به گزارش مخاطب ۲۴: در جنگ ۱۲ روزه، نه حکومتی ساقط شد و نه مردم با گل و شیرینی به استقبال دشمن خارجی رفتند. بسیاری از تحلیلگران معتقدند که اسرائیل و بخشی از اوپوزیسیون خارجی تصور میکردند با حمله اسرائیل به ایران، مردم معترض به سیاستهای حکومت وارد خیابانها میشوند تا با یک فشار از داخل و خارج نظام جمهوری اسلامی را سرنگون کنند.
از همان میان جنگ پیدا بود که این انتظار بجا نیست. اتفاقا در داخل کشور نوعی یکصدایی حاکم شد. جامعه به زندگی خود ادامه داد و تنها ناآرامی که وجود داشت، مربوط به جنگ بود. در بین سیاسیون هم بسیاری از همانها که برای باورهای انتقادیشان در داخل متحمل هزینههایی شده بودند بر حفظ همبستگی ملی تاکید و حمله دشمن خارجی را محکوم کردند، از مصطفی تاجزاده در زندان اوین گرفته تا مهدی کروبی که به تازگی از حصر خانگی آزاد شده تا افرادی مثل عبدالکریم سروش، اکبر گنجی و ... در خارج از کشور.
اما بایدها و نبایدهای حفظ این انسجام کداماند؟ در برابر گامی که این جامعه و منتقدان و مخالفان برداشتند حاکمیت باید چه گامی بردارد؟
در این باره خبرگزاری خبرآنلاین نظر منصور حقیقت پور نماینده پیشین مجلس را جویا شده است.
او معتقد است حالا وقت آزادیهای اجتماعی و سیاسی جامعه فرا رسیده و باید در قوانین حجاب و فیلترینگ تجدید نظر کرد.
در ادامه مشروح گفتگوی حقیقت پور با خبرآنلاین را میخوانید؛
*****
*در دوران ۱۲ روزه پس از جنگ، در داخل وخارج از ایران، نوعی یکصدایی در جامعه به وجود آمده بود. چه در بین گروههای سیاسی، چه در جامعه و چه بسیاری افراد در خارج از کشور اعلام همبستگی کردند. چه بایدها و نبایدهایی جهت حفظ این وضعیت برای حاکمیت و گروههای سیاسی وجود دارد؟
برای تحلیل موفقیت و پیروزی در این نبرد تحمیلی ۱۲ روزه سه رکن برای پیروزی وجود دارد؛ رکن اول رهبری است. رهبری با هدایت پیامبرگونه خود، کشور را از یک گردنه بسیار حطرناک عبور دادند. انشالله که سایه ایشان بر سر ما مستدام باشد.
رکن دوم پیروزی، قدرت رزمندگان ما در نبرد موشکی بود. ما واقعا در نبرد موشکی کمر دشمن را شکستیم. ترمیم این ضربات، سالها برای اسرائیل زمان خواهد برد.
رکن سوم پیروزی که بسیار مقدس است، نقش مردم بود؛ چیزی که دشمن احساس کرده بود این بود که اگر وارد صحنه شود، مردم به حمایت از دشمن و برعلیه حاکمیت میآیند. در صورتی که ما شاهد یک همنوایی و هارمونی انقلابی در رفتار مردم بودیم که نتیجه آن سرمایه اجتماعی شد.
بسیاری از عزیزان از جناحهای مختلف پشت سر رهبر انقلاب و نیروهای مسلح ایستادند؛ نیروهای سیاسی در زندان و بسیاری از ایرانیان در خارج از کشور که نگرانیها و سوالاتی داشتند هم حمایت کردند.
ما اسم این را فقط و فقط میتوانیم یک سرمایه اجتماعی مقدس بگذاریم. خداوند با عنایت خود تحول اساسی در مردم ایجاد کرد و ما شاهد بودیم که این سرمایه اجتماعی با توان دفاعی و تمهیدات رهبری یکی شد و حاصلش این شد که ما اولین کشوری باشیم که بعد از جنگ جهانی دوم در سال ۱۹۴۵ بتوانیم به آمریکا و اسرائیل این ضربات را بزنیم.
ما این را محترم میشماریم. محترم شمردن یعنی وظیفه داریم که مردم را تکریم کنیم. این مردم، مردم عزیزی هستند، باید دست و پای این مردم را بوسید و آنها تکریم کرد.
نگاه حاکمیت و دولت و تمام قوا باید این باشد که در این مملکت، عزیز ما مردم هستند و ما همه خادم هستیم. تکریم اساسی مردم باید در اولویت قرار بگیرد. حاکمیت باید مردم را ببیند و درد آنها را بشنود. دیدن و شنیدن مردم و احترام گذاشتن به آنها یک اتفاق مبارک است. باید فضاهای تنگی که در جامعه ایجاد کردهایم، را مقداری باز کنیم. امروز دیگر در شان ما نیست که در خیابانها گشت ارشاد راه بینداریم و به حجاب خانمها ایراد بگیریم.
