خوردن سمنو برای چه افرادی مضر است؟

مخاطب۲۴- برخلاف باور عامه مردم که تصور می‌کنند سمنو به دلیل طبیعی و مغذی بودن و نداشتن شکر افزوده محدودیت مصرف ندارد، باید بدانند که این محصول می‌تواند برای گروهی از مبتلایان مضر هم باشد.

مسعود فیروزکوهی، مشاور تغذیه و رژیم‌های غذایی و درمانی، می‌گوید: سمنو اگرچه حاوی شکر افزوده نیست، اما سرشار از کربوهیدرات‌های پیچیده است که مصرف زیاد آن، قند خون را افزایش می‌دهد. شاخص گلایسمی سمنو پایین نیست، بلکه متوسط است، یعنی سرعت جذب کربوهیدارت آن کم نیست و می‌تواند قند خون را بالا ببرد. بنابراین، افراد دیابتی باید مقدار کمی از آن مصرف کنند و به ضرورت و طبق معمول، باید میزان کربوهیدرات دریافتی روزانه خود را برای تنظیم قند خون، مدنظر داشته باشند.

علت محدودیت مصرف سمنو در کبد چرب

سمنو مستقیما برای کبد چرب مضر نیست، اما مصرف بیش از حد آن به دلیل کربوهیدرات و انرژی بالا، می‌تواند منجر به چاقی احشایی شود که برای کبد مطلوب نیست. بنابراین، بهتر است سمنو در مقادیر کم و متعادل و غیرمستمر مصرف شود. سمنو برخلاف باور عامه مردم، کالری بالایی دارد و مصرف زیاد و مستمر آن می‌تواند باعث افزایش وزن شود، لذا مصرف محدود آن مثلاً حداکثر ۱ تا ۲ قاشق آن در روز و ترجیحا غیرمستمر بلامانع است.

طب سنتی چه نظری دارد؟

به گفته یک متخصص فیزیولوژی، از دیدگاه طب سنتی، سمنو، نوعی غذای گیاهی سهل الهضم و در عین حال با غذاییت بالا در فصل بهار است که مصرف آن به همه مزاج‌ها به خصوص خشک مزاجان توصیه می‌شود.

دکتر سید مهدی میرغضنفری می‌گوید: با اشاره به اینکه مزاج سمنو گرم و‌تر و به سمت اعتدال نزدیک است، مصرف این ماده غذایی برای همه مزاج‌ها، مخصوصا خشک مزاجان توصیه می‌شود که البته دارندگان مزاج گرم و‌تر نباید در مصرف آن زیاده روی کنند. 

سمنو، مشکل بلغور و گندم پخته را ندارد

به گفته این متخصص، مزاج گندم و جوانه آن گرم و‌تر است و هر چه گندم تازه‌تر باشد نرمی و رطوبت بالاتری دارد. گندم پخته یا بلغور به دلیل رطوبت بالا، نفخ ایجاد می‌کنند. پس کسانی که معده و روده نفاخ دارند باید توجه داشته باشند که گندم را به صورت پخته مصرف نکنند، اما جوانه گندم، چون لطیف‌تر از گندم است، برای افرادی که هضم ضعیف دارند و حتی نان را هم نمی‌توانند هضم کنند، خوب است.

این متخصص تصریح می‌کند، چون سمنو، از شیره جوانه گندم و آرد، پخته و تهیه می‌شود غذایی سهل الهضم با کمترین دفعیات است و یک وعده غذایی کامل محسوب می‌شود و، چون غذاییت آن نسبت به برنج، جو و سایر حبوبات زیادتر است برای رشد کودکان و نوجوانان یا برای مصرف در دوران نقاهت بیماری، بهترین غذا محسوب می‌شود، البته مصرف زیاده از حد آن برای مبتلایان به دیابت و اضافه وزن توصیه نمی‌شود.