چه چیزی واشنگتن و تل‌آویو را ترسانده است؟
مخاطب۲۴- حمله ایران به اسراییل- با نمایان‌تر شدن آسیب‌پذیری‌های محور غربی در مواجهه با ایران و جبهه مقاومت، شاهد موج تازه‌ای از نسخه‌پیچی‌های تحلیلگران غربی – آمریکایی هستیم که ازسوی اندیشکده‌های عمدتا آمریکایی منتشر می‌شود و راهبرد‌هایی را باهدف «مهار ایران»، به تصمیم‌سازان کاخ سفید پیشنهاد می‌کنند.
یکی از این تحلیلگران، زلمی خلیل‌زاد، از چهره‌های نام‌آشنای آمریکایی در سطح منطقه است. او که متولد افغانستان است و سال‌ها در سمت‌هایی مانند «نماینده آمریکا در سازمان ملل متحد»، «فرستاده ویژه آمریکا در افغانستان»، «سفیر آمریکا در افغانستان» و همچنین «سفیر آمریکا در عراق» فعالیت کرده، معتقد است وضعیت کنونی واشنگتن و تل‌آویو در مقابل جمهوری‌اسلامی تنها بخشی از یک چالش بزرگ‌تر برای آنان است.
خلیل‌زاد در تحلیلی که ازسوی وبگاه اندیشکده «نشنال اینترست»، نزدیک به محافل محافظه‌کار آمریکایی، منتشر شده، براین اعتقاد است در شرایطی که آمریکا و اسرائیل در انتظار «واکنش مهم» ایران به حمله تروریستی رژیم‌صهیونیستی به کنسولگری جمهوری‌اسلامی در دمشق به سر می‌برند، ایران به تلاش‌های خود برای تحقق «هدف دیرینه‌اش»، یعنی توسعه قدرت و نفوذ منطقه‌ای‌اش سرعت بخشیده است.
وی با تاکید بر اینکه مظهر این بخش از تلاش‌های ایران، فشار فعلی تهران برای خروج نیرو‌های آمریکایی از عراق و سوریه است، ادامه می‌دهد: «احزاب طرفدار ایران در عراق می‌توانند السودانی، نخست‌وزیر عراق را به‌منظور وادار کردن واشنگتن برای ارائه جدول زمانی به‌منظور خروج کامل ارتش آمریکا از این کشور تحت‌فشار قرار دهند».
تجویز‌هایی برای مقام‌های عراقی
خلیل‌زاد با اشاره به دیدار‌های روز‌های آینده نخست‌وزیر عراق با رئیس‌جمهور آمریکا (۱۵ آوریل / ۲۷ فروردین)، معتقد است: «السودانی پیش از این اعلام کرده می‌خواهد در این دیدار بر موضوع خروج آمریکا از عراق متمرکز شود. ایران می‌داند خروج ایالات‌متحده از عراق، حضور نظامی آمریکا در سوریه را نیز ناپایدار خواهد کرد».
وی با طرح این ادعای واهی و البته تکراری که «خروج آمریکا از عراق تسلط ایران بر این کشور را تقویت خواهد کرد»، عنوان می‌کند که «درصورت عدم پافشاری السودانی برای تعیین جدول زمانی خروج نیرو‌های آمریکایی از عراق، او در خطر از دست دادن شغلش قرار می‌گیرد، درحالی که به‌نظر می‌رسد او برای حفظ سمت خود مصمم است».
نماینده پیشین آمریکا در سازمان ملل با وجود اینکه معتقد است السودانی برای پافشاری بر خروج آمریکایی‌ها از عراق مصمم است، ادعا می‌کند: «تداوم حضور نیرو‌های آمریکایی در عراق، مانع بزرگی در برابر یکی از اهداف استراتژیک منطقه‌ای رژیم ایران است: تسلط بر هلال حاصلخیز عراق، سوریه، لبنان و مناطق فلسطینی.
هدف تهران ایجاد یک کریدور زمینی پیوسته و بدون مانع به‌سوی دریای مدیترانه است».
خلیل‌زاد با تاکید بر اینکه «حیاتی است ما سیاست و وضعیت خود را بازنگری کنیم و اصلاحات لازم را انجام دهیم تا به‌صورت موثر از تهدید ایران جلوگیری کنیم»، چهار راهبرد محوری را در مواجهه با ایران به تصمیم‌سازان آمریکایی توصیه می‌کند:
نخست: ابتدا باید بازدارندگی خود را در مقابل ایران تقویت کنیم. پاسخ دادن به نیرو‌های نیابتی جمهوری‌اسلامی کافی نیست. ما فقط به تهران برای آزمایش تسلیحات و طرح‌های عملیاتی خود فرصت می‌دهیم. این کار همچنین هزینه‌های قابل‌توجهی به ما تحمیل می‌کند.
دوم: باید به وضوح به ایران بگوییم که ازسرگیری حملات نیابتی، منجر به تقویت تحریم‌های ایالات‌متحده مشابه تحریم‌های اعمال شده در دوران دولت ترامپ خواهد شد.
سوم: باید با تمرکز بر آسیب‌پذیری‌های ایران و نارضایتی‌ها داخلی، فشار‌های سیاسی خود را بر جمهوری‌اسلامی افزایش دهیم.
چهارم: با بازگشت جدی به هند و اقیانوس آرام، باید کشور‌های منطقه را تشویق کنیم تا قابلیت‌های نظامی خود را تقویت و برای مقابله با تلاش‌های مستمر تهران به‌منظور تقویت قدرتش همکاری کنند.
دو موضوع حیاتی در این مسیر، عادی‌سازی روابط عربستان و اسرائیل و تقویت معاهده دفاعی متقابل آمریکا و عربستان است.
