میدانم صلح در دستورکار آنها باشد.
