اگر به دنبال منطقه‌ای فرازمینی در ایران هستید حتما به مینو دشت سفر کنید
مخاطب۲۴- شاید روزگاری ترک‌های قزلباش، هنگامی که در دوره صفویه به دامنه‌های البرز شرقی کوچانده شدند، هرگز گمان نمی‌کردند دیارشان بهشتی زمینی شود که هر سال صد‌ها هزار گردشگر را از گوشه و کنار ایران و جهان به سوی خود بکشاند.
مینودشت، شهری ۸۰ هزار نفری در استان گلستان، به لطف موقعیت جغرافیایی بی‌نظیرش در حاشیه جاده بین‌المللی شمال به مشهد، به دروازه‌ای طلایی برای طبیعت‌گردان تبدیل شده است.
جنگل‌های هیرکانی با قدمتی میلیون‌ساله، دشت‌های جلگه‌ای سرسبز، کوهستان‌های مرتفع، هشت آبشار تماشایی با استخر‌های طبیعی، چشمه‌های زلال و رودخانه‌های خروشان، این شهر را به مقصدی چهارفصل و رویاهایتان تبدیل کرده‌اند.
کارشناسان و گردشگران، گلستان را بهشت ایران می‌نامند، اما مینودشت به تنهایی گوهر درخشان این بهشت است که هر لحظه‌اش شما را به شگفتی وا می‌دارد.
ترک‌های قزلباش، ساکنان اصلی مینودشت، با تکیه بر کشاورزی، دامداری، نوغانداری و ابریشم‌بافی، اقتصاد این منطقه را زنده نگه داشته‌اند. این شهر، قطب پرورش کرم ابریشم در گلستان و سومین تولیدکننده این محصول در ایران است، اما آنچه مینودشت را متمایز می‌کند، تنها طبیعتش نیست.
همزیستی مسالمت‌آمیز اقوام قزلباش با سیستانی‌ها، خراسانی‌ها و شاهرودی‌ها، و مهمان‌نوازی بی‌مانندشان به‌ویژه از زائران امام رضا (ع)، این دیار را به مکانی گرم و صمیمی بدل کرده است.
هوای معتدل و مطبوع بهاری مینودشت، همراه با جلوه‌های رنگارنگ طبیعتش، تجربه‌ای بی‌همتا به ارمغان می‌آورد. جاده شمال- مشهد، با جنگل‌های هیرکانی در یک سو و دشت‌های سرسبز در سوی دیگر، شما را به دنیایی از زیبایی دعوت می‌کند. روستا‌های کوهستانی با تابلو‌هایی که شما را به سوی آبشارها، چشمه‌ها و رودخانه‌ها هدایت می‌کنند، لحظاتی خاطره‌انگیز را نوید می‌دهند.
روستا‌های ییلاقی؛ گنجینه‌های پنهان مینودشت
۷۰ درصد جمعیت مینودشت در روستا‌های کوهستانی و جنگلی زندگی می‌کنند که هر یک داستانی از طبیعت و زندگی دارند. روستا‌های گردشگری در دهستان‌های «قلعه قافه»، «چهل چای» و «کوهسارات» در تمام فصول سال میزبان گردشگران‌اند.
روستای قلعه قافه معروف به «لانه سیمرغ»، با طبیعت بکر و رودخانه چهل چای که آن را به دو بخش تقسیم کرده، قدمتی چندصدساله دارد، روستای چمانی با آبشار‌های دل‌انگیز و مسیر جنگلی تنگه و آق‌چشمه، قلب هر طبیعت‌دوستی را می‌رباید و روستای ترسه در فاصله ۳۰ کیلومتری شهر، بهترین سایت پاراگلایدر ایران است و هر ساله میزبان علاقه‌مندان به این ورزش مهیج می‌شود، از جمله این روستا‌ها هستند.
آبشار‌های مینودشت؛ سمفونی طبیعت
آبشار‌های مینودشت، جواهراتی در دل کوهستان‌اند که آرامش و هیجان را توأمان به شما هدیه می‌کنند. صدای شرشر آب، همراه با آواز پرندگان، فضایی رویایی خلق می‌کند.
از جمله این جاذبه‌های زیبا، آبشار حسینا در ۲۱ کیلومتری جنوب شرق شهر، با ۲۵ متر ارتفاع در دل جنگل هیرکانی، آبشار لولوم با ۵۰ متر ارتفاع در پارک جنگلی باقرآباد، آبشار‌های ساسنگ مجموعه‌ای از هشت آبشار در جنوب غربی مینودشت با استخر‌های طبیعی و مسیر جنگلی را می‌توان نام برد.
پارک‌های جنگلی؛ تفرجگاهی برای همه فصول
پارک‌های جنگلی «باقرآباد» و «چهل چای»، با رودخانه‌های خروشان و چشمه‌های گوارا، مکان‌هایی ایده‌آل برای استراحت و تفریح‌اند.
امکانات رفاهی مانند آلاچیق، سرویس بهداشتی، نمازخانه و فروشگاه، اقامتی دلپذیر را تضمین می‌کند. نشستن کنار رودخانه، نوشیدن چای آتشی و لذت بردن از کباب زعفرانی، خاطراتی شیرین برایتان به جا می‌گذارد.
مینودشت تنها طبیعت نیست؛ تپه‌های باستانی مانند «دشت حلقه» و «بازگیران» حکایت از تمدنی کهن دارند و ۱۴۹ اثر تاریخی و طبیعی آن در فهرست آثار ملی ثبت شده‌اند.
بقاع متبرکه‌ای، چون امامزاده جعفر (ع) و عبدالله (ع)، به‌ویژه در نوروز و رمضان، با افطاری‌های ساده و محلی، حال و هوایی معنوی به سفرتان می‌افزایند.
به گفته رضا پورمهدی، دبیر ستاد اجرایی خدمات سفر مینودشت، این شهر با یک هتل، ۲۰ اقامتگاه بوم‌گردی، ۴۰ خانه مسافر و ۱۰ آموزشگاه مجهز، ظرفیت اسکان هزار نفر در شبانه‌روز را دارد.
نمایشگاه صنایع‌دستی با عرضه محصولاتی، چون ابریشم، نمد و گلیم، و خدمات ویژه در ساعات پس از افطار تا سحر، تجربه‌ای متفاوت از سفر نوروزی را رقم خواهد زد.
چرا باید به مینودشت سفر کنید؟
مینودشت، با طبیعت بی‌نظیر، روستا‌های ییلاقی، آبشارها، پارک‌های جنگلی و میراث تاریخی و معنوی‌اش، فراتر از یک مقصد گردشگری است؛ اینجا جایی است که روحتان را تازه می‌کند و خاطراتی جاودان برایتان می‌سازد.
