کدام بیماری از پدران به فرزندان به ارث می‌رسد؟
مخاطب ۲۴- نتایج یک پژوهش جدید که در مجله نیچر منتشر شده نشان می‌دهد که رژیم غذایی پدر سبب تاثیر روی اسپرم شده و برخی از RNAها را تغییر می‌دهد. در نتیجه فرزندان پدرانی که از رژیم غذایی مناسب پیروی نمی‌کنند دچار اختلالات متابولیسمی از جمله عدم تحمل گلوکز می‌شوند که پیش‌زمینه‌ای بر دیابت است.
محققان می‌گویند رژیم غذایی مستقیما باعث تغییر محتوای ژنتیکی اسپرم‌ها نمی‌شود. بلکه با تاثیر روی اپی‌ژنتیک سبب بروز این وضعیت می‌شود.
به زبان ساده برخی اجزای پروتئینی و شیمیایی وجود دارند که به دی‌ان‌ای متصل هستند و در فعال و غیرفعال شدن ژن‌ها تاثیرگذار هستند و تغذیه ما روی این فاکتور‌ها تاثیرگذار هستند.
این پژوهش بیش از ۳ هزار پدر و فرزند را هم از زاویه اپیدمیولوژی بررسی کرده و مشخص شده ۳۰ درصد فرزندانی که پدران آن‌ها اضافه وزن دارند، به اختلالات متابولیسمی مبتلا هستند و هرچه میزان اضافه وزن پدر بیشتر باشد، وضعیت متابولیسمی فرزند بدتر خواهد بود.
پژوهشگران این مطالعه می‌گویند اگر قصد بچه‌دار شدن دارید، لازم است طی آن دوران به کیفیت تغذیه و وزن خودتان توجه ویژه‌ای داشته باشید تا مشکلات فعلی خودتان را به فرزندتان منتقل نکنید.
نقش منحصر به فرد پدر در سلامت فرزند
البته تغذیه پدر تنها عامل تاثیر گذار در سلامت فرزند نیست و نقش پدر در این زمینه بسیار فراگیرتر از آن است که تا پیش از این تصور می‌شد. به گزارش سایت هارت، کمک به فرزندانمان برای داشتن تغذیه سالم، مشارکت در فعالیت‌های بدنی و ورزش و داشتن رفتار اجتماعی مطلوب یک هدف مهم بهداشت عمومی در سطح جهانی است. تاکنون، اما نقش پدران در زمینه بهداشت کودک مغفول مانده و نقش آفرینی کمرنگ پدر در زمینه تربیت و مراقبت از کودک می‌تواند خسارات جبران ناپذیری برای وی در سنین بزرگسالی به بار آورد.
دکتر مایکل یوگمن، متخصص اطفال در دانشکده پزشکی هاروارد در بوستون، در این باره می‌گوید: تاثیر پدر تربیت و سلامت جسمانی و روانی فرزند منحصر به فرد است، نقش مادر را تکمیل می‌کند و زائد نیست.
یوگمن که نویسنده اصلی گزارش آکادمی اطفال آمریکا در سال ۲۰۱۶ در مورد نقش پدران بود، می‌افزاید: اگرچه مادران هنوز بیشتر در مراقبت از کودکان نقش دارند، اما پدران بیش از هر زمان دیگری درگیر هستند و تاثیر زیادی بر نحوه غذا خوردن، ورزش و بازی فرزندانشان دارند.
نقش مهم پدران در الگوسازی
جیمز از دانشکده پرستاری دانشگاه وندربیلت در نشویل، تنسی، نیز می‌گوید: پدران از همان ابتدا، به سلامت فرزندان خود به روش‌های مهمی شکل می‌دهند.
موچیرا که در حال تحقیق درباره چگونگی انتقال خطر‌های بیماری‌های قلبی در نسل‌های مختلف است، می‌گوید: پدرها، به ویژه در روز پدر، باید بدانند که نقش مهمی در الگوسازی رفتار‌های سالم دارند و مشارکت آن‌ها در بزرگ کردن فرزندان کلیدی است.
