مخاطب24:در سال ۲۰۰۰ میلادی امریکایی‌ها مردمانی شاد بودند. با این وجود، ده سال پس از آن به طور متوسط شادی در میان آن‌ها کاهش پیدا کرد. نمودار رتبه‌بندی شادی امریکایی‌ها به این صورت است: خطی که از دهه ۱۹۷۰ میلادی آغاز می‌شود و به دنبال آن یک فرو رفتگی قابل توجه که در حوالی هزاره جدید رخ داده است. چرا چنین تغییر ناگهانی‌ای رخ داد؟
به نقل از آتلانتیک، بررسی داده‌های جمعیت‌شناختی از هر جهت، از درآمد گرفته تا سطح تحصیلات، نژاد، مکان، سن و جنسیت نشان می‌دهد این کاهش شادی عمدتا مرتبط با یک موضوع است: افراد متاهل شادتر هستند و امریکایی‌ها امروزه به اندازه سابق ازدواج نمی‌کنند. در سال ۱۹۸۰ میلادی ۶ درصد از افراد ۴۰ ساله هرگز ازدواج نکرده بودند، اما امروزه این رقم به ۲۵ درصد رسیده است. کاهش ازدواج در امریکا می‌تواند علت کاهش احساس شادی را توضیح دهد.
براساس این داده‌ها افراد متاهل بسیار شادتر از مجردها هستند. در بررسی‌ای که بر روی ۱۰۰ امریکایی صورت گرفت ۴۰ فرد متاهل گفته بود که احساس خوشحالی می‌کنند و ۱۰ نفر گفتند که خوشحال نیستند. با این وجود، این میزان در بین افراد مجرد به طور مساوی بین شاد و غیرشاد تقسیم شده بود. تفاوتی نمی‌کند که طلاق گرفته‌اید یا همسرتان فوت کرده یا هرگز ازدواج نکرده اید. نتایج بررسی نشان می‌دهد اگر ازدواج نکرده‌اید احتمالا احساس خوشبختی و شادی کم‌تری در زندگی دارید. بررسی نشان داد در سن ۵۰ سالگی تنها افراد متاهل در زندگی‌شان احساس خوشبختی و شادی می‌کردند.
ازدواج در امریکا هزینه زیادی ندارد. با یک مجوز معمولا کم‌تر از ۱۰۰ دلاری انجام می‌شود. اگرچه در عمل هزینه‌ها می‌تواند قابل توجه باشد. طبق نظرسنجی The Knot میانگین هزینه ازدواج در امریکا در حال حاضر ۳۰۰۰۰ دلار است. تعهدنامه قبل از ازدواج که نوعی قرارداد پیش از ازدواج است که توسط طرفین امضا می‌شود و معمولا به نحوه تقسیم اموال مربوط می‌شود در امریکا رویه محبوب و مرسوم می‌باشد. نتیجه نظرسنجی تازه صورت گرفته "هریس" نشان داد که ۱۵ درصد از امریکایی‌ها آن را امضا کرده اند.
ازدواج در امریکا به طور خاص در سنین بالا دشوارتر و پرهزینه‌تر است. یک وکیل باید بند‌های مختلف توافق‌نامه را بررسی کند و تغییرات مورد توافق طرفین را در آن اعمال نماید کاری که برای هر یک از زوجین حداقل ۱۲۰۰ دلار هزینه به همراه دارد. فراتر از مراحل آماده‌سازی این برداشت وجود دارد که ازدواج شادی و آزادی را از بین می‌برد. مهمانی‌های مجردی به پایان می‌رسند. زندگی مجردی شاید آزاد، افسانه‌ای و سرگرم کننده است. ازدواج نوعی ایجاد آرامش در زندگی محسوب می‌شود. پس چگونه چنین رخداد محدود کننده‌ای می‌تواند افراد را تا این اندازه خوشحال کند؟
در بررسی که پیشتر ذکر شد علت این که چرا افراد متاهل شادتر هستند مورد بررسی قرار نگرفته است اما سایر محققان در این باره تحقیقاتی را انجام داده اند و در دو اردوگاه رقیب یکدیگر قرار می‌گیرند. در اردوگاه اول آزادی خواهان بدبین قرار دارند که معتقدند ازدواج افراد را خوشحال نمی‌کند بلکه این زوج‌های شاد هستند که بیش‌تر ازدواج می‌کنند. برای مثال، نتیجه مطالعه‌ای ۱۵ ساله بر روی بیش از ۲۴ هزار آلمانی نشان داد افرادی که ازدواج کردند در ابتدا شادتر از افراد مجرد بودند و هرگونه افزایش شادی‌ای که از ازدواج به دست آوردند کوتاه مدت بود. "برینا پرلی هریس" استاد جمعیت‌شناسی در دانشگاه ساوت همپتون در بریتانیا می‌گوید: "اکثر تحقیقات نشان می‌دهند که شادترین زوج‌ها ازدواج می‌کنند نه آن که ازدواج باعث خوشبختی و شادی می‌شود".
