بویین میاندشت می‌رویم شهرستانی که همزیستی ادیان و پنج قوم فارس، گرج، تُرک، لُر و ارمنی از شاخصه‌های اصلی این خطه محسوب می‌شود؛ در نزدیکی شهر بویین میاندشت روستایی است به نام زرنه؛ تنها روستای ارمنی‌نشین ایران که تا مرکزاستان ۱۸۸ کیلومتر و تا مرکز شهرستان ۸ کیلومتر فاصله دارد.
ابوطالب حاجی آقا، دهیار روستای زرنه می‌گوید: این روستا ۱۰۲ نفر جمعیت شامل ۵۹ نفر مرد و ۴۳ زن دارد که مسالمت آمیز با همسایگان اطراف که مسلمان هستند رفت و آمد دارند.
وی که از سال ۸۶ درخدمت اهالی خونگرم زرنه است می‌افزاید: در این روستا چندین اعیاد مختص ارامنه برگزار می‌شود که می‌توان به عید پاک، عید تولد حضرت مسیح (ع) و کریسمس اشاره کرد.
به گفته حاجی آقا در آستانه این ایام، اهالی روستا درخت کریسمس را در منازل خود و همچنین داخل ساختمان کلیسای غوکاس آماده و از مهمانان پذیرایی می‌کنند و با دید و بازدید عید را به یکدیگر شادباش می‌گویند.
میزبانی کلیسای روستا از گردشگران کلیسای غوکاس در روستای زرنه حلقه اتصال شهرستان بویین‌میاندشت به دوران‌های گذشته و گواه همزیستی مسالمت آمیز ادیان در این خطه است و اهالی‌اش هم با حفظ اتحاد و انسجام خاص، جشن‌های مذهبی مختلفی را در این کلیسای تاریخی برگزار می‌کنند.
به گفته یکی از اهالی روستا ،مردم زرنه در کنار غذا‌های معروف در این ایام مانند خوراک ماهی و کوکو با غذای سنتی پارنج به استقبال سال جدید می‌روند؛ این غذای سنتی عطر و طعم آن، تداعی‌گر سفر‌های ساده در تاریخ این خطه کهن است که هر دانه آن سخاوت خاک این دیار را در خود نهفته دارد.
ماده اصلیِ غذا پارنج است که همانند جو و گندم کشت می‌شود و از نظر ظاهری نیز به این دو شبیه است که با گوشت، ماهیچه و قلم گوسفندی و ادویه‌های معطر پخته می‌شود.
مردم این روستا در کنار تزیین کاج و گوی‌های درخشان رنگی با پختن غذا‌های مخصوص از جمله همین غذای پارنج سال نوی میلادی را جشن می‌گیرند.
با جشن تولد حضرت مسیح (ع)، آیین‌های اهالی روستا با دید و بازدید و تبریک گفتن آغاز می‌شود و، چون دیگر فصل زراعت نیست بیشتر اوقات خود را در کنار دوستان و خانواده و سایر اهالی روستا می‌گذرانند.
