راه‌های جدید کشف رد پا‌های «ناشناخته» به جا مانده از عصر یخبندان
مخاطب 24- محققین دانشگاه معتبر کرنل آمریکا امیدوارند از این روش برای کشف و بررسی فسیل رد پا‌های انسان، ماموت و تنبل‌های غول‌پیکری بهره ببرند که در محوطه یادبود ملی وایت سندز در نیو مکزیکو پیدا شده‌اند.
آنان گفته‌اند این رد پا‌های باستانی که تازه کشف شده‌اند منابع ارزشمندی هستند از اطلاعاتی در مورد انسان‌ها و حیواناتی که ۱۲ هزار سال پیش بر زمین راه می‌رفته‌اند و با یکدیگر در تعامل بوده‌اند.
با استفاده از این روش می‌توان فهمید انسان‌های نخستین وقتی در اردوگاه یا شکارگاه نبوده‌اند چه می‌کرده‌اند. اردوگاه یا شکارگاه معروف‌ترین نوع محوطه باستان‌شناختی مربوط به آن دوره زمانی‌اند.
توماس اربان دانشمند محقق در دانشگاه کرنل و نویسنده اصلی این مطالعه گفت «هرگز به این فکر نیفتاده بودیم که زیر رد پا‌ها را هم بررسی کنیم. اما به نظر می‌رسد خود رسوبات حافظه‌ای دارند که اثر وزن و تکانه را به خوبی ثبت می‌کنند و بدین ترتیب راهی برای درک زیست‌مکانیک گونه‌های جانوری منقرض‌شده در اختیارمان قرار می‌دهند که پیش از این بلد نبودیم.»
پژوهشگران با استفاده از زمین‌رادار (GPR) توانسته‌اند تکلیف ۹۶ درصد از رد پا‌های بشر را در منطقه مورد مطالعه مشخص کنند.
آقای اربان گفت «البته دستاورد‌های این بررسی بیش‌تر از این مطالعه موردی است. احتمالاً بشود از این روش برای بررسی سنگ‌واره بسیاری از رد پا‌هایی استفاده کرد که در نقاط مختلف جهان کشف شده‌اند و ممکن است در میان آنها رد پای دایناسور نیز وجود داشته باشد. این روش را تا کنون با موفقیت در سطح وسیع‌تر و در چند جا از محوطه وایت سندز امتحان کرده‌ایم.»
پژوهشگران در نشریه گزارش‌های علمی گفته‌اند با استفاده از روش زمین‌رادار می‌توانند بی‌نیاز از حفاری به اطلاعات پنهان دست‌یابند.
وقتی این حسگر را بر سطح زمین حرکت می‌دهند، امواج رادیویی به داخل زمین می‌فرستد. وقتی امواج باز می‌تابند، از آنچه در زیر سطح زمین است تصویری برای ما می‌سازند.
استرت منینگ استاد باستان‌شناسی و نویسنده همکار در این پژوهش گفت پس از باران یا در شرایط مناسب، برای مدت بسیار کوتاهی ممکن است بتوان رد پا‌های پنهان شده را دید. اما حالا می‌توان آنها را «به صورت سه‌بعدی ثبت و ضبط، ردیابی و بررسی کرد تا به روش‌های جدید و حقیقتاً هیجان‌انگیزی تعاملات، تاریخچه و مکانیک انسان‌ها و حیوانات دوره پلیستوسن معلوم شود.»
اربان افزود: «با روش زمین‌رادار دسترسی به فضای میانی [مناطق باستان‌شناسی]ممکن می‌شود و می‌توانیم ببینیم انسان چطور حیوانات را دنبال می‌کرده یا برای انجام سایر کار‌های روزانه‌اش روی زمین حرکت می‌کرده. تعداد بسیار کمی رد پا از تعامل میان انسان و موجودات غول‌پیکر بر جای مانده است. بسیار کم پیش می‌آید بتوان از ۱۲ هزار سال پیش یا بیش از آن داده در اختیار داشت.»
منبع: همشهری آنلاین