موچیرا در توضیح این مساله می‌افزاید: روشی که کودکان از والدین شیوه رفتار کردن را فرا می‌گیرند، پیجیده است. اما به طور کلی، بیشتر خطر ابتلا به بیماری‌های مزمن، از جمله بیماری‌های قلبی و عروقی، ژنتیکی نیست. بخش عمده‌ای از این خطر‌ها ناشی از عواملی مانند محل رشد کودک و آنچه که می‌خورد، همراه با تحصیلات و سایر عوامل اجتماعی و اقتصادی است. همه این‌ها با هم تاثیر بیشتری بر بیماری‌های قلبی و عروقی نسبت به ژنتیک دارند.
یوگمن گفت، مادران آینده قبل از تولد، زمانی که بدن‌شان از کودک در حال رشد حمایت می‌کند، تأثیر غالب دارند. اما هر چه پدرها زودتر در این روند با مادران همراهی کنند، نتیجه بارداری بهتر خواهد شد.
نقش پدر در استقلال و کاهش مشکلات رفتاری فرزند
یوگمن در گزارشی در سال ۲۰۲۱ نوشت، به تحقیقاتی اشاره کرد که درگیری پدر در دوران بارداری را با احتمال بیشتر مراقبت‌های دوران بارداری مرتبط دانسته است.
او در این گزارش نوشت: سبک بازی پدر با نوزادان ممکن است با مادر متفاوت باشد. پدرها ممکن است بازی‌هایی که در آن‌ها ضربه زدن بیشتر غالب باشد و دوچرخه سواری روی پا‌ها انجام دهند و احتمالا نوزادان خود را بیشتر به هوا پرتاب می‌کنند. مطالعات نشان می‌دهد که وقتی کودکان ۱۸ تا ۲۴ ماهه هستند، پدران با آن‌ها بیشتر درگیر بازی‌های فیزیکی و نسبتا خشن هستند که ممکن است به کودکان کمک کند (در آینده) مستقل‌تر شوند، روابط عاطفی بهتری ایجاد کنند و مشکلات رفتاری آن‌ها کاهش یابد.
یوگمن می‌گوید وقتی پدری رفتار‌های سالم مرتبط با تناسب اندام را انجام می‌دهد، یا حتی پشت میز شام از تلفن استفاده نمی‌کند، این الگو می‌تواند در خانواده فراگیر شود. او گفت: بسیاری از این مسائل مربوط به سبک زندگی واقعا برای سلامتی حیاتی هستند.
موچیرا نیز در تحقیقات خود به این موضوع پرداخته که چگونه سبک زندگی والدین می‌تواند بر عوامل خطر سلامت قلبی و عروقی، مانند کلسترول، فشار خون، گلوکز خون، سیگار کشیدن و شاخص توده بدنی در طول سال‌های بعدی زندگی تأثیر بگذارد. او می‌گوید که به دلیل تأثیرگذاری مادران در دوران بارداری، آن‌ها در طول سال‌ها تاثیر قوی تری نسبت به پدران دارند. اما تحقیقات او همچنین نشان می‌دهد که هرچه سلامت قلبی وعروقی پدر بهتر باشد، خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی و سکته برای فرزندانش کمتر می‌شود.
اثراتی که تا ۵۰ سال بعد می‌مانند
موچیرا می‌افزاید: ارتباط بین کاری که والدین انجام می‌دهند و سلامت فرزندشان بلافاصله مشخص نمی‌شود. اما مشکلاتی مانند سفت شدن رگ‌ها می‌تواند حتی قبل از تولد شروع شود. او در تحقیقات خود نشان داده است که سبک زندگی والدین با سلامت فرزندانشان حتی تا بیش از ۵۰ سال بعد مرتبط است.
موچیرا گفت که والدین به دلیل نحوه الگوبرداری فرزند از رفتار سالم و ناسالم آن‌ها، این تاثیر طولانی مدت را دارند. اگر پدری کودک را به پیاده‌روی ببرد، آن کودک ممکن است یاد بگیرد که از پیاده روی لذت ببرد. اگر پدری تغذیه سالم را تشویق کند، کودک نیز ممکن است از آن درس بگیرد. مطالعات نشان داده است که فرزندان پدرانی که فعال هستند، بیشتر احتمال دارد که خودشان فعال باشند و از تنبلی دوری کنند.
