مخاطب 24- طبق قوانین فیفا آن دسته از بازیکنانی دو یا چند ملیتی که تنها در دیدارهای دوستانه برای یک تیم ملی بازی کرده‌اند، می‌توانند در صورت تمایل برای تیم ملی دیگر کشوری که تابعیت آن را دارند بازی کنند. این قانون یک راه نجات برای آن دسته از بازیکنانی است که در ابتدا شیفته جایگاه و آوازه تیم‌های ملی بزرگ‌تر شده اما کمی بعد متوجه می‌شوند که در این تیم‌ها فرصت چندانی برای بازی به آنها نخواهد رسید. نمونه بارز اخیر این دسته از بازیکنان هم منیرالحدادی، بازیکن سابق بارسلونا بود که حرفه ملی‌اش را با اسپانیا آغاز کرد اما در ادامه ترجیح داد از پیراهن مراکش دفاع کند.
در طول تاریخ اما بازیکنان دیگری هم بوده‌اند که بازی در دو تیم ملی مختلف را تجربه کردند که در ادامه به معرفی آنها پرداخته شده است.
1- دیه‌گو کاستا
بازیکنی پرحاشیه، تندخو اما همیشه بااستعداد که به سبب همین مورد آخر طرفدارانی داشت. او به سبب ملیت والدینش توانایی بازی برای هر دو کشور برزیل و اسپانیا را داشت اما در ابتدا ترجیح داد که شانس خود را با سلسائو امتحان کند و به این ترتیب دو بازی دوستانه با تیم ملی برزیل انجام داد اما تراکم ستاره‌ها در این تیم از یک سو و پیشنهاد اسپانیایی‌ها برای بازی در لاروخا، ستاره سابق چلسی را متقاعد کرد که تیم ملی‌اش را تغییر دهد و این تصمیمش یک سناریوی عجیب را شکل داد؛ کاستا سال 2014 با پیراهن تیم ملی اسپانیا به برزیل سفر کرد تا در زادگاهش با پیراهنی تیمی دیگر در زمین بازی بجنگد که البته جز ناکامی چیزی نصیبش نشد.
2- کوین پرینس بواتنگ
متولد آلمان و به سبب آن مجاز به بازی در رده ملی با پیراهن این تیم، بواتنگ در تمام رده‌های پایه از زیر 15 سال گرفته تا زیر 21 سال برای ژرمن‌ها بازی کرد، هر چند حواشی و بی‌نظمی‌هایش در مسیر پیوستن به تیم ملی آلمان، شرایطی را برایش به وجود آورد که ترجیح داد به جای ژرمن‌ها برای تیم ملی غنا بازی کند. کوین پرینس بواتنگ با تیم ملی غنا، دو بار در سال‌های 2010 و 2014 در جام جهانی بازی کرد.
3- فوران مالودا
مالودا را همه به عنوان بازیکنی فرانسوی می‌شناسند اما او متولد شهر کاین در کشور گوایانا است و در همین کشور هم دوران بازیگری‌اش را آغاز کرده بود. با این حال فرصت بازی در تیم بزرگی مانند فرانسه، چیزی نبود که او بتواند از آن چشم پوشی کند و به همین دلیل در دو جام جهانی 2006 و 2010 و دو دوره جام ملت‌های اروپا در سال‌های 2008 و 2012 با خروس‌ها به میدان رفت. مالودا اما پس از پایان کارش در تیم ملی فرانسه، به عضویت تیم ملی گوایانا درآمد و به سبب عدم عضویت این تیم در فیفا، مانعی برای بازی کردنش در این تیم وجود نداشت.
4- اوون هارگریوز
متولد کانادا از پدر و مادری با ملیت‌های انگلیسی و ولزی، هارگریوز می‌توانست برای تیم ملی هر سه کشور بازی کند. در واقع او ابتدا ولز را انتخاب کرد و چند بازی در رده‌های پایه نیز برای این کشور انجام داد اما در نهایت برای تیم ملی کشور محل تولد پدرش بازی کرد و به این ترتیب به اولین بازیکن انگلیسی تیم ملی انگلیس تبدیل شد که نه تنها هرگز در این کشور زندگی نکرده بود، بلکه برای هیچ‌یک از تیم‌های باشگاهی جزیره هم توپ نزده بود.