"استفانی کونتز" مدیر تحقیقات و آموزش عمومی در شورای خانواده‌های معاصر می‌گوید: "ما انتظارات زیادی از ازدواج داریم. واقعیت آن است که "شما قرار نیست ازدواج کنید و بعد متوجه شوید که خیلی خوشحال‌تر هستید. اگر اکنون غمگین هستید پس از ازدواج نیز احتمالا وضعیت‌تان تغییری نخواهد کرد".
در اردوگاه دوم افراد رمانتیک قرار دارند که معتقدند ازدواج شما را شاد می‌کند، زیرا ازدواج رخداد خارق العاده‌ای است. در خلاصه تحقیقی که برای انستیتو محافظه‌کار مطالعات خانواده انجام شده بود "لایمن استون" دریافت که ازدواج باعث افزایش شادی دست کم تا دو سال پس از آغاز زندگی جدید می‌شود.
در منطق اعضای اردوگاه دوم آمده است: روابط نزدیک، حمایتی و طولانی مدت شما را خوشحال می‌کند. یافتن این نوع روابط از طریق دوستی ممکن است، اما دشوار می‌باشد. در دوستی افراد از یکدیگر دور هستند، مشغول کار‌های خود می‌باشند و احتمالا خانه نمی‌خرند یا فرزندان را به طور مشترک بزرگ نمی‌کنند یعنی فعالیت‌هایی که افراد را به یکدیگر پیوند داده و مجبور به همکاری می‌کند را انجام نمی‌دهند.
"اندرو چرلین" استاد بازنشسته جامعه‌شناسی در دانشگاه جانز هاپکینز می‌گوید: "ازدواج روش معمول برای یافتن رابطه‌ای بادوام و دلسوزانه است که بدون شک شما را شادتر از دوران مجردی می‌کند".
شاید قوی‌ترین شواهد برای تایید نظر این گروه نتیجه مطالعه‌ای صورت گرفته در سال ۲۰۱۷ میلادی بر روی هزاران بریتانیایی‌ها باشد که نشان داد افرادی که ازدواج کرده‌اند نسبت به افرادی که ازدواج نکرده‌اند از زندگی خود رضایت بیش‌تری دارند.
هم‌چنین، آن بررسی نشان داد که بریتانیایی‌های متاهل در سالیان پس از ازدواج رضایت بیش‌تری داشتند به این معنی که افزایش شادی زودگذر نبود. این مطالعه نشان داد افرادی که بیش‌ترین شادی را از ازدواج احساس می‌کنند کسانی بودند که می‌گفتند همسرشان "بهترین دوست" آنان است. این افراد تقریبا دو برابر بیش از سایر افراد از ازدواج رضایت داشتند.
در این دیدگاه یک همسر مانند یک دوست فوق العاده است. استون می‌گوید: "در حالت ایده آل یک همسر متعهد می‌شود تمام زندگی خود را صرف کمک به شما در مورد مسائلی که برای‌تان مهم است کند".
او می‌افزاید: "همسر خوب شما را از استرس شغلی، استراس ناشی از سر و کله زدن با فرزندان و خویشاوندان‌تان دور می‌کند. یک همسر خوب به شما حمایت عاطفی و گاهی مالی ارائه می‌کند و به شما این امکان را می‌دهد که با قدرت مضاعفی فکر کنید. به دلیل آن که در یک خانه زندگی می‌کنید همسرتان همیشه در کتارتان حضور دارد. شاید در ابتدا بگویید این حضور همیشگی باعث عصبانیت‌تان می‌شود. اما اگر روزی برسد که واقعا به یک دوست نیاز داشته باشید در این باره نظرتان تغییر خواهد کرد".
"جان هلیول" استاد بازنشسته اقتصاد در دانشگاه بریتیش کلمبیا و یکی از نویسندگان مقاله پیشتر ذکر شده بریتانیایی در سال ۲۰۱۷ میلادی، می‌گوید: "موضوع حقوقی ثبت رسمی ازدواج احتمالا کم اهمیت‌ترین بخش ماجراست".
با این وجود، در امریکا افراد تمایلی به زندگی مشترک بدون ازدواج برای سالیان متمادی ندارند. چرلین می‌گوید: "من دهه‌ها منتظر بودم که امریکایی‌ها روابط زندگی مشترک طولانی مدت بدون ازدواج رسمی را مانند اروپایی‌ها تجربه کنند، اما هنوز چنین موردی در امریکا رخ نداده است".
