آخرین تلاش تیم امید ایران برای حضور در رقابتهای المپیک پس از جدایی مهدی مهدویکیا با رضا عنایتی پیش رفت که سرانجام خوبی نداشت و شاگردان این مربی حتی از راهیابی به مرحله نهایی مقدماتی المپیک 2024 پاریس عاجز ماندند. چند روز پس از این ناکامی هم تیم امید باخت عجیبی را در بازیهای آسیایی مقابل هنگکنگ تجربه کرد تا عزم مسئولان کمیته ملی المپیک و فدراسیون فوتبال برای تغییر شرایطی که طلسمی 52 ساله را به باور آورده، بیشتر بشود.
برای ترسیم مسیر جدید مهمترین تغییر توافق کمیته ملی المپیک و فدراسیون فوتبال بود. در واقع کمیته ملی المپیک قبول کرد دیگر در مسائل مربوط به انتخاب سرمربی یا مدیر تیم که در گذشته اختلافات و تعارضات زیادی را به باور آورده بود، دخالتی نداشته باشد و البته منابع مالی و حمایت همهجانبه خود را نیز قطع نکند.
امیدرضا روانخواه که در سالهای اخیر دستاورد قابلتوجهی در عرصه مربیگری نداشته و با وجود تلاش فراوان، نتوانست مانع از سقوط تیم هوادار به لیگ دسته اول شود، حالا قرار است تیمی را هدایت کند که بیش از هر چیزی نیاز به یک مربی با تجربه و موفق دارد.
تیم امید ایران بیش از نیم قرن در حسرت حضور در المپیک مانده است. حالا این تیم به مربیای سپرده شد که در تیمهای هوادار تهران، پارس جنوبیجم، سپیدرود رشت، پیکان و نیروی زمینی، ناکام بود.
حالا این انتخاب با تردید و نگرانیهای زیادی همراه بوده و میتواند «امید» را همچنان در حسرت المپیک بگذارد.
جدا از آینده روانخواه در عرصه مربیگری و آرزوی موفقیت برای این مربی جوان، باید نوشت که انتخاب امشب، نمایانگر ضعفهای جدی مدیریتی در فدراسیون فوتبال است. درست مانند چند سال پیش که رضا عنایتی پس از سقوط با پیکان هدایت تیم امید را بر عهده گرفت. به نظر میرسد یکی از شروط فدراسیون فوتبال برای هدایت تیم امید، سقوط به لیگ آزادگان است!
امیدواریم این نسل تیم امید نیز همچون پنج دهه گذشته با ناکامی مواجه نشود، چراکه انتخابهای مدیران فدراسیون فوتبال نشانی از امید ندارد.