رمزگشایی از چرایی زمین گیر شدن جنگنده‌های چین!
مخاطب ۲۴- پیگیری بی وقفه چین برای تسلط جهانی، با رشد اقتصادی قابل توجه و نوسازی نظامی در طی دهه ها، این کشور را به یک بازیگر کلیدی در تجارت جهانی تسلیحات تبدیل کرده است. با این حال، یکی از بازار‌هایی که جاه طلبی‌های چین در آن خنثی شده است، بازار جت‌های جنگنده مدرن است. هنگامی که جنگنده‌های J-۱۰ و J-۲۰ را با همتایان آمریکایی خود مقایسه می‌کنیم، عوامل متعددی در بازی نقش دارند. J-۱۰ از نظر عملکرد و ماموریت شبیه به F-۱۶ نیروی هوایی ایالات متحده است. با این حال، J-۲۰ که اغلب با نام Mighty Dragon شناخته می‌شود، اغلب با F-۲۲ Raptor و F-۳۵، یعنی دو فروند از بهترین‌های ایالات متحده مقایسه می‌شود.
روی کاغذ، جت‌های جنگنده چینی با همتایان غربی خود رقابت می‌کنند. با این حال، عملکرد آنها در موقعیت‌های جنگی در دنیای واقعی تا حد زیادی آزمایش نشده باقی مانده است. این جت‌ها توسط یک نیروی هوایی ارتش چین پرواز می‌کنند و هنوز در خارج از کشور آموزش ندیده اند یا در نبرد واقعی شرکت نکرده اند. این فقدان سابقه اثبات شده، خریداران بالقوه را محتاط می‌کند، زیرا آنها گزینه‌های ثابت و اثبات شده از کشور‌هایی با سابقه طولانی در توسعه و استقرار هواپیما‌های نظامی موفق را ترجیح می‌دهند.
چین جت‌های مقرون به صرفه زیادی را عرضه کرده است و به توسعه موتور جنگنده‌های خود پرداخته است. با این حال، توسعه و تولید موتور‌های جت قابل اعتماد و با کارایی بالا یک کار فوق العاده پیچیده و چالش برانگیز است که به فناوری پیشرفته، تخصص و سال‌ها تحقیق و توسعه نیاز دارد. متأسفانه موتور‌های تولید شده توسط چین گرانتر از همتایان روسی خود هستند.
خریداران، به ویژه آن‌هایی که روابط طولانی مدت با روسیه دارند، به احتمال زیاد موتور روسی ارزان‌تر و قابل اعتمادتر را به جای یک موتور چینی گرانتر و اثبات‌نشده انتخاب می‌کنند.
بر اساس آخرین ارزیابی پنتاگون از قدرت نظامی چین، نیروی هوایی ارتش چین، در حال ارتقای چنگدو J-۲۰ است. به روز رسانی‌ها ممکن است شامل افزایش تعداد موشک‌های هوا به هوای جنگنده با پیکربندی پنهانکاری کم، نصب نازل‌های موتور، و افزودن قابلیت سوپر کروز با نصب موتور‌های بومی WS-۱۵ با رانش بالاتر باشد.
با وجود رشد روزافزون صنعت هواپیماسازی چین و توسعه جت‌های پیشرفته، تقاضا برای این جت‌های جنگنده مدرن چینی کم است. این کمبود تقاضا را می‌توان به سه عامل اصلی نسبت داد: کیفیت، قیمت و نفوذ سیاسی.
نفوذ سیاسی نقش بسزایی در فروش هواپیما‌های جنگنده دارد. بازار بین‌المللی هواپیما‌های جنگنده فقط به کیفیت و هزینه مربوط نمی‌شود، بلکه به شراکت‌ها و پیوند‌های سیاسی نیز مربوط می‌شود. در این عرصه، چین با مشکل مواجه شده است. اقدامات این شرکت، روابط آن را با خریداران بالقوه مانند فیلیپین و هند تیره کرده است.
سیاست خارجی و استراتژی فروش تسلیحات چین عامل مهمی در عقب نشینی کشور‌ها از خرید جنگنده‌های چینی بوده است. کشور‌هایی که هیچ درگیری مستقیمی با چین ندارند، اغلب به دلیل فشار‌های بین‌المللی از معاملات خودداری می‌کنند. یک نمونه قابل توجه ترکیه است که به دلیل فشار متحدان ناتو، به ویژه ایالات متحده، قرارداد عظیم ۴ میلیارد دلاری با چین برای دستیابی به سیستم‌های دفاع موشکی پیشرفته خود را لغو کرد.
در پایان، در حالی که چین گام‌های مهمی در توسعه هواپیما‌های جنگنده پیشرفته برداشته است، در بازار جهانی جت‌های جنگنده با چالش‌های متعددی مواجه است. این چالش‌ها شامل کیفیت و قابلیت‌های جت‌های این کشور، تاثیر روسیه بر فروش هواپیما و نفوذ سیاسی خود می‌شود. برای غلبه بر این چالش ها، چین باید قابلیت اطمینان و عملکرد جت‌های خود را در شرایط جنگی واقعی نشان دهد، موتور‌های جت با کارایی بالای خود را توسعه دهد و نفوذ سیاسی خود را تقویت کند. تنها در این صورت است که می‌تواند به رقابت موثر در بازار جهانی جت‌های جنگنده امیدوار باشد.