5- ادگار کاستیو
متولد آمریکا از والدینی مکزیکی، ادگار کاستیو این اجازه را داشت که برای هر یک از این دو کشور بازی کند. او بخش بیشتر دوران بازیگری‌اش در رده باشگاهی را در لیگ مکزیک سپری کرد و به همین دلیل به تیم ملی این کشور هم فراخوانده شد و چند بازی دوستانه هم برای آن انجام داد اما در گذر زمان نظر او عوض شد و قبل از آنکه دیر شود تیم ملی‌اش را تغییر داد و به عضویت تیم ملی آمریکا درآمد. او با این تیم یک بار قهرمان گلدکاپ شد و سال 2016 نیز در رقابت‌های کوپا آمه‌ریکا به عنوان چهارمی دست پیدا کرد.
6- تیاگو موتا
تیاگو موتا را خیلی‌ها یک ایتالیایی می‌دانند اما واقعیت این است که او در سائوبرناردوی برزیل به دنیا آمده است و در تیم‌های زیر 17 و زیر 23 سال این کشور هم بازی کرده است. با این حال او با آگاهی از نداشتن فرصت کافی برای بازی در سلسائو، تیم ملی ایتالیا را انتخاب کرد و با این تیم در جام جهانی 2014 و یورو 2012 و 2016 شرکت کرد.
7- آلفردو دی‌استفانو
یکی از معروف‌ترین بازیکنانی که برای دو تیم ملی مختلف بازی کرده‌اند آلفردو دی‌استفانو است. اسطوره فقید رئال مادرید اما برخلاف دیگر بازیکنان چند ملیتی، توانسته در رده ملی برای دو کشور مختلف بازی‌های رسمی انجام دهد. او متولد آرژانتین بود و به همین سبب هم در سال‌های 1947 و 1948 برای تیم ملی این کشور بازی کرد اما در کمال تعجب او چند سال بعد ترجیح داد برای اسپانیا بازی کند و در فاصله سال‌های 1956 تا 1962 این کار را انجام داد.
8- جرمین جونز
با اینکه در رده‌های پایه برای آلمانی‌ها بازی کرد، جونز ترجیح داد که در رده بزرگسالان برای تیم ملی آمریکا بازی کند. دلیل اصلی‌اش هم این بود که در آن زمان آلمان آنقدر ستاره داشت که جایی برای جونز نماند. جونز با تیم ملی آمریکا در جام جهانی 2014، کوپا آمه‌ریکای 2016 و گلدکاپ 2011 شرکت کرد.
9- دژان استانکوویچ
استانکوویچ متولد بلگراد پایتخت صربستان است اما به سبب فروپاشی یوگسلاوی و تقسیم آن به چند کشور، شرایطی به وجود آمد که برای سه تیم ملی مختلف بازی کرد. تیم ملی اول او یوگسلاوی بود که در جام جهانی 1998 با آن شرکت کرد. دومین تیمش مونته‌نگرو در جام جهانی 2006 و آخرین تیمش هم صربستان بود که در جام جهانی 2010 در آن بازی کرد.
10- آخیک تسویبا و پیاتنیتسکی
رکورد بازی برای تیم‌های ملی مختلف در اختیار دو بازیکن است. اولی آخیک تسویبا است، یک مدافع میانی که ابتدا برای تیم ملی شوروی بازی می‌کرد و پس از فروپاشی این کشور هم برای تیم‌های ملی اوکراین و روسیه و کشورهای مشترک‌المنافع بازی کرد. این اتفاق برای پیاتنیتسکی، بازیکن سابق ازبکستان در دهه‌های 80 و 90 هم رخ داد و او برای شوروی، ازبکستان، روسیه و کشورهای مشترک المنافع بازی کرد. پیاتنیتسکی سال 1994 با پیراهن تیم ملی روسیه در جام جهانی شرکت کرد.
انتهای پیام/
