مخاطب۲۴- این تحقیق که مجموع ۲۰ بیماری شایع و جدی را که میتواند منجر به مرگ شود در میان زنان و مردان مقایسه کرده، میگوید زنان در مجموع بیشتر به بیماریهایی مثل مشکلات ستون فقرات و استخوان، بیماریهای روان، سردردهای جدی و ادامهدار و معلولیت و کمتوانی مبتلا میشوند.
اینها اغلب بیماریهایی است که آدمی را نمیکشد، اما کیفیت زندگی را برای سالهای طولانی تحتتاثیر قرار داده و زندگی را با درد و رنج جسمی و روانی بسیار همراه میکند.
در مقابل مردان بیشتر به بیماریهایی مثل بیماریهای قلبی، کوید-۱۹، بیماریهای تنفسی و کلیوی و جراحات جدی در تصادفات جادهای مبتلا میشوند که همگی میتوانند کشنده باشند و باعث مرگ زودرس. تحقیق همچنین میگوید شکاف بین ابتلا به هر دو گروه بیماریها با افزایش سن زنان و مردان، بیشتر میشود.
از آنجایی که زنان به طور متوسط عمر طولانیتری از مردان دارند، سالهای بیشتری را با بیماری و دردهای مزمن سپری میکنند.
دکتر لوئیزا سوریو فلور از دانشگاه واشنگتن که سرپرست این تحقیق است، میگوید نتیجه تحقیق نشان داد در ۳۰ سال گذشته پیشرفت جهانی چندانی در مواجهه با سلامت عمومی رخ نداده است:
«زنان سالهای طولانیتری از عمر خود را در وضعیت سلامتی آسیبدیده و ضعیف سپری میکنند، شرایطی که موجب بیماریهای جسمی و روانی مزمن زنان میشود عملا تغییر چندانی نکرده است و علم پزشکی کماکان توجه چندانی به این دسته از مشکلات و بیماریها نکرده که کشنده نیست، اما مزمن است و سالها تو را درگیر درد و عوارض میکند.»
دستاندرکاران این تحقیق میگویند یک موضوع مهم این است که عوامل اجتماعی و بیولوژیک از ابتدای زندگی زنان و مردان را در معرض بیماریها و مشکلات متفاوت از یکدیگر قرار میدهد.
این تحقیق بیماریهایی را که با یک جنسیت خاص مرتبط است (مثل سرطانهای رحم و تخمدان یا سرطان پروستات) شامل نشده و بیماریهای مشترک بین زنان و مردان را بررسی کرده است.
تحقیق میگوید زنان بسیار بیشتر به دردهای کمر، افسردگی، اضطراب، دردهای مفاصل و استخوان، بیماری آلزایمر و انواع دیگر فراموشی، اچآیوی و ایدز مبتلا میشوند.
محققان این تحقیق میگویند اغلب این بیماریها در سطح جهانی بسیار کمتر بررسی شده و بودجه برای تحقیق و بهتر کردن کیفیت زندگی مبتلایان مصروف این بیماریها میشود.
دو بیماری روان رایج - افسردگی و اضطراب - دو نمونه این بیماریهایند که هنوز در کشورهای زیادی آنچنان که باید جدی هم گرفته نمیشود.
تحقیق میگوید نظامهای درمانی و سلامت عمومی باید بودجه و امکانات بهتری به بیماریهایی تخصیص دهد که سالها درد و رنج مزمن به همراه دارد، اما کشنده نیست.