خانم بیحجاب در تشییع شهدا کاری کرد که من مسئول احساس کوچکی کردم
یک خانم بیحجاب در تشییع پیکر شهیدان کاری کرد که من به عنوان مسئول در مقابل این خانم احساس کوچکی کردم. شاهد بودم که این خانم به پوستر شهدا را به صورت خود میکشید و زارزار گریه میکرد. من مقابل آن زن احساس کوچکی کردم. این انسان بسیار محترم است و ما باید با او محترمانه برخورد کنیم.
بعضی از قوانینی که گذاشتهایم، برای محدود کردن و تنگ کردن فضا برای مردم بود؛ مانند قانون فیلترینگ، عفاف و حجاب؛ بنابراین باید روی اینها بازنگری کنیم. مردم ما نشان دادند که ظرفیت خیلی چیزها را دارند. همه رسانههای دنیا برعلیه این مملکت و مردم فعالیت کردند، اما مردم در میدان نقش اصلی و اساسی را داشتند؛ ضربه خوردند، شهید دادند، کودک و زن باردارشان شهید شد، اما از حمایت انقلاب و نیروهای مسلح، دست برنداشتند. ما هم باید در برنامه هایمان تجدید نظری کنیم و آنها را عزیز بدانیم. باید این را شعار خود کنیم که مردم عزیز هستند و ما خادم مردم هستیم.
دولت، قوه قضائیه، مجلس و ... همه خادم مردم هستند و هیچ کس حقی ندارد که مردم را غیرمحترم بداند.
* پس به اعتقاد شما باید درخصوص آزادیهای اجتماعی و سیاسی، تجدید نظر شود؟
حقیقتپور: وقت آزادیهای اجتماعی سیاسی فرا رسیده است/ باید صدا و سیما را شخم زد و بذر خوب در آن کاشت/ نگاهمان باید پر کردن گسل بین مردم و مسئولین باشد
بله؛ هم باید تجدید نظر کنیم و هم به همه گروههای سیاسی هم میدان بدهیم. البته با این صدا و سیما نمیشود. اول باید صدا وسیما را شخم بزنیم و بذر خوب در آن بکاریم تا عمل بیاید. صدا و سیمایی که الان در اختیار یک حلقه سیاسی رفوزه قراردارد، اجازه بازگشایی سیاسی را به گروهها و مردم نخواهد داد. اگر بخواهیم صدا وسیما مکانی برای دیدن وشنیدن مردم باشد باید کاری کنیم که ابتدا خود صدا و سیما گوش شنوا داشته باشد.
رفوزهها جای خود را به حذفشدگان بدهند
* به صدا و سیما اشاره کردید. [وحید جلیلی]فردی که اعتقاد دارد ۸ میلیون مخاطب برای صداوسیما کافی است، چندروز گذشته در تلویزیون، با گفتن حرفی، اصطلاح آغل را برای این کشور به کار برد. این صحبت اولین جرقه بعد از جنگ بود و توسط فردی از جریان تندرو که در صدا وسیما هم مسئولیت دارد بیان شده. آیا مسئولان صداوسیما باید تغییر کنند؟
من که گفتم باید صداوسیما را شخم زد. تغییر دیگر چیست؟ باید زیر و رو شود؛ همه آنهایی که زیر هستند رو بیایند و روییها به زیر بروند. به قول علی ابن ابیطالب (ع) «لَتُبَلْبَلُنَّ وَ لَتُغَرْبَلُنَّ حَتَّی یَعُودَ أَسْفَلُکُمْ أَعْلَاکُمْ وَ أَعْلَاکُمْ أَسْفَلَکُمْ» (درغربال میریزند، یا دیگ افزار که در دیگ میکوبند، زیر و رو خواهید شد تا پایینترین شما برترین و برترین شما پایینترین شود.)
یعنی کسانی که بیخودی سوار بر مرکب تندروی و حلقات رفوزه آمدند و رئیس شدند، باید جای خود را به کسانی بدهند که از این مجموعه خالصسازی و اخراج شدند. حتما باید اینطوری شود و غیر از این شدنی نیست. نباید هیچ ملاحظهای بکنیم.
این میهن، میهن همه ماست؛ اگر به ایران لطمه میخورد، دیگر خاتمی و ناطق نوری دیگر نمیشناخت
* به افراد داخل زندان اشاره کردید. آیا وقت آن نرسیده افرادی که به خاطر مسائل سیاسی در زندان هستند، آزاد شوند و فضا بازتر شود؟
من این را به صراحت گفتم ...
* مثلا ما شاهد بودیم که آقای کروبی که از سال ۸۹ تا آغاز سال موضعی گرفتند که بسیاری از افراد مدعی انقلابی گری بودند، چنین موضعی نگرفتند ...
انصافا آقای کروبی و آقای خاتمی و همه آنها چنین موضعی گرفتند.
این میهن، میهن همه ماست. اگر به ایران لطمه میخورد، دیگر خاتمی و ناطق نوری دیگر نمیشناخت، همه را شامل میشد.
بنابراین، نگاهمان باید آشتی مردم با حاکمیت و پر کردن گسل بین مردم و مسئولین باشد.