انتخاب یک بانو به عنوان راس یک جریان سیاسی بازتاب و تحلیل های گوناگونی در بین سیاسیون بدنبال داشته است که هر کدام از زاویه ای قابل تامل است یکی از این زوایا تغییر است. تغییر را نیز می توان می توان از جهات گوناگون واکاوی نمود که یکی از آنها تغییر گفتمانی در جریان اصلاح طلبی است.
تغییر گفتمان در عدالت جنسیتی
اساسا در کشورهای جنوب یکی از مطالبات عمومی عدالت جنسیتی است که نیاز به پرچم داری با انگیزه دارد. و این مهم از منظر فرهنگ عمومی جامعه ایران با ولنگاری حاکم بر نولیبرالیسم برآورده شدنی نیست. و فیمنسیم لیبرال که خود جاده صاف کن نظام سلطه است قادر به ایفای آن در این جامعه نیست. رهروی باید جهانسوزی نه خانی بی غمیپس در گام نخست باید گفت این انتخاب در صورتی به پروسه اصلاح گری کمک می کند که گفتمان حاکم شده نو لیبرالیسم در سالهای اخیر جای خود را به سوسیال دموکراسی بدهد.
تغییر گفتمان و چالش بزرگ برای اصولگرایان
واکنش اصولگرایان در این میانه حاکی از یک شوک اساسی است. در اخبار آمد که جناب باهنر پیش از هر موضع گیری از سوی هیات رییسه جدید جبهه نگرانی های جناح سیاسی خود را بر ملا نموده که باید گفت در فرار به جلو تواناست.در سایه این پیشداوری دو هدف دنبال می شودیکی ایجاد چالش از ترس ناکامی در انتخابات بعدی که بیشتر انگیزه های فردی پشتوانه آن است.و دیگری شیفت شدن بازی جریان اصلاحات از داخل زمین اصولگرا به خارج از زمین که تثبیت شرایط تحمیل شده را به ضرر جریان اصولگرا برهم میزند.و این اتفاق هنگامی رخ خواهد داد که بی عدالت سیاسی بین جریان های درون ساختار چهل ساله کمی رفع و عدالت طلبی به عنوان یک آرمان در راس همه ی ارزشهای والای انسانی قرار بگیرد.
تغییر گفتمان و خواسته های عمومی
در کنار این دو نکته مهم که در بین سیاسیون حساسیت بسیار دارد باید گفت که اکثریت جامعه به این اخبار و وقایع نه توجهی دارند و نه اهمیتی می دهند تنها به دنبال آنند که هر موازنه ای که در ساختار قدرت بهم میخورد یا تثبیت می شود شرایط اقتصادی را بهبود ببخشد و از فروپاشی بیشتر اقتصادی جلوگیری نماید.سیاست های اقتصادی دولت فعلی که شعار عدالت اقتصادی را پیش از در دست کرفتن قدرت سر میداد، یک سیاست نولیبرالیستی است که البته این نسخه نولیبرالیسم ویژه کشورهای جنوب مثل نسخه شیایایی آن است و قطعا با نسخه آلمانی آن تفاوت بسیاری دارد.
اصلاح طلبانی که به خانم #آذر_منصوری رای دادند تا رییس دوره ای جبهه اصلاحات شود و عملا مخالفت خود را با هژمونی سرمایه داری حاکم شده در سالهای اخیر بر اصلاحات نشان دادند، باید توجه ویژه داشته باشند که مسیر نولیبرالیسم مسیر منحطی برای کشورهای جنوب است و بجای تلاش در تغییر سرکرده لیبرالیستها باید به دنبال تغییر گفتمان از لیبرالیسم به سوسیال دموکراسی باشند.
حمید خاورزمینی
