ناگفته‌هایی از کیسه کانگورو
به گزارش سرویس اجتماعی مخاطب ۲۴ به نقل از تابناک، هرچند بسیاری از کیسه‌داران همچون اپوسوم‌ها، شیاطین تاسمانی و حتی کوالا‌ها بچه‌های خود را در کیسه‌های بدن خود بزرگ می‌کنند، با این حال، کانگورو‌ها یکی از بارزترین و جذاب‌ترین کیسه داران حیات وحش محسوب می‌شوند.
اما داخل کیسه کانگورو چگونه است؟
در پاسخ به این سوال باید گفت که کیسه کانگورو، مانند یک سویشرت هودی است. ریک شوارتز، ناظر مراقبت از حیوانات و سخنگوی ملی باغ وحش سن دیگو بیان می‌کند: «کیسه‌ی کانگورو همچون سویشرت و ماهیچه‌های کانگورو ماده که برای باز و بسته کردن آن مورد استفاده قرار می‌دهد، همچون بند‌های کشی این سویشرت هستند و باز شدن این کیسه به اراده و میل کانگورو مادر انجام می‌گیرد.»
داخل کیسه کانگورو از جنس بافت پوست این حیوان است؛ با این تفاوت که فاقد مو است. شوارتز گفت: «بافت داخل کیسه کانگورو نرم است و با پوست داخل مچ دست افراد قابل مقایسه است. داخل کیسه گرم بوده و دمایی معادل با دمای بدن کانگورو مادر (حدود ۱۰۵ درجه فارنهایت یا ۴۰.۵ درجه سانتیگراد) دارد.
کیسه، دارای چهار سر پستان یا مجرای شیر است. کانگورو ماده پس از ۳۲ تا ۳۳ روز بارداری، از طریق کانال واژن خود، یک نوزاد کانگورو نارس را به دنیا می‌آورد. نوزاد کانگورو تازه متولد شده به اندازه یک آب نبات ژله‌ای بوده و وزنی کمتر از یک گرم دارد. پس از تولد، نوزاد کانگورو سعی می‌کند تا از اندام‌های جلویی خود برای خزیدن در کیسه مادرش استفاده کند. پس از خزیدن در کیسه مادر، نوزاد کانگورو به یک پستان می‌چسبد. پس از گرفتن آن، پستان متورم می‌شود و به داخل گلو فرو می‌رود و نوزاد آن را برای حدود سه و نیم الی چهار ماه در دهان خود نگه می‌دارد.
شوارتز گفت: «نوزاد حدود چهار و نیم تا پنج ماه در داخل کیسه می‌ماند. سپس شروع به جست و جو و کاویدن در دنیای اطراف خود می‌کند. با این حال پیش از آنکه به کیسه خود باز گردد، همواره در نزدیکی مادر خود می‌ماند. در ماه‌های بعد، بچه کانگورو مدت زمان طولانی تری را برای جست و جو در مناطقی دورتر از اطراف مادر خود سپری می‌کند و در حدود ۸ ماهگی به یک ماجراجوی حرفه‌ای تبدیل می‌شود! بچه کانگورو، بین ۱۰ تا ۱۲ ماهگی از شیر گرفته می‌شود و از این زمان به بعد، هرگز به داخل کیسه بازنمی گردد.
از آنجایی که بچه کانگورو چندین ماه در کیسه زندگی می‌کند، داخل آن مدفوع می‌کند. شوارتز گفت: «در مراحل رشد، بچه کانگورو در داخل کیسه مدفوع می‌کند. از این رو، کانگورو مادر باید کمی خانه داری کند! به منظور تمیز کردن کیسه، کانگورو مادر در حین وقت گذراندن با فرزند خود، تمام سر خود را به داخل کیسه می‌برد تا کثیفی و مدفوع موجود در آن را با زبانش تمیز کند.»
کانگورو‌ها هر بار فقط یک فرزند به دنیا می‌آورند. پس از انجام عمل لقاح، در صورتی که شرایط محیطی برای بزرگ کردن فرزند مناسب نباشد (برای مثال، اگر خشکسالی باشد) بدن حیوان از رشد جنین در رحم جلوگیری می‌کند. شوارتز بیان داشت: «هنگامی که زمان مناسب فرا رسید، جنین از حالت خواب خارج و دوران بارداری مادر آغاز می‌شود.»
وی افزود: «کانگورو ماده تنها با یک بار جفت گیری می‌تواند تا چهار بچه در طول یک سال به دنیا بیاورد. در برخی مواقع، پس از به دنیا آمدن یک فرزند، بدن کانگورو ماده می‌تواند کاشت جنین بعدی را تا چند ماهگی اولین فرزند به تعویق بیندازد. همچنین، بدن کانگورو ماده قادر است به گونه‌ای عمل کند تا یک پستان مواد مغذی متناسب با یک نوزاد ۸ ماهه را تولید و پستان دیگر، مواد مغذی مناسب برای نوزاد تازه متولد شده را درست کند.»
