خلاصه گفتگوی جنجالی جهانبخش با فردوسی‌پور

علیرضا جهانبخش، کاپیتان تیم ملی فوتبال ایران در گفت‌وگویی تازه که با ۳۶۰ و فردوسی‌پور انجام داد، درباره حواشی تیم ، بازیکنان و مربیان در جام جهانی قطر توضیح داد.

به گزارش تابناک ورزشی؛ علیرضا جهانبخش، ستاره ملی‌پوش تیم فاینورد هلند در گفت‌وگو با عادل فردوسی‌پور درباره حواشی تیم ملی در جام جهانی صحبت کرد.

او درباره شرایط ملتهب کشور در زمان برگزاری اردوی تیم ملی در اتریش و حواشی مختلفی چون جشن تولد علیرضا بیرانوند، شادی بعد از گل بازیکنان مقابل اروگوئه، دیدار با رئیس‌جمهور و عکس‌های جنجالی پیش از جام جهانی گفت: از نظر زندگی شخصی و اجتماعی یکی از نقطه‌های سیاه من بود. یک‌سری اتفاقات افتاده بود که مردم درباره‌اش نمی‌دانند. در آن زمان طوری به مردم نشان دادند که باید نشان داده می‌شد. شادی گل در بازی با اروگوئه هم یک اتفاق لحظه‌ای بود؛ در فوتبال به صورت لحظه‌ای نمی‌توانید بگویید چرا این‌کار را کردید. در بازی با اروگوئه که حساس بود و بازیکنان ما می‌زدند خب در آخرین دقایق گل زدیم و کنترل سخت است. شما خودت سال‌ها در فوتبال بودی و می‌دانی چگونه است!

وینگر ایرانی فاینورد درباره منع بازیکنان از بستن مچ‌بند سیاه در بازی با اروگوئه گفت: ما با بچه‌ها صحبت کردیم که دستبند مشکی ببندیم و برنامه‌ریزی کردیم. اما هر موقع که به اردو می‌رویم یک‌سری افرادی هستند که از یک‌سری کارها جلوگیری می‌کنند و در آن شرایط اجازه ندادند. شاید یک‌سری بچه‌ها بودند که دوست داشتند این کار را کنند و بعضی‌ها دوست نداشتند و در آن زمان وقتی آن فشار را دیدند بعضی بچه‌ها تحت تاثیر قرار گرفتند. نه این‌که نخواهند ولی نمی‌توانستند فشاری که روی آن‌ها بود را تحمل کنند. در خصوص عکس‌ها ما تک‌تک عکس می‌گرفتیم. آن عکاس انگلیسی گفت ما این را فقط به شما و فدراسیون فوتبال می‌دهیم و همین‌طوری نیست که بیرون بیاید. من مطمئنم کسانی که در آن زمان تحت تاثیر عواطف و اتفاقات بودند هم در جمع‌های خودمانی معمولی حضور داشته‌اند. من با افراد مختلف صحبت می‌کردم ولی وظیفه عمومی که داشتند را در زمان‌های مختلف انجام می‌دادند. این باعث شد بازیکنان شادی گل و ... کنند.

جهانبخش درباره سکوت بازیکنان و صحبت نکردن درباره اتفاقات کشور و افزایش فاصله تیم ملی با مردم گفت: بچه‌ها هیچ‌کدام درباره این مسائل صحبت نکردند ولی من با توجه به وظیفه‌ای که دارم باید بگویم بچه‌های تیم ملی در آن زمان هر کاری اگر می‌کردند اشتباه قلمداد می‌شد. آن‌ها این وسط گیر کرده بودند. یعنی یک توقعی از سمت مردم بود و طرف دیگر مسئولینی که وزارتخانه‌ها بودند و فشارهایی که وجود داشت. شما این فشارها را در نظر بگیرید برای تیمی که سه روز بعد بزرگ‌ترین بازی زندگی‌اش را جلوی انگلیس دارد. قبل بازی هم این فشار روی ما بود که سرود خوانده شود ولی با بچه‌ها به این نتیجه رسیدیم به احترام مردم نخوانیم. همین فشارها بازی بعدی با شدت بیشتری بود که بچه‌ها سرود را خواندند.

او درباره شادی بخشی از مردم پس از شکست تیم ملی می‌گوید: برای همه عجیب بود. حسی که هیچ‌وقت تجربه‌اش نکرده بودیم ولی مسائلی که اتفاق افتاد و شکافی که به وجود آمد باعث این اتفاقات شد.