چرا در فیلم‌ها شخصیت‌های شرور را بیشتر از قهرمان‌ها دوست داریم؟

شخصیت‌های شرور ملموس و باورپذیرند

تحقیقات نشان داده احتمال تجربه ی حس همدردی در ما با شخصیت هایی که شبیه مان هستند بیشتر است. شخصیت های مثبت در فیلم ها اغلب تقریباً بی عیب و نقص به تصویر کشیده می شوند و سخت می شود به آن ها احساس نزدیکی کرد. همه ی ما نقص ها و وجه تاریکی داریم. به همین دلیل، شخصیت های شرور اغلب باورپذیرتر از شخصیت های مثبت اند.

در عین حال، حالا دیگر شخصیت های ضد قهرمان فیلم ها کاملاً منفی و شر نیستند. آن ها شخصیت های پیچیده و مشکل داری هستند که داستان خودشان را دارند. همه از شخصیت دولورس آمبریج در فیلم های «هری پاتر» بیزارند چون بی دلیل خبیث است. هیچ داستان و منطقی پشت رفتار او نیست. او صرفاً یک شخص خودخواه است. اما بسیاری از شخصیت های ضد قهرمان دلیلی برای رفتار خود دارند که برای ما روشن است و حتی بسیاری از اوقات آن را قبول داریم.

این امر به ویژه زمانی رخ می دهد که از همان ابتدای فیلم با شخصیت شرور همراه شویم. ما جای او قرار می گیریم و داستان زندگی اش را می بینیم. در این حالت می توانیم ببینیم که به او چه گذشته و به چه فکر می کند، درنتیجه، دیگر نمی توانیم با او همدردی نکنیم.

اما در عین حال، چارچوب ها را کنار می زنند

ما در جامعه معمولاً پیرو قوانین هستیم و طبق هنجارهای اجتماعی عمل می کنیم. چیزی که شخصیت های ضد قهرمان را متمایز می کند این است که آن ها اصلاً اهمیتی به جامعه نمی دهند. آن ها همان طوری رفتار می کنند که دل شان می خواهد، بدون توجه به انتظارات دیگران و بدون محدود کردن خود به آن ها.

آن ها صرفاً برای رعایت ادب، حرف های خوب نمی زنند. آن ها همان چیزی که فکر می کنند را به زبان می آورند. آن ها آزاد و رها هستند و این احتمالاً همان چیزی است که ما برای خودمان می خواهیم. به همین دلیل، این شخصیت ها را به خاطرش تحسین می کنیم.

درباره ی آن ها کنجکاویم

هر زمان که کسی را می بینیم که بد یا عجیب رفتار می کند، دل مان می خواهد دلیلش را بدانیم. و همین امر ما را نسبت به آن ها، گذشته شان و اینکه اصلاً به چه فکر می کنند، کنجکاو می کند. آن ها بحث برانگیزند و ما دوست داریم این شخصیت ها و کارهایشان را تجزیه و تحلیل کنیم.

آن ها کاملاً منفی و شر نیستند و فیلم های امروزی به خوبی بر این مسأله تأکید دارند. یک چیزی آن ها را شرور کرده یا چیزی به آن ها اجازه نداده خوب باشند. یک کشمکش درونی مداوم در این شخصیت ها وجود دارد که برای ما جذابیت زیادی دارد.

غیر قابل پیش بینی اند

همه ی ما می دانیم که معمولاً چه اتفاقی برای شخصیت های مثبت می افتد. آن ها کار درست را انجام می دهند و در نهایت پیروز می شوند. آن ها نجات پیدا می کنند، ضد قهرمان داستان را شکست می دهند و دنیا را نجات می دهند.

اما هرگز نمی دانیم که چه بر سر یک شخصیت شرور خواهد آمد. و همین است که توجه ما را در تمام طول داستان به آن ها جلب می کند. همین امر است که ما را تا پایان فیلم میخکوب آن ها نگه می دارد. به علاوه، کارهایشان هم قابل پیش بینی نیست. قهرمان داستان گزینه های زیادی به غیر از کار درست در اختیار ندارد. اما احتمالات دیوانه وار زیادی در مورد شخصیت شرور داستان وجود دارد که حتی در عجیب ترین رویاهایمان هم ظاهر نمی شوند. و همین است که تماشای این شخصیت ها را برایمان جالب می کند.

ما را با وجه تاریک خودمان رو در رو می کنند

هیچ کدام ما کامل نیستیم. پیدا کردن شباهت هایی میان خودمان و شخصیت های ضد قهرمان، ما را وادار به مواجهه با تاریک ترین رازهایمان و وجه تاریک خودمان می کند. اما در عین حال، شخصیت هایی که ما را به یاد خودمان می اندازند، واقعی نیستند. به همین دلیل، این کشف ها تهدیدی برای وجهه ی مثبت مان نیستند و کماکان برایمان جالب اند